Alþýðublaðið - 22.01.1920, Blaðsíða 3

ALÞÝÐUBLAÐIÐ
3
Laust íyrir nýár 1915 hélt félag
eitt í skólanum „bakkusarkveðju"
púnsdrykkju og gaf relctor
sJalfnr legfi til þess, að drgkkur-
vœri tilbúinn i eldhúsi sínul
Hver getur með nokkurri sann-
Sirni mælt slíku bót?
Svo er sjálf kenslan. Henni er
hagað þannig, að þeir sem minna
&unna í ýmsum námsgreinum, eru
hafðir útundan af mörgum kenn-
Urum og þeim því gert eins erfitt
uámið, og hægt er. Sumir eru
jafnvel barðir fyrir þær sakir einar,
að þeir geta ekki fylgst með hin-
Uffl. Þetta býst eg við að geta
sannað alt, ef þess verður krafist.
®itt er það, sem tíðkazt í skóla
°g víðfrægt er, það eru hin svo-
tðlluðu „skrópvottorð". Ef pilt
vantar í skóla, er hann skyldur
áð senda vottorð frá húsráðanda
sínum um það, að hann sé veik-
úr. Hver maður getur sagt sér
sjálfur, hvort húsráðendur séu al-
thent færir um að gefa slík vott-
°rð, enda eru margir piltar svo
gerðir, að þeir vilja heldur búa til
falsvottorð, en að koma þeim á
ser óskylda menn, sem húsráð-
sndur oftastnær eru. Þeir verða
að skila vottorðunum hvað sem
tautar, enda þótt piltar hafi stund-
brn orðið að vera heima dag og
^ag, þó ekki hamli veikindi. En
t>au verða að vera tilnefnd á vott-
0rðunum, annars getur það varð-
að brottrekstri. Er ekki hugsan-
^egt, að sú rotnun, sem menn
irvarta undan að ríki meðal ís-
^nzkra embættismanna, sé að
öokkru sprottin frá þessum fals-
vottorðum ?
Eg vil nú ekki að þessu sinni
tara lengra út í þetta mál. En ef
oinhver skyldi reyna að bera hönd
fýrir höfuð skólastjórnarinnar, mun
reyna að sýna öllum lýð betur
ífam á óstjórn þá, sem ræður í
almenna mentaskóla. En
í>að er von mín, að stjórnarvöldin
sitji ekki lengur aðgerðarlaus í
í*ossu efni.
Stúdent,
Munið eftir að hjörskrá til
^®jarstjórnar liggur frammi á
skrifstofu bæjargjaldkera til
Þ* m. Gáið að, kvort nafn
íkkar stendur þar.
jViðlur i Bolsivikum.
Loftskeytastöðin í Moskva sendi
um nýárið út svohljóðandi nýárs-
kveðju:
Árið X 919 hefir verið sigurár
fyrir verkalýðinn í stríði og friði.
Það hefir verið veltuár fyrir Sov-
iet-stjórnina. Rauði herinn veitti á
orustuvellinum gagnbyltingu bana-
höggið. Herforingjar keisarasinna
hafa algerlega horfið úr sögunni
fyrir þungum höggum rauða hers-
ins. Með rauða fanann í höndum
og siguróp á vörum hefjum vér
árið 1920.
Á árinu 1920 munum vér hrósa
sigri í borgarastyrjöldinni. Um
gervalla Síberíu, í Ukraine við
Doná og í Kákasus þrá menn
Soviet stjórn. Soviet-stjórn mun
verða í Berlín, Washington, París
og London. Soviet-stjórn mun
verða um allan heim.
Lengi lifi hinir nýju sigrar ör-
eigannal
Lengi lifi heimsbyltingin!
Lengi lifi rauðu Ieiðtogarnir
okkar, þeir: Lenin og Trotskijl
Lengi lifi byltingaárið 1920.
(The Times Weekly.)
Cnn um cjiftingar.
fGisli Eirikur ritaði.J
Eg heyrði stúlku segja í gær,
að það hefði verið ansi gaman
að greininni um giftingarnar. Eg
roðnaði af gleði og snéri mér
undan og fór svo upp á loft til
þess að skrifa aðra grein, en þegar
til kom var mér svo mikið niðri
fyrir, að eg kom engu á pappír-
inn.
En nú ætla eg þá að reyna.
Pað var hann Graham Donovan.
Hann var dauðskotinn í Katrínu
Mc Gfill. Katrín hka í honum. Og
trúlofuð voru þau. Það er að segja
leynilega, því Katrín þorði ekki
með nokkru móti að segja íor-
eldrum sínum frá því, af því Gra-
ham Donovan var ekki annað en
óbreyttur járnsmiður, en foreldrar
hennar voru þetta logandi horn-
grýti fin með sig, þó þau væru
ekki rík, því þau voru af heldra
fólki komin og sjálf heldra fólk.
Primusa- og olíuofnaviðgerð-
in Laugaveg 27 er flutt á Lauga-
veg 12 (í portinu).
En úr því Katrín ekki þorði að
segja foreldrum sínum frá þessu
og þá auðvitað því síður að op-
inbera, þá tók Donovan til sinna
ráða. Hann ieigði hæfilega íbúð,
keypti húsgögn svo sem borð,
stóla, tvö rúm 0. s. frv. og bjó
alt undir giftinguna. Svo fékk
hann ungan prest til þess að lofa
að gefa þau saman í kirkju sem
var í þorpi hérumbil 100 kíló-
metra frá borginni sem þau áttu
heima í, eða viðlíka langt þaðan
og austur að Geysi úr Reykjavík.
En nú var eftir að fá sam-
þykki Katrínar til þessarar skyndi-
giftingar, og kvenfólk er oft tregt
til þess að varpa sér svoleiðis í
vetfangi út í hjónabandið, nema
nauðsynlegt þyki af sérstökum á-
stæðum, en þær sérstöku ástæður
voru, sussu nei, ekki hér. En
Donovan var ekki ráðalaus. Hann
bauð Katrínu í bíltúr til Meringe
(þorpsins sem kirkjan var í, sem
síra Jeremias hafði ráð á) og þáði
hún auðvitað boðið (án þess að
láta foreldrana vita hvar hún ætl-
aði að vera þenna dag eða með
hverjum). Erlendis þykir ekkert
að því þó stúlka fari í bíltúr með
manni, því það er þá altaf um
hábjartan dag, en ekki eins og í
Reykjavík, í myrkri á kvöldin, í
lokuðum eða hálflokuðum vagni,
þar sem ekkert sézt.
En hvernig ætlaði Donovan að
fá samþykki Katrínu til þess að
þau giftust nú þegar? Ja, nú kem-
ur það. Þegar þau væru komin
25 km á leið, þá átti kunningi
Donovans, sem hét Thomson, að
segja foreldrum Katrínu að Don-
ovan væri farinn með hana til
Meringe, til þess að láta gefa þau
saman þar. Þá mundi faðir hennar
verða hamslaus, og leggja þegar
af stað í sínum hraðskreiða bíl,
til að elta þau, og það mundu
þau frótta þegar þau kæmu til
Pemberton, sem lá mitt á milli
Meringe og borgarinnar, sem þau
áttu heima í. En þegar Katrín
heyrði þessi tíðindi mundi hún til
þess að losna undan reiði karls
föður síns, kjósa að verða þá
heldur strax frú Donovan.
(Frh.).