Veiðimaðurinn - 01.06.2019, Side 43

42 Veiðimaðurinn 43 Veiðiskapur byggist á galdri – Gylfi Pálsson
trúi ég, samkvæmt eðlisávísun og það
tileinkaði ég mér á bökkum Laxár. Sogið
kenndi mér líka margt, enda er það erfitt
vatn. Leið mín lá líka í Fnjóská, sem er eins
og gefur að skilja ekki auðveld frekar en
Sogið. Fnjóská er mikið fljót og ótrúlega
straumhörð. Ég hef vaðið þar á þremur
stöðum – á brotunum neðan við Þvergarðs-
breiðu og Biskupsbreiðu og svo niðri hjá
vatnsmælinum við Árbugsárós. Ég hét mér
því í hvert skipti að gera slíkt aldrei aftur.
En ég er óttalegur sullari og konan mín
segir að ég sé aldrei ánægður nema blautur
á olnbogunum,“ segir Gylfi hlæjandi en
lætur fylgja varnaðarorð. Menn skyldu
bera virðingu fyrir miklum ám, eins og í
Soginu þar sem afar varhugavert er að vaða
ef þeir þekkja ekki ána þeim mun betur.
Gylfi hefur í því sambandi lagt sitt af
mörkum, en hann og Eggert Skúlason
gerðu sér ferð í Sogið á sínum tíma og tóku
upp stutt kennslumyndband um hvernig
bregðast skal við ef menn missa fótanna
í straumhörðu vatni. Þessa mynd þekkja
fjölmargir veiðimenn en það vita kannski
færri að myndin hefur gert sitt gagn – svo
ekki verði kveðið fastar að orði.
„Ég var þá að vinna hjá Fróða sem gaf út
Veiðimanninn og einn samstarfsmaður
minn hafði verið hætt kominn á Ásgarðs-
breiðunni. Ég hringdi í Eggert og sagði
honum að við skyldum sýna mönnum
hvernig þeir ættu að bregðast við ef þeir
misstu fótanna í djúpu og straumhörðu
vatni. Myndbandið var síðan sýnt á Stöð 2
og var síðar sett á You Tube. Það skondna
var að ég bað Eggert að taka myndir á
myndavélina mína af þessu ferli, ætlaði að
birta þær með frétt í Veiðimanninum. En
Eggert var svo sannfærður um að ég sykki
að hann steingleymdi að taka myndirnar.
Sannfæringin var ekki meiri. Þetta sumar
hringdu í mig ellefu manns til að segja
mér að myndbandið hefði líklega bjargað
þeim frá því að illa færi. Þetta sögðu þeir
en erfitt fyrir mig að meta hversu mikil
hættan var. Þeir urðu alla vega hræddir og
mátu aðstæður þannig að veruleg hætta
hefði steðjað að þeim,“ segir Gylfi og bætir
við að Sogið sé engu að síður í miklu upp-
áhaldi hjá sér. Hann hefur einnig veitt í
Vopnafjarðaránum og í Borgarfirði; ekki
síst í Straumunum og við Svarthöfða. Þá
er ónefnd Stóra – Laxá í Hreppum, hvar
Gylfi veiddi oft. „Mér þykir mjög vænt
Enn þann dag í dag
eru menn að kroppa af
löghelgi þeirra – fylla
upp í voginn fyrir nýju
byggingarlandi og hafa
sett upp smábátahöfn.
Það kann ekki góðri
lukku að stýra.
Gylfi búinn að setja í fallegan lax í Elliðaánum. Mynd/ Pétur H. Ólafsson. Lax í hendi sem og svo oft áður. Mynd/Pétur H. Ólafsson