Skutull - 01.06.2007, Page 4

Skutull ■ málgagn Samfylkingarinnar í ísafjarðarbæ ■ 2. tbl. júní 2007
Viðtal við Ágústu Gísladóttur, umdcemisstjóra ÞSSÍ í Úganda
Ég, „rœkjuhrognakellingin“ að
vestan, að tala um efnahagsmál!
Flestir Isfirðingar kannast við Agústu Gísladóttur, fyrrverandi útibústjóra Rannsóknastofnunar fiskiðnaðarins á Isafirði, sem nú starfar
sem umdæmisstjóri ÞSSI í Uganda. Agústa er mikil kvenréttindakona og starfaði af fullum krafti með Kvennalistanum á Vestfförðum
meðan hún bjó hér á Isaftrði á árunum 1987 til 1995, eóa þangaó til hún „skrapp til Afríku“, eins og hún segir sjálf Við „Skutlurnar“
höfðum samband við Gústu, eins og hún er kólluð og rœddum við hana um dvölini á Isaftrði, starfið og þátttökuna í kvennapóliktíkinni.
„Ég fluttist til ísaijarðar fyrir
tuttugu árum, nánar tiltekið í
ágúst 1987, ásamt Þórunni
(Tótu) dóttur minni til að taka
við starfi sem útibústjóri Rann-
sóknastofnunar fiskiðnaðarins
og dvöldum við þar í átta ár eða
fram til 1995. Ég hef oft sagt að
það haft verið forréttindi fyrir
okkur mæðgur að eiga þess kost
að búa fyrir vestan. Við kynnt-
umst nefnilega strax ógrynninu
öllu af fólki, en slíkt er ekki svo
auðvelt á stórborgarsvæðinu og
auðvitað spillti ekki fyrir að
Sigga systir mín bjó þá á Isó.
Fyrsta íbúðin okkar var líka á
Hlíðarveginum, beint á móti
Beggu Halldórs. Begga kenndi
bekknum hennar Tótu fyrstu
þrjú árin en svo tók Bryndís
Friðgeirs við þeim. Eins og
nærri má geta stukkum við beint
inn í stórfjölskylduna í Mjó-
götunni og „fyrirmyndarfjöl-
skyldan” í Firðinum (Gulla,
Þorleifur og dætur) reyndist
einstæðu móðurinni aldeilis
haukur í homi. Ekki má gleyma
ferðafélaginu Ragnfríði sem
Jónína Emils stofnaði, og gerði
garðinn frægan af ferðum sín-
um á Homstrandir og víðar. Vá,
fárviðrið í fyrstu ferðinni á
Hesteyri, Anna Ragna og draug-
amir hennar, veiðiskapur í
Fljótavík sem dró dilk á eftir
sér, dásemdarveðrið í göngu-
ferðinni frá Flæðareyri til kirkju
í Grunnavík, Hjörtur stapi óaf-
vitandi að ferja gler-kampavíns-
glösin í land, maður lifandi því-
líkar minningar. Þess má geta
að þrír félagar úr ferðafélaginu,
Begga, Bryndís og ég hafa sest
á Alþingi, við vomm fulltrúar
þriggja flokka en við notuðum
allar sama pennann!
Vinnan mín sem útibústjóri
Rf. var líka fjölbreytt og lifandi
og gott fólk sem vann með mér,
og Hafró-strákamir bara handan
við þilið. Ekki má gleyma bestu
kaffistofunni í bænum en henni
deildum við með Hafró og
Skipaafgreiðslu Gunnars Jóns-
sonar. Auðvitað stendur uppúr
öll vinnan við rækjurannsókn-
imar, ekki síst baukið með
rækjuhrognin, og allt fólkið sem
ég kynntist í bransanum.
Strax fyrsta haustið dró Sigga
systir mín mig á kvennalista-
fund í Smiðjugötunni hjá Siggu
„gömlu“. Ég hafði ekkert starf-
að í pólitík fram að því, þó að ég
hefði kosið Kvennalistann ffá
því að hann byrjaði að bjóða