Fréttir - Eyjafréttir - 15.04.2021, Blaðsíða 5

15. apríl 2021 | | 5
Frá því að eldsumbrotin hófust
á Reykjanesi hefur mikið mætt
á björgunarsveitar fólki við að
aðstoða þar, einkum við að
tryggja að svæðið sé öruggt
og að enginn þeirra þúsunda
sem lagt hafa leið sína þangað
verði fyrir slysum af völdum
gossins. Björgunarsveitir
alls staðar af á landinu hafa
tekið þátt í þessari vinnu
og hefur Björgunarfélag
Vestmannaeyja ekki látið sitt
eftir liggja við ræddum við
Írisi Eir Jónsdóttur meðlim í
sveitinn sem hefur farið tvær
ferðir að gosstöðvunum.
Íris segir að nokkur hópur
meðlima hefur lagt sín lóð á
vogarskálarnar. „Í fyrsta hópnum
voru sex einstaklingar, og þá var
tekið tvær vaktir í beit, mættum
á vakt klukkan 10 um morguninn
á fimmtudegi og henni lauk um
tvö aðfaranótt föstudags. Svo
mættum við aftur á stutta vakt
frá 14 - 18 á föstudeginum. Í hóp
númer tvö fóru fimm einstaklingar
þau mættu á vakt á miðnætti
aðfaranótt fimmtudags og voru til
hádegis. Í þriðja hópnum fórum
við átta af stað en tveir þurftu frá
að hverfa vegna smá bilunar í
öðrum bílnum sem við fórum á.
Fórum við sex á svæðið og tókum
vaktina frá 11 til 20 um kvöldið.“
Hún segir hlutverk þeirra vera
mismunandi hverju sinni. „Við
erum að sinna rýmingu þegar það
gerist, lokunarpóstum, gæslu á
gönguleið, gasmælingar og svo
höfum við sent viðbragðshóp
sem sér um veika og slasaða á
svæðinu. Íris segist aldrei hafa
tekið þátt í viðlíka verkefni en
þetta hafi í senn verið skemmtilegt
og krefjandi. „Það er algengt að
sveitir alls staðar á landinu mæti
og aðstoði í stærri verkefnum
sem björgunarsveitir sinna
eins og til dæmis leitum og
náttúruhamförum en þarna er
maður að sinna verkefni með
fólki af öllu landinu sem er bara
virkilega gaman.“
Á lakkskóm í gallabuxum
Hún segir verkefnið hafa verið
fróðlegt og þau hafi lent í ýmsu
í þessum leiðöngrum. „Það sem
hefur komið mér persónulega
á óvart er hversu mikið af fólki
leggur leið sína að gosinu og
kannski ekki alveg með puttann
á púlsinum hvernig leiðin er og
hversu torfær hún getur verið.“
Hún segir einn ákveðin göngu
maður komi strax upp í hugann.
„Það var einn ágætur göngumaður
sem mætti í lakkskóm, galla-
buxum og þunnum jakka, þegar
við mættum viðkomandi var
hann komin hálfa gönguleiðina
og var nú aldeilis ekki á því að
snúa við og koma aftur betur
búin. Það væri nú gaman að
vita hvernig gekk hjá þessum
einstaklingi restina af leiðinni og
þegar upp var komið.“ Íris segir
þennan einstakling því miður
ekkert einsdæmi. „Já svona fyrst
um sinn fannst mér því miður
töluvert um það að fólk kæmi
vanbúið. Lakkskór, náttföt og
hvítir strigaskór eru kannski ekki
alveg staðalbúnaðurinn í svona
gönguferð en svona upp til hópa
virðist fólk vera vel útbúið. Þetta
er ganga upp fjall á Íslandi í mars/
apríl og allra veðra von, það
getur verið gasmengun þannig
ungabörn og dýr eru kannski
ekki alveg kandídatarnir í þennan
leiðangur.
Alltaf svartir sauðir inn á milli
Hafið þið þurft að hafa mikil
afskipti af fólki eða aðstoðað
marga? „Verkefnin eru misjöfn
eins og þau eru mörg en flest
þeirra eru nú alltaf í tengslum
við fólk og passa að enginn fari
sér að voða. Til þess erum við
nú þarna. Í tvö skipti af þremur
sem við höfum verið á svæðinu
hefur þurft að rýma svæðið
og því fylgir eðlilega töluverð
afskipti og aðstoð við að koma
fólki niður gönguleiðina.“ Birst
hafa frásagnir í fjölmiðlum
síðustu vikur af slæmu viðmóti
göngufólks við afskipti viðbragðs
aðila Íris segir fólk upp til
hópa hafa verið til fyrirmyndar.
„Almennt er viðmótið bara
ótrúlega gott, fólk kurteist og
þakklát en að sjálfsögðu eru alltaf
svartir sauðir inn à milli en þeir
eru nú blessunarlega fáir.“
Covid setur strik í reikninginn
Blaðamanni lék nokkur forvitna
á því að spyrja hvernig aðbúnaði
fyrir sveitirnar væri háttað á
svæðinu. „Það er vel að þessu
staðið hjá björgunarsveitinni
Þorbirni í Grindavík og slysa-
varnardeildinni Þórkötlu, allir
að reyna sitt besta. Covid setur
svolítið strik í reikninginn hvað
varðar samneyti við aðrar sveitir
og fólk almennt en aðstaðan
sem er á svæðinu er með besta
mögulega móti. Við fórum líka vel
útbúin í þetta verkefni hvað varðar
mat og búnað.
Virkjað hefur verið sam-
komulag milli ríkisins og Slysa-
varnafélagsins Landsbjargar sem
felur í sér að björgunarsveitir
fái greitt fyrir aðstoð sína við
gosstöðvarnar. Í tölvupósti sem
var sendur á allar stjórnir björg-
unarsveita þann 26. mars, voru
björgunarsveitir hvattar til að skrá
sig í gæsluverkefnið, það kom
einnig fram að gæslan hafi verið
heimamönnum erfið. Íris sagðist
ekki þekkja það nákvæmlega
hvernig þessum málum væri
háttað. „Ég reikna nú með því að
það verði einhver góð lending á
því máli þegar að því kemur.“
Íris vildi að lokum koma
þessum skilaboðum á framfæri
til þeirra sem hyggja á göngu að
gosstöðvunum. „Það er algjörlega
nauðsynlegt að klæða sig vel, vera
í góðum skóm og með brodda
ef þannig ber undir. Taka með
sér nesti og drykki. Fylgjast vel
með veðurspá og hlýða tilmælum
viðbragðsaðila á svæðinu.“
Gaman að sinna verkefni
með fólki af öllu landinu
Meðlimir úr Björgunarfélagi Vestmannaeyja í gæslu á gosstöðvum
Guðbjörg Hrönn, Tryggvi Steinn, Íris Eir og Marcin
Ljósmynd: Halldór Sveinsson.
Gönguleiðin getur verið krefjandi.
Íris Eir í gæslu við gosstöðvarnar.