Mánudagsblaðið - 03.04.1967, Blaðsíða 6

6
Mánudagsblaðið
Mánnðagur 3. apríl JSJS7
Pressan
Pramhald af 8. síðu.
* Austri sló í gegn í vikunni
með skrifum sínum um svo-
nefnda „skoðanaveitu“, sem
var á kostnað Framsóknar-
manna. Hann hefur nú fyrstur
manna útskýrt leyndardóminn
„hina leiðina", sem er semsagt
fólgin í því, eftir hans rökum,
að Framsóknarmenn láti Al-
þýðubandalagið hafa fyrir því
að mynda sér skoðun á málefn-
um líðandi stundar, og geri
þær síðan að stefnu Framsókn-
ar. Tilefni þessara skrifa eru
eflaust þau, að slá á þann
ljóma sem Tíminn og Framsókn
arflokkurinn hafa baðað sig í
á síðustu vikum, en segja má
Framhald af 5. síðu.
ustu þannig al hún verði starí
rækt allt árið og félagsmenn
geti notið aðstoðar hennar þeg-
ar bílar þeirra verða ógangfær-
ir fyrirvaralaust af hvaða or-
sökum sem er. Þá er gert ráð
fyrir að í sambandi við vetrar-
þjónustuna verði veitt aðstoð
við að setja keðjur og snjó-
barða á bifreiðir. Þá er fyrir-
hugað að auka útgáfu Ökuþórs
á árinu.
Kostnaður við að stofnsetja
og starfrækja þessa þjónustu
er að sjálfsögðu mjög mikill,
en gert er ráð fyrir að hluti af
þjónustunni verði innifalinn í
árgjaldi félagsmanna. Þá er á-
kveðið að sett verði á stofn á
þessu ári skoðunarstöð fyrir ör
að þar hafi verið stanzlaust
jubileum, einskonar forskot á
væntanlega sigurvimu eftir
kosningar.
* Indriði á Tímanum skrifaði
bráðskemmtilega frétt á dögun-
um um nýju bókina hans Lax-
ness — framhaldið af Skálda-
tíma. Indriði hvetur alla til að
lesa bókina, því að Laxness sé
alls ekki eins mikill hrokagikk
ur og erlendir blaðamenn vilja
vera láta — í bókinni játi Lax-
ness meira að segja að aðrir
rithöfundar en hann starfi á
Islandi, og hann jafnvel per-
sónulega kunnugur þeim!
yggistæki bifreiða. Er hér um
að ræða veigamikla öryggis-
þjónustu, auk þess sem slíkt
eftirlit með bifreiðum getur
lækkað viðgerðar- og rekstrar-
kostnað þeirra mjög verulega.
I Danmörku hefur þjónusta
þessi reynst mjög vinsæl og
talin hagkvæm og mikilsverð
fyrir bifreiðaeiegndur. Þá er
enn einn nýr þáttur í þjónustu
FÍB, sem ráðgert er að taka
upp á þessu ári en það er vara
hlutaþjónusta fyrir bifreiðaeig-
endur víðsvegar á landinu, þar
sem erfiðleikar eru á að útvega
varahluti. Þjónusta þessi verð-
ur að mestu leyti innifalin í ár
gjaldi félagsins.
(Frá FÍB. Stytt — feitlet.rað
af hálfu blaðsins. Ritstj.).
Raddir lesenda
Framhald af 2. síðu.
og forustu í stjórnmálum, sem
hann hefur ekki sýnt neina
hæfileika til, nema síðiu- sé, þar
sem nauðsynlega þekkingu og
lipurð til þeirra hluta skortir.
— Vengengni svo stórra fyrir-
tækja sem Vélsmiðjan Héðinn
er nú orðin, er mál, sem ekki
varðar aðeins þá, sem eiga af-
komu sína beint undir henni
komna, heldur og alla, sem við
hann skipta og skattgreiðendur
almennt og þjóðfélagið sjálft.
— Við þessu verður að bregða
áður en orðið er um seinan.
Línur þessar eru sendar yð-
ur, svo þær geti orðið yður til
ábendingar um að þörf er heil-
brigðrar gagnrýni sem öllum
sönnum Sjálfstæðismönnum og
þeim, sem vilja einkaframtak
umfram þjóðnýtingu, væri holl
hugvekja.
Áhugasamur.
Humm. Ritstj.
Auglýsið i
Mánudags-
blaðinu
Merkar nýjungar FÍB
■
:
Þeir, sem í dieifbýlinu búa, geta ekki skroppið milli staða í strastis-
vagnL þess vegna verða þeir að eiga eða haía til afnóta farartaeki,
sem þeir geta treyst á íslenzkum vegmn og í íslenzkri veðráttu
Farartæki, sem getur fullnægt kröfum þeirra og þörfum.
