Mánudagsblaðið - 03.04.1967, Blaðsíða 8

ÚR EINU
í ANNAÐ
Réttlæti og áfengi — Bílastæði — Ríkisspítalai:
og auglýsingar — Penfield og Reykjavíkurbréf
Morgunblaðsins — Alvörumenn á þingi — Öti-
gangshross og dýravernd.
Skrítið er réttlætið í henni veröld. Fyrir ca. tíu árum
fékk brennivínsmálavarnarráðuneytið, undir stjórn Frey-
móðs málara, blaðið daemt í sekt vegna þess, að það birti
mynd af barþjóni Glaumbæjar að hella cocktail í glas.
Þótti atvinnutemplurum þetta vera hvatning til víndrykkju.
Nú birtir Mogginn heilar uppskriftir af cock-tail-um, sam-
kvæmt keppni barþjóna og eitt blaðið auglýsir sérstak-
lega að viss veitingastaður fái undantekningar til vín-
veitingar í sambandi við miðvikudagskabarett — allt með
sýnilegri blessun brennivínsandstæðinga. Ekki að við
móðgumst, heldur hitt, að við spyrjum: er nú Mogginn
hafinn upp yfir lögin? Það var tími til kominn.
Ekki virðist enn nokkur áhugi á því, að skapa almenni-
leg bílastæði neðst á Vesturgötunni. Myndi þetta stæði
sannarlega þjóna vel fólki, sem starfar í miðbænum, en
bílastæðavandræðin versna orðið með hverjum deginum.
Þótt borgin geri mikið fyrir okkur, þá virðist hún nær
sofandi 1 þessum efnum, því of langt er gengið að bíða
eftir bílastæðum þar til einhver timburkofinn brennur.
Hefur nokkmr tekið saman hve oft ríkisspítalarnir aug-
lýsa eftir starfsfólki. Heita má, að vart komi út blað, án
þess að þessi stofnun auglýsi eftir starfsfólki, læknum,
hjúkrunarkonum eða öðru starfsfólki. Kostnaður í þess-
um efnum hlýtur að vera geysilegur, en þetta er að vísu i
opinbert fé, svo það skiptir máske ekki máli.
Einn af sóknarprestum Reykjavíkur hefur eflaust verið
að tryggja sér „betri sæti,‘ I himnaríki nú um páskana,
þegar hann kærði, að verið væri að ferma olíuskipið Litla-
fell á sjálfan helgidaginn. Prestarnir okkar ættu heldur
að halda áfram sínu persónulega rifrildi um hver „eigi“
þetta fermingarbarnið eða hitt eða þessa „vígsluna“ eða
„skírnina" en að standa í kærumálum út af hlutum, sem
þeirn kemur ekkert við. Kirkjan og afskipti hennar af
ýmsum málum svo og byggingabrjálæðið í þeim herbúð-
um eru alveg orðin óþolandi og ættu starfsmenn hennar
að halda sig við ti-úna og láta okkur leikmenn um hitt.
Það verður ekki heyglum hent, að koma í sætið hans
mr. Penfield, fyrrverandi ambassadors Bandaríkjanna hér
á landi, eftir að „eftirmælin" um hann birtust í Reykja-
víkurbréfi Morgunblaðsins. Mönnum verður á að spyrja
hvort greinarhöfundurinn sé orðin vitlaus að falla svona í
hrifningartrans á prenti. Vissulega mun Penfield hafa
verið gegn maður og vissulega naut hann fjallaloftsins
á Islandi, en máske er einum of mikið sagt hjá Reykja-
víkurbréfi Moggans, að við eigum að minnast hans í bæn-
um okkar.
