Skutull - 01.12.1977, Side 9
SKUTULL
9
Lóðaúthlutun
á ísafirði 1978
Ákveðið hefur verið að auglýsa eftirtaldar
lóðir til umsóknar með umsóknarfresti til 15.
desember1977 :
Einbýlishúsalóðir: Kjarrholt 7 lóðir
Lyngholt 5 lóðir
Brautarholt ‘1 lóð
A-gata, Hnífsdal 6 lóðir
Bakkavegur 1 lóð
Samtals 20 lóðir
10 lóðir (ein hæð)
19 lóðir(tvær hæðir)
3 lóðir (tvær hæðir)
12 lóðir (tvær hæðir)
Allt að 34 íbúðir
Alltað 24 íbúðir
Raðhúsalóðir:
Hafraholt
Góuholt
Heiðarbraut
Ný gata ofan
ísafjarðarvegar
Fjölbýlishúsalóðir:
Stórholt
Fjarðarstræti
(fylling)
Seljalandshverfi
Ákveöið hefur veriö að kanna áhuga fyrir íbúöarhúsa-
byggingum ofan Skógarbrautar þ.e. einbýlis- og raöhúsum
(líklega tveggja hæöa) (Ekki er vitað nú hvenær gatnafram-
kvæmdir geta hafist).
Þeir sem áhuga hafa á íbúðarhúsabyggingum í Selja-
landshverfi eru beðnir að senda inn umsóknir fyrir 15.
desember n.k.
Lóðir fyrir atvinnuhúsnæði o.fl.
Þeim, sem áhuga hafa á lóðum undir atvinnuhúsnæði, eða til
annarra nota, ber einnig að senda inn umsóknir fyrir 15.
desember n.k.
Upplýsingar o.fl.
Tæknideild bæjarins (Austurvegi 2, þriðja hæð) veitir allar
nánari upplýsingar varðandi ofangreindar lóðir.
Eldri umsóknir ber að endurnýja.
UmsOknir ber að senda undirrituðum fyrir 15. desember n.k.
Isafirði, 22. nóvember 1977
BÆJARSTJÓRINN Á [SAFIRÐI
Engillinn horfði fast á eina
stúlkuna, sem hafðl staðið fyrir
því að útbúa jólatréð og efna til
fagnaðarins. - Þessi stúlka var
dóttir kaupmanns þar í bænum
og hét Sigrfður , Sigga Bertel
var hún kölluð.
Þegar engiinnn natoi nortt a
hana stundarkorn var eins og
henni dytti eitthvað í hug, og
þá mundi hún eftir því, að lítil
stúlka var nýkomin að Gerði,
hún hafði einu sinni séð hana
og þekkti hana því ekkert, en
það var alveg eins og því væri
hvíslað að henni, að ekkert
væri á jólatréinu handa Beggu
í Gerði, og hún mundi eftir
sjálfri sér þegar hún var lítil
stúlka, hvað henni hafði þótt
gaman að jólatréinu, og hvað
henni hafði sárnað einu sinni
þegar hún fékk ekkert, en öll
hln börnin fóru heim með gjaf-
ir. Svo fór hún út úr húsinu og
hljóp heim til sfn og sótti Ijóm-
andi fallega brúðu og skrifaði
strax á hana: „Til Beggu í
Gerði", og hengdi hana á jóla-
tréð. Begga sá þegar hún kom
inn með brúðuna og lét hana á
tréð. Hún horfði á hana lengi,
lengi og var að hugsa um það,
hve ósköp hún ætti gott stúlk-
an sú, sem fengi þessa undur-
fallegu brúðu. En það er ekki
hægt að hugsa sér, hvað hún
var hissa og hvað hún varð
glöð þegar hún heyrði, að jóla-
sveinninn, sem útbýtti gjöfun-
um af trénu, kallaði “Begga í
Gerði", og hélt uppi fallegu
brúðunni. Henni lá við að
halda, að það væri einhver
önnur stúlka, sem héti sama
nafni, og hún ætlaði naumast
að þora að taka við brúðunni,
en þó fór hún og sótti hana. Og
jólasveinninn klappaði á koll-
inn á henni, brosti blíðlega og
óskaði henni gleðilegra jóla.
Minningar frá íslandi
I tiiefni áttræðisafmælis
prófessors Richards Becks
s.l. vor, ákváðu vinir hans
hér, að heiðra hann fyrir
frábær störf í þágu lýðs og
lands með því að gefa út
bók hans í ljóðum og lausu
máli, sem fjallar um síðustu
íslandsferð hans og ellefu
hundruð ára afmæli Islands-
byggðar. Steindór Stein-
dórsson, frv. skólameistari,
skrifar æviágrip hans en Ár-
mann Dalmannsson yrkir
afmæliskvæði.
Það eru eindregin til-
mæli útgefenda til allra
vina dr. Richards Becks,
sem vilja gerast -áskrifendur
að bókinni, að senda nöfn
sín sem allra fyrst til undir-
ritaðs, þar sem þáu verða
birt fremst í bókinni, sem
kemur út í byrjun desemb-
er.
f.h. Þjóðræknisfélaganna í
Reykjavík og á Akureyri og
góðtemplara á Akureyri.
Árni Bjarnason.
Richard Beck
Athyglisverð
málverka-
sýning
Jón Hermannsson, sím-
ritari, Isafirði, opnaöi málverka-
sýningu í kjallara Alþýðuhúss-
ins á Isafirði 3. þ.m. Sýningin
var opin til 12. s.m. Alls sýndi
Jón 43 málverk. Sýningin var
fjölsótt og féll sýningargestum
vel í geð, sem best sést á því,
að flestar myndirnar seldust.
Verkefni sín sækir Jón aðal-
lega í daglegt líf fólksins. Eink-
um er honum hugleikið starf og
starfsvettvangur sjómanna,
enda var hann árum saman
loftskeytamaður á togurum og
þekkir því vel þann vettvang. Þá
eru myndir hans af umhverfinu
athyglisverðar og sumar mjög
áhrifaríkar. I þeim hópi eru t.d.
málverk af gömlum húsum og
byggðahverfum á Isafirði, svo
og af eldri atvinnuháttum í fisk-
verkun. Myndir þessar eru at-
hyglisverðar og hafa auk þess
ótvírætt sögulegt- og menning-
arlegt gildi.
I heild var sýningin skemmti-
leg og áhugaverð. Hún sýndi
Ijóslega, að Jón Hermannsson
býr yfir listrænum hæfileikum
og getu til að tjá sig á því sviði.
Árangur hans er þeim mun um-
talsverðari þegar haft er í huga,
að hér er áhugamaður á ferð-
inni, sem fá tækifæri hefir haft
til listsköpunar sökum bindandi
starfa á sjó og landi.
Eina undirstaðan, sem hann
hefir fengið í þessu efni, er
kvöldnámskeið í Handiða- og
myndlistarskólanum veturinn
1950, en þar naut hann tilsagn-
ar Kjartans Guðjónssonar og
Sverris Haraldssonar. Fullyrða
má, eftir að hafa séð sýninguna
að sú kennsla hefir borið góðan
ávöxt og orðið Jóni haldgott og
frjótt veganesti.