Heimdallur - 20.01.1954, Síða 2

2
HEIMDALLUR
þar.að vísu ein<iig veturinn áður, en
ég ekki.) Höfðum við því báðir þarna
sama „álitlega bitlinginn".
Varðandi annan bitlinginn, sem
nefndur er, og ég átti að hafa haft
hjá Fasteignaeigendafélagi Reykja-
víkur jafnframt því, sem ég var á
fullum launum sem þingskrifari, er
það að segja, að þar er sannleikanum
hagrætt all verulega, svo ekki sé nú
meira sagt. Hefur greinarhöfundur
sennilega séð kvittun fyrir árgjaldi í
Fasteignaeigendafélaginu, skrifaða af
mér. Sannleikurinn í málinu er nefni-
lega sá, að árið eftir að við Sveinn
Skorri unnum saman i þinginu vann
ég um tíma á lögfræðiskrifstofu,
jafnframt námi. Skrifstofa þessi ann-
aðist fjárreiður fyrir áðurnefnt fé-
lag og var mér m. a. starfa fyrir
skrifstofuna fengið það verk að
skrifa kvittanir fyrir árgjöldum í fé-
laginu. Verður því að segja, að sú
fullyrðing, að ég hafi haft álitlegan
bitling hjá Fasteignaeigendafélagi
Reykjavíkur, sé all langt sótt og fjar-
stæð.
En það er ekki nóg með það, að
ritstjóri Heimdallar hafi haft þarna
álitlegan bitling. Síðar í umræddri
grein er kveðið enn sterkara að orði.
Hann á, eins og segir orðrétt í grein-
inni, að hafa „starfað við fasteigna-
brask og gert húsnæðisvandræði
Reykvíkinga sér að tekjulind"!!!
Ekki get ég nú nákvæmlega sýnt
tölulega hvað margar krónur ég fékk
fyrir að skrifa umræddar kvittanir,
en Sveinn Skorri er áreiðanlega ekki
marga daga að vinna fyrir þeirri upp-
hæð í þeirri stöðu, er hann nú hefur,
enda mun hún virðulegri og betur
launuð en sú, að skrifa kvittanir.
Þá segir greinarhöfundur einnig,
að ég hafi haft vænan bitling hjá
Iðnrekendasambandi íslands. Um
þessa fullyrðingu er ekki einu sinni
hægt að segja, þó maður væri allur
af vilja gerður, að sannleikanum
væri hagrætt, því hér er um beinan
uppspuna að ræða, sem hvergi á sér
stoð í veruleikanum. Ég hef aldrei,
hvorki þennan vetur né á öðrum tíma
unnið hjá eða á vegum Iðnrekenda-
sambands íslands. Vil ég því til sönn-
unar birta hér yfirlýsingu frá skrif-
stofustjóra félags íslenzkra iðnrek-
enda, Pétri Sæmundsen, viðskipta-
fræðingi.
Vegna ummæla í dagblaðinu Tím-
inn 17. jan. s.l. vottast það hér með,
að Halldór Þ. Jónsson hefur aldrei
unnið hjá iðnrekendafélaginu.
Pétur Sæmundsen
(sign.)
Þannig fór þá með sönnunina þá.
Hin „dæmisgerða figúra bitlinga-
snápanna, er dafna og blómgast í
spillingarstíu Reykjavíkuríhaldsins",
hafði ekki nema einn starfa þennan
umrædda vetur og þann sama starfa
hafði einnig ritstjóri æskulýðssíðu
Tímans, svo ólíklegt er, að hann vilji
kalla það bitling. Hinir bitlingarnir,
sem ritstjórinn taldi mig hafa haft,
voru uppfundnir í heila ritstjórans
sjálfs og áttu sér enga stoð í veru-
leikanum fremur en svo margt ann-
að, sem til verður í þeim heila. Það
eina, sem greinarhöfundur hefur haft
upp úr þessum skrifum sínum er það,
að hann hefur orðið ber að ósann-
indum og það sem verra er, að þau
ósannindi eru alls ekki sprottin af
misskilningi, heldur eru þau vísvit-
andi fram sett. — Hann þekkir
það vel til minna haga að hann veit,
að fullyrðingar hans eru alls ekki
sannleikanum samkvæmar.
Hins vegar ætti þetta að geta orð-
ið mönnum alvarlegt umhugsunar-
efni. Það er sannarlega uggvænlegt,
að æskulýðssamtök næst stærstæ
stjórnmálaflokks þjóðarinnar skuli
velja menn til að koma fram fyrir
sína hönd í aðalmálgagni flokksins,
sem ekki víla það fyrir sér að fara
vísvitandi með ósannindi um and-
stæðinga sína. Það sýnir, að slík sam-
tök eru vissulega ekki vænleg til að
berjast fyrir heilbrigðari stjórnar-
háttum og vera málsvari íslenzkrar
æsku í baráttunni fyrir hagsmuna-
málum hennar.
Annars er það undarlegt, að menn
eins og ritstjóri Vettvangsins í Tím-
anum, skuli leyfa sér að tala um
bitlinga og nauðsyn þess að hreinsa
til við bitlingajötuna.
Kg hygg nefnilega, að nefndur
Sveinn hefði getað fundið betri dæm-
isgerða fígúru bitlingasnápa en rit*
stjóra Heimdallar og hefði áreiðan-
lega getað talið upp fleiri en þrjá
bitlinga hjá þeirri fígúru, án þess að
ljúga nokkru. En raunar skil ég vel,
hvers vegna hann skrifar ekki um þá
fígúru, því ég veit, að maðurinn er
af hjarta lítillátur og ekkert er hon-
um fjær en að ota sjálfum sér fram.
Annars er það um þennan ágæta
ritstjóra að segja, að hann er hrein-
asti vinnuþjarkur. S.l. sumar vann
hann t. d. svo að segja allan sólar-
hringinn. Mönnum er hreint óskiljan-
legt, hvenær hann svaf. Jafnframt
því að vinna í fjármálaráðuneytinu
hjá Eysteini (Hann lét tilleiðast,
sennilega vegna umhyggju fyrir hag
þjóðfélagsins, að taka við umfangs-
miklum störfum þar!!) vanii hann
alla nóttina, til klukkan átta á
morgnana, sem vaktmaður.
En út af þessum umræðum um
bitlinga væri vissulega gaman að því
að gera samanburð á því, hverjir
gangi lengra í því að veita stuðnings-
mönnum sínum bitlinga, Sjálfstæðis-
eða Framsóknarflokkurinn.
Er^^fu^ til að taka þátt í þeim
samanburði, enda sjálfsagður, þar eð
ég er, að sögn Tímans, dæmigerð
fígúra bitlingasnápa Sjálfstæðis-
flokksins. Vona ég, að Sveinn Skorri
sé að sínu leyti fús til þess saman-
burðar, og vil ég í því trausti skora
á hann að birta á næsta Vettvangi
æskunnar í Tímanum lista yfir öll
þau störf, er hann hefur þegið laun
fyrir s.l. 3—4 ár, og vildi ég þá sér-
staklega mælast til þess, að hann