Islenzkir pólitíkusar eru frægir fyrir alvðrusvipinn þeg-
ar myndir eru teknar af þeim. Setja alþingismenn jafnan
upp mesta spekings- og raunasvip, eins og allar áhyggjur
og vandamál heimsins hvíli á fulltrúum 190 þúsunda
manna. Þegar Heath skoðaði þingið, voru Ijósmyndarar
nálægir, og í hvert skipti, sem þeir tóku myndir brosti
Heath, fulltrúi milljónanna, en okkar menn settu upp á-
hyggju-, spekings- og hugsuðarsvipinn. I lokin stóðst
Heath ekki mátið en sagði: „Eg gæti ímyndað mér að
brezki forsætisráðherrann hefði verið svona áhyggjufullur
á svipinn eitthvað í kring um 1936 ef hann hefði frétt
FYRIR HÁDEGI, að allar nýlendur vorar hefðu gert upp-
reisn og brezki nýlenduherinn með öllu þurrkaður út.
Það er tími til kominn að Dýravemdunarfélagið hlutist
til um rannsókn á útigangshrossum t.d. í Húnavatnssýslu.
I kuldakastinu í haust voru nokkur merrryssi drepin og
lögðu sig á þetta 70—80 kíló í stað 2—250 kg. Þessar
skepnur voru að drepast á útigangi — en er ekki bannað
með lögum að setja á meira en húg og hey er til fyrir?
Sjónvarpið
Sunnudagur
1400 Chapel of the Air
1430 This Is the Life
1500 Sports
1715 Greatest Fights
1730 G. E. College Bowl
1800 The Smithsonian. Hið
fræga safn í Washington
1830 Crossroads
1900 News
1915 Sacred Heart
1930 News Special
2000 Bonanza
2100 Ed Sullivan
Harry Jamess, Morey
Amsterdam, New York
ballettinn
2200 Jim Bowie
2230 What’s My Line
2300 News
2315 „Three Blind Mice“. Lor-
etta Young, David Niveh,
Jack McCrea, Marjorie
Weaver.
Mánudagur
1600 Bob Cummings
1600 „Lost in Space“.
1700 „Under Fire“. Henry
Morgan, Steve Brodie.
1830 Andy Griffith
1855 Cluteh Cargo
1900 News
1930 My Favorite Martian
2000 Daniel Boone
2100 Survival
2130 Candid Camera
2130 Roy Acuff’s Open House
2200 12 o'clock High
2300 News
2315 The Tonight Show
James Mason, Tony Martin.
Þriðjudagur
1600 Odyssey
1630 Joey Bishop
1700 Sjá Sunnudag kl. 11
1830 Dupont Cavalcade
1855 Clutch Cargo
1900 News
1915 Tele-News Weekly
1930 News Special
2000 Green Acres
2030 Hollywood Palace
Donald O’Connor, Sid
Caesar, Shari Lewis.
2130 Combat
2230 I’ve Got a Secret
2300 News
2316 „A Gentleman at Heart“.
Caesar Romero, Milton
Berle, Carole Landis.
Miðvikudagur
1600 Dobie Gillis
1630 My Three Sons
1700 Sjá þriðjudag kl. 11
1830 Pat Boone
1855 Clutch Cargo
1900 News
1925 Moments of Refleetion
1930 Danny Kaye
2030 „Jack and the Bean Stalk“.
Músíkkævintýri).
2130 Dick Van Dyke
2200 Lawrence Welk
2300 Final Edition
2315 „The Ghost and Mrs.
Muir“. Rex Harrison,
Gene Tierney, George
Sanders.
Fimmtudagur
1600 The Third Man
1630 Peter Gunn
1700 Sjá miðvikudag kl. 11.
1830 Social Security
1855 Clutch Cargo
1900 News
1915 E. B. Film
1930 Beverly Hillbillies
2000 Harrigan & Son.
2030 Red Skelton
2130 News Special
2200 Gary Moore
Tony Randall, Jocy
Heatherton
2315 „Prison Shadows“.
Föstudagur
1600 Big Picture
1630 Danny Thomas
1700 Sjá fimmtudag kl. 11.
183z Roy Acuffs Open House
1855 Clutch Cargo
1900 News
1930 Addams Family
2000 Voyage to the Bottom of
the Sea
2100 Dean Martin
Sid Caesar, Vic Damone,
Caterina Valente
2200 Rawhide
°300 News
2315 „Slattery Hurricane".
