Heimdallur - 20.01.1954, Síða 6

6
HEIMDALLUR
allsráðandi yfirvöld — réttlaus ein-
staklingur.
Stundum ber þó við, að þær fregn-
ir berast, að við hafi verið höfð
gagnrýni um þetta eða hitt. Athyglis-
vert er það, að aldrei eru það þegn-
arnir, sem gagnrýna valdhafana
heldur gagnrýna valdhafarnir þegn-
ana, t. d. fyrir að sýna ekki næg af-
köst o. s. frv. Hér cru það húsbænd-
uniir, sem reka á eftir líjúunum,
þeirra er að drottna — hinna að
hlýða í auðmýkt.
Af þessum fáu atriðum, sem hér
hafa verið fram flutt verður aðeins
ein ályktun dregin — sú, að komm-
únisminn sé afturhald — svo sót-
svart og stcinrunnið að gersamlcga
er framandi. Vilja menn nú láta hafa
sig til þess að rífa niður allt það,
sem byggt hefur verið upp s. 1. 150
ár, oft með ærnu erfiði og mikilli
baráttu hinna beztu manna? A að
snúa hjóli þróunarinnar til baka, úr
því að það hefur ekki snúizt nægi-
lega hratt fram á við?
Þarfadýr kommúnismans stunda
meðal vor rógburð og illmæli, ef ekki
bein skemmdarverk. Kommúnistar
gera sér ljóst, að frelsinu fylgja viss-
ir annmarkar, svo sem áður er bent
á. Þeir eggja til hagsmunastríðs og
eigingirni. Þeir nota áhrif sín í
verkalýðshreyfingunni til skemmd-
arstarfa og verkfallsréttinn til að
koma á glundroða. Þeir safna að sér
grjótföntum og ofbeldismönnum.
Hver hefur sitt hlutverk að vinna.
Við þessa þokkaiðju njóta þeir vernd-
ar þess.ríkis, sem þeir vilja steypa
í glötun — þeir njóta umburðar-
lyndis, jafnvei hylli þess fólks, sem
þeir vilja hneppa í þrældóm. Þegar
óánægjan og upplausnin er vakin þá
er framtíðin þeirra
Hér skiptir því þroski einstaklinga
miklu, vera þarf á verði gegn hvers
konar rógberum og skemmdarverka-
mönnum. Kommúnisminn hefur
aldrei sigrað í neinu landi nema með
vopnuðu ofbeldi, þar sem stjórnar-
far hefur verið í molum og fáfræði
í öndvegi. Að þessu vilja þeir stefna,
en gegn þessu verður að sporna.
Þótt ýmislegt fari miður verða menn
að gera sér ljóst, að vandamál þjóð-
félags vors verða cigi leyst með því
að gefast upp og hverfa til löngu
Iiðinna tíma að skipulagi, sem reynt
hefur vcrið og reynzt óviðunandi.
Óánægjan má ekki leiða til uppgjaf-
ar. Það er ekki venja að drepa menn;
þótt veikir séu ■— reynt er að Jækna
þá. Á sama hátt verður að meðhöndla
þjóðfélagið. Mikla baráttu kostaði að
öðlast frelsi. Frelsinu hljóta að fylgja
ýmsir áður óþekktir annmarkar; þá
verður <að sigra þannig aíð menn
haldi frelsi sínu. Annars konar lausn
verður aðeins til að tefja þróunina.
Til þessa þarf vit og þekkingu. Allt-
af stefnir í rétta átt hér á Vestur-
löndum, þótt hægt fari, en mörg
munu víxlsporin verða áður en á
leiðarenda kemur.
EINS og flestum er kunnugt, efndi
Heimdallur til nokkurra kynnis og
skemmtiferða út á land síðastliðið
sumar. Var mikil þátttaka í ferðum
þessum og tókust þær með afbrigð-
um vel. Láta mun nærri, að um fimm
hundruð manns hafi tekið þátt í ferð-
um félagsins og ferðast hafi verið
um 3000 km.
Sú nýbreilni var tekin upp hjá
félaginu síðastliðið vor, að stofna
deild innan félagsins sem starfar sjálf
stætt að ferðalögum. Þessi nýbreytni
gafst mjög vel enda hefur sjaldan
verið ferðast jafn mikið á vegum
félagsins og síðastliðið sumar.
Enn er komið að kosningum. A
einum stað eru mörkin skýrúst, milli
einræðisins og ofbeldisins, þeirra,
sem trúa á þrælahaldið, rannsókn-
arréttinn og gálgann annars vegar
og hins vegar milli þeirra; sem trúa
á lýðræði og mannréttindi og frelsi.
Hinar síðarnefndu greinir á um
margt. En sammála eru þeir um að
vernda frumstæðustu réttindi mann-
anna. Óhugnanlega margir fylgja
hinum fyrr-nefnda flokki, en þar
mun frekar um að kenna myrkri
vanþekkingar en illmennsku.
Með þessum fáu orðum hefur ver-
ið reynt að vekja athygli á ótrúleg-
um og óhugnanlegum staðreyndum.
Jafnframt verður að hvetja menn til
að gera sér rækilega grein fyrir
vandamálum frelsisins, hversu það
hófst og hversu því verður við hald-
ið. Þessi atriði verður umfram allt
að hafa í huga, þegar atkvæði eru
greidd. Ef svo fer, mun naumast
þurfa að kvíða framtíðinni.
Fyrsta ferðin var farin um Hvíta-
sunnuna til Vestmannaeyja. Þátt-
takendur í þeirri ferð voru um 150.
Var farið á bifreiðum austur í Þor-
lákshöfn en þaðan á mótorbát til
Vestmannaeyja. Var þessi ferð þátt-
takendum mjög ánægjuleg. Hinar
höfðinglegu móttökur eyjaskeggja
voru mjög rómaðar. Sýndu þeir
hópnum eyjuna, sáu hinum fjöl-
menna hóp fyrir fæði og gistingu og
héldu glæsilegt vormót.
Næsta ferð var á héraðsmót ungra
Sjálfstæðismanna í Rangárvalla-
sýslu, sem haldið var að Hellu. Sú
ferð var nokkuð fámenn en góð-
Þórður S. Jónsson, íorm. Ferðadeideildar
Sumaríeristlög Heimdullui