Þingtíðindi um starf Sósíalistaflokksins á Alþingi - 07.05.1941, Qupperneq 3

ÞINGTÍÐINDI
3
heimti ekki allt af öðrum, eins og
því miður er allt of títt.
Svo mörg eru þessi orð.
Þó að langt sé liðið frá kosning-
um, kann einhvern að reka minni
til þess að kratarnir lofuðu kjós-
endum sínum hátíðlega, að svo
fremi sem vinstri flokkamir næðu
méirihluta skyldi tollum á neyzlu-
vörum almennings aflétt, en þeir
efnuðu látnir bera uppi tekjur rík-
issjóðs.
Ekki er nóg með það, að þetta
loforð hafi þéir gersamlega svikið
með því að leggja blessun sína yfir
tollskrána nýju, sem ekki sleppir
einum einasta munnbita við toll
eða verðtoll, heldur fitja þéir í
félagi við aðra þjóðstjómarflokka
upp á tveimur nýjum neyzluskött-
um, sem enginn mun þó hafa lát-
ið sig dreyma um þá.
Og meðmælin, athugum þau ör-
lítið. Iðnaðarvörur eru fluttar inn
frá útlöndum „stundum þarflaus-
ar“. Þær munu nú vera 2 eða 3
nefndimar, sem hafa eftirlit með
innflutningnum til þess að tryggja
að ekki séu fluttar inn óþarfa vör-
ur, nefndir, sem flutningsmenn
þessa frumvarps ráða takmarka-
laust yfir. í landinu sjálfu morar
af „iðnfyrirtækjum“, sem fram-
leiða allskonar dót, svo sem snyrtl-
vörur luxusiðnað af ýmsu tægi o.
s. frv.
Peningar þeir, sem inn koma
fyrir þennan nýja neyzluskatt eiga
að renna í sjóð til styrktar því að
þessi „þörfu“ iðnfyrirtæki fái ó-
dýrari rekstrarlán! þ. e. gefa þeim
betri skilyrði til að okra á almenn-
ingi.
Meðmælin með 4. gr. eru bein-
linis „klassiskt" íhaldskjörorð gegn
kröfum atvinnuleysingja og þurfa-
manna um að fá að lifa, en það
er á þeirra máli „að he'imta allt
af öðrum“. Væri nú svo vel að
gjald það sem um ræðir í greininni
væri tekið af atvinnurekendum
sjálfum með skatti á þeirra gróöa
mætti ef til vill til sanns vegar
færa áð þeir legöu þetta fram frá
sjálfum sér. En við nánari athug-
un eru meðmælin ósvífin blekking,
því skatturinn á að vera miðaður
Huers ueona oreiddu heir ebki atkuœfli?
Á lokuðum fundi sameinaðs
þings mánudaginn 28. apríl var
rædd tillaga sú, er þingið sam-
þykkti samdægurs, um að mót-
mæla handtöku og brottflutningi
ritstjóra og blaðamanns Þjóðviljans
og banninu á blaðinu. í byrjun
lokaða fundarins voru þeir báðir
vinimir, Ólafur Thors og Jónas frá
Hriflu. En þegar til atkvæðagreiðsl-
unnar kom, létu þeir sig vanta.
Hvers vegna greiddu þéir ekki
atkvæði? Áttu þeir svo annríkt, að
þeir mættu ekki vera að því? Mjög
ósennilegt að svo hafi verið. En
hver var þá ástæðan?
Ef þingmenn eru spurðir, hvers
vegna Ólafur Thors atvinnumála-
ráðherra láti svo sjaldan sjá sig í
þinginu, eru svörin venjulega þau
að það sé vegna þess að hann hafi
mest vafstrið í samningum við
Bretana. Þó er það opinberlega sér-
grein Stefáns Jóhanns að fást við
utanríkismál'in. Stefán er því orð-
inn nokkurskonar leppur fyrir ann-
an lepp og því lítils framtaks af
honum að vænta, enda opnaði
hann ekki sinn munn í umræðun-
um um brottnámið, þegar tillagan
var rædd og samþykkt, en honum
bar auðvitað fyrst og fremst sem
við verkalaun þau, sem iðnfyrir-
tækið greiðir, og hljóta því að
leggjast við framleiðslukostnað
þeirra, svo það em ekki iðnrekend-
ur, heldur neytendur, sem skattinn
greiða.
Við 2. umræðu frv. á þingi s. 1.
laugardag afhjúpaði ísl. Högnason
þetta eðli frv. Emil Jónsson vildi
samt ekki láta sér segjast og lýst'i
því hátíðlega yfir að tilgangurinn
væri frekast sá, að gera vörumar
ódýrari!!! Því lægri vextir af lán-
um þýddi lægri framleiðslukostnað.
En ef hækkaður framleiðslu-
kostnaður er í lög leiddur til þess
að lækka þennan sama kostnað til
jafns við hækkunina, er ekki ann-
utanríkismálaráðherra að mæla
með þessari tillögu, hafi hún verið
fram borin með hans vilja.
Að Jónas hafi látið á sér bæra á
fundinum er fráleitt, enda kemur
hann upp um innræti sitt í síðustu
greinum Tímans.
Beinast liggur við að ætla, að
þeir Ólafur Thors og Jónas Jónsson
hafi báðir verið andvígir að hreyfa
nokkrum mótmælum, að mótmælin
séu á þingi beinlínis samþykkt þar
gegn þeirra vilja og að mótmælin
séu fyrsti vottur þess að áhrif
þeirra hafi beðið hnekki í liði þjóð-
st j órnarþingmanna.
Þá verður það og dregið í efa
hvort Quislingarnir við Alþýðublað-
ið og varaleppui’inn, séu þeir elnu
sem eru upphafs- og hvatamenn
brottnámsins, eins og Mbl. og Vísir
gefa fyllilega í skyn.
Er ekki sennilegast að hinn þrí-
höfðaði þurs Ólafur—Stefán—Jó-
nas hafi allir sömu afstöðu í mál-
inu?
Morgunblaðið segir að öll þjóðin
mótmæli, það er rétt að undan-
teknu því, að ekki mótmælir Stefán
Jóhann, ekki mótmælir Jónas frá
Hriflu og enginn hefur heyrt Ólaf
Thors hreyfa mótmælum.
að vit hægt að finna út úr þessu
frumvarpi en það, að fá iðnlána-
sjóði og þeim bitlingamönnum. er
honum stjórna, auk'in fjárforráð.
Allt í allt á iðnlánasjóður að fá
50000 krónur í þessum sköttum og
þar að auki, skv. öðru frumvarpi
40000 krónur úr ríkissjóði á ári
hverju.
Verður þá ekki annað sagt, en að
vel sé búið að innlendum iðnaði (á
kostnað neytenda í landinu), þar
sem þeim er, auk þessara nýju fríð-
inda, ætlað aö hafa hina nýju stór-
hækkuðu verndartolla qg í ýmsum
tilfellum er iðnaður þeirra vemd-
aður með algerðu innflutnings-
banni á vörum sem þeir framleiða.