Stríðsmynd.
Laugardagur
1030 Colonel Flack
Mánudagur 3. apríl 1967
Á veitingasfööum
Hvíta skyrtan og bindið — Hlálegar öfgar — Að meta
eftir ástæðum — Barir og ferðafólk — Hótelmenn eru á
villigötum — Bómgreindin sker ur —
1 tilefni hinna mörgu veit-1
ingastaða, sem risið hafa upp
síðustu árin, fögur veitingahús
sum þeirra, hefur líka vaxið
upp dálítill vísir að veitinga-
mönnum. Satt bezt sagt, er
þessi ágæti og velviljaði hópur
hótelstjóra og veitingamanna,
ekki enn fullkominn frekar en
gestir þeirra almennt. Margir
eru dálítið upp með sér, bros-
lega svo, líkt og trillubátaskip-
stjórar, sem oft eru roggnari
en stjórnendur 80 þúsund lesta
hafskipa.
En aðalgallinn er sá, að hér,
sem svo oft áður, verða það
öfgarnar sem oft drepa eða
skemma alla viðleitni þessa veit
ingamanna til hins góða.
í handaskolum
Eitt af meiriháttar vandamál
um, sem nálega fer alltaf í
handaskolum hjá veitingamönn
um þeirra staða, sem vínbar
hafa, er hinn rétti meðalvegur
í sambandi við „bindi og
skyrtu.“ Veitingamenn gera sér
litla sem enga grein fyrir hvern
ig þessar reglur eru fram-
kvæmdar hjá þrautreyndum
veitingastöðum ytra né heldur
* Nú er mesti sjónvarpsfeber-
inn liðin hjá og menn eru aftur
famir að glugga í bíóauglýsing
araar, semsagt farnir að vega
og meta það skemmtiefni sem
er á boðstólum. Að öllum lík-
indum eru fréttir sjónvarpsins
vinsælastar, og Magnús Bjarn-
freðsson er á góðri leið með að
verða stjarna að öðrum frétta-
mönnum sjónvarpsins ólöstuð-
um. Líklega eru Shakespeare
þættimir misskilningur einn, en
Steinaldarmennirnir njóta gíf-
1100 Captain Kangaroo and
Cartoon Carnival
1300 Do You Know
1330 Basketball. Wrestling.
1700 To Tell the Truth
1730 Heart of the City
1800 Jerry Lewis
1855 Chaplain’s Corner
1900 News
1915 Coronet Films
1930 Jackie Gleason
2030 Perry Mason
2130 Gunsmoke
2230 Get Smart. Fræg sería.
2300 News
2315 Sjá mánudag kl. 5.
vilja þeir af einskærri stífni og'
öfuguggahætti reyna að fylgja
skaplegum reglum í þessum efn
um.
Misræmi
Einn veitingastaður hér í
borg getur ekki þolað gesti á
bar sínum hvort heldur í há-
degi eða að kvöldi án bindis og
hvítrar skyrtu. Annar gerir
skynsamlegar undanþágur.
Þetta misræmi veldur misskiln-
ingi. Sumir veitingamenn, þótt
lipurmenni séu, hafa bitið í sig
enhverja k t ía reglu og af
stífni og þmrsaskap hvika þar
í engu. Gallinn við þessa ein-
beitni er sá, að hún er látin
gilda aðeins um innfædda, —
en ekki um ERLENDA
GESTI, sem mæta oft á
„nankins‘,-buxum eða á álíka
munderingum. „Værten“ segir
eins og Móses heitinn: ÞAÐ
SEM ÉG HEFI SKRIFAÐ,
HEFI ÉG SKRIFAÐ. Gallinn
er sá, að Móses gerði ekki und
antekningar.
Ferðafólk — Mafsatriði
Nú ættu veitingamenn að
vita, að ferðafólk á hótelum,
hvort heldur ytra eða heima,
urlegra vinsælda hjá þeim, sem
á annað borð hafa nokkurt
skopskyn.