AIIít þeir, sem þurfa traustan, aflmikinn og þægilegan bíl, ættu að
athuga, hvort það sé ekki Land/ Rover, se m uppfyllir kröfur þeirra.
-v * :
mm
• ■ ■
■, . • v.', .

ND^ FJÖLHÆFASTA
ROVER farartækið é landi
Simi
21240
HEKLA hf
Laugavegi
170-172
Marat /Sade 10. sýning
Laugardaginn 1. apríl verður
Leikritið Marat/Sade sýnt í 10
sinn í Þjóðleikhúsinu. Aðsókn
að leiknum hefur verið góð. Um
40 leikarær taka þátt í sýning-
unni og mun þetta viðamesta
sýning, sem Þjóðleikhúsið hef-
u rsett á svið. Leikgagnrýnend-
ur hafa allir skrifað mjög Iof-
samlega um þessa sýningu,
enda er hér um að ræða eitt
merkasta leikhúsverk, sem slarif
að hefur verið á síðari árum.
Þetta er fjórða leikritið sem
enski leikstjórinn, Kevin Palm-
er, stjórnar hjá Þjóðleikhús-
inu og er það sannarlega mikið
fagnaðarefni að njóta starfs-
krafta hans hér. — Myndin er
úr einu hópatriðinu í Marad/
Sade.
Fjórir ballettar Fay Werner
Ballettar Fay Warner hafa vakið talsverða athygli í Lindarbæ og er sýning þessi nokkuð
nýnæmi á sviði hér, þótt enn sé all ófullkomið.
Á veitingastööum
Framhald af 8. síðu.
falin með öfgum. Rétt eins og
þegar — gamla daga — KOT
BÆNDUR SETTU SIG NÆRRI
ÞVl 1 LlFSTlÐAR SKULDIR
TIL AÐ HALDA SEM RÍK-
MANNLEGUST BRUÐKAUP
DÆTRA SINNA. Þetta er viss
tegund minnimáttarkenndar,
sem nú á dögum, ætti að vera
alveg óþörf. Nýlega var t. d.
einu bezt klædda prúðmenni
þessarar borgar vikið af stað
í hádeginu, vegna þess, aðhann
hafði ekki bindi. Þeir, sem til
þekkja, og þá ekki sízt viðkom-
andi starfsfólk varð alveg furðu
Iostið. Maðurinn var ekki að-
eins í fullum sóma, heldur ó-
vanalega ríkmannlega til fara,
ein af flíkum hans, sennilega
dýrari en öll mundering yfir-
valds veitingastaðarins sem
bannið setti. Svona kjánalegar
öfgar eru út í bláinn. Það er
sjálfsagt að veitingamenn sýni
dómgreind, en öfgar ERU
SKAÐI veitingastaðarins og
FREKLEG MÓÐGUN og úrelt-
ur siður í veitingamennsku. Ef
þessari reglu yrði framfylgt á
t.d. London-hótelum, Hilton,
Claridges eða annarsstaðar í
heimsborgum yrðu 90% af þess
um stöðum a ðloka. Á Islandi
heldur hver hótelstjóri, að hann
sé yfirvald en ekki verzlunar-
maður. Hrár misskilningur og
minnimáttarkennd.
Þarfara verkefni
Það væri öllu þarfara fyrir
þessa veitingamenn, að fylgjast
betur með þeim ölæðislýð, sem
oft skreytir barinn í hádeginu
en hortittast út í bindisvitleys-
una á öfgakenndan hátt. Á fín-
asta hóteli i Genf gekk fólk
um á sportbuxum, stuttum, í
hádegi. Sama máli gegnir í stór
borgum við Miðjarðarhaf,
spönsku og portúgölsku eyjun-
um í Atlantshafi, sumarstöðum
austur-, vestur- og mið-Evrópu.
Þessvegna slær mann það dá-
lítið spanskt þegar sumir hótel-
stjórar á Islandi, hvar hótel-
mennt hefur enn ekki náð tví-
tugsaldri, skapa nýjar, fárán-
legar, óþekktar reglur og
fylgja þeim eftir með slíkum
öfgum, að gestir hrökkva öfug-
ir út.
Velsæmis er sjálfsagt að
gæta, og sjálfsagt að gestir
klæðist venjulegum kvöldfötum
— á kvöldin — en þessi hádeg-
isregla er hinni „öldnu“ og full
komnu hótelmenningu okkar
fremur til ósóma en hins.