* Sjónvarpið hefur þegar haft
mikil áhrif á blöðin, meðvituð
og ómeðvituð. Þegar bruninn
varð í Lækjargötu og sjónvarp
ið náði að „skúbba“ blöðin,
nema Vísi, urðu fréttir blaðanna
af brunanum heldur lítið frétta
efni. Blöðin reyndu þó meir en
áður að skrifa um hið persónu
lega í sambandi við brunann,
og tókst það mjög sæmilega,
nema hvað öll uppsetning var
í gamla farinu. Sjónvarpið hlýt
ur að knýja fram breytingar á
blöðunum með tilliti til frétta-
gildis og uppsetningu frétta.
Skrif í annálastíl vekja ekki
lengur neina forvitni; blöðin
verða að gerast mun persónu-
legri í fréttaflutningi sínum.
* Það er enn undrunarefni, að
í hvert skipti sem brennur hús
sem er í skoðunarferðum fyrir
mat og eftir, klæðist gjarna
sportfötum, buxum, peysum,
jakka ete., en þykir óheppileg
hvíta skyrtan og bindið. Það
er alls ekki sama hversu peys-
ur líta út, Sumar peysur „sjen-
era“, aðrar eru falleg íveru-
klæði. Þarna er munur, sem
góður og lærður veitingamaður
verður að gera sér Ijósan. Prúð
ur, vel klæddur gestur getur
verið prúðbúinn, þótt hvíta
skyrtan og bindið séu ekki til
staðar. Maður, sem ekki „stuð-
ar“ umhverfi sitt vegna klæða
á að vera eins velkominn á bar
eins og aðrir þ.e.a.s. um há-
degi. Að kvöidi skiptir þetta
allt öðru máli, ekki aðeins hér
heldur um víða veröld þaa* sem
um góða staði ræðir.
Minnimáttarkennd
Á lslandi rikja ekki annað
en öfgar, fáránleg afstaða nokk
urra veitingamanna, sem er
eins hláleg eins og hún er búra
og barnaleg. Þessi kjánaiegi
ofsi er re.yndar mjög oft „com-
plex“ veitingamannsins, sem
heldur að smæð hans verði bezt
Framhald á 6. síðu.
má bóka það fyrirfram að flest
ir sem hafa orðið fyrir tjóni
hafa enga eða litla vátryggingu
— og meira að segja fyrrv. al-
þingismaður, í bráðeldfimu húsi,
hikar ekki við að gefa þá yfir-
lýsingu að hann hafi ekki
hækkað vátryggingu sína í 20
ár! Blöðin eiga að taka hönd-
um saman um að hætta að taka
á móti áskorunum frá prestum
og öðrum um samskot til fólks
sem hafi orðið illa úti í bruna
vegna þess að það hafi ekki
haft hugsun á, eða ekki tímt,
að hafa búslóð sína vátryggða.
En þetta var nú útúrdúr.
* Gísli Sigurðsson er nú búinn
að ritstýra einu hefti af Les-
bókinni og virðast breytingar í
fljótu bragði til bóta. Gísli má
aðeins vara sig á einu — að
skrifa ekki bæði „Rabb“-dálk-
inn og svo annað rabb upp á
tvær síður eða meir. Mér er
kunnugt um að leiðaraskrif
Gísla í Vikunni þótti yfirleitt
gott lesefni, en hann má gæta
sín. Hvað sem um Sigurð A.
Magnússon má segja finnst
mér hann bera höfuð og herð-
ar yfir rabbdálkahöfunda aðra
en Austra. Aftur á móti er
rabb Gísla J. Ástþórssonar í út
varpinu mjög vinsælt meðal al-
þýðu manna og hef ég oft séð
menn leggja niður vinnu til að
hlusta á þætti hans.
Framhald á 6. síðu.
Magnus Bjarnfreðsson — Dagblöð og
brunar — Gísli í Lesbók — Austri
og Indriði G. —
i
4
4