Lýðfrelsið - 28.02.1941, Qupperneq 4

LÝÐFRELSIÐ
Hðalliiiilui
verður haldinn sunnudaginn 2. marz n. k. kl. 2 e. h. í
Kaupþingssalnum (Eimskipafélagshúsinu).
Dagskrá samkvæmt lögum félagsins.
Þess skal getið, að þeir einir hafa atkvæðisrétt, sem
ekki eru skuldugir um meir en tvö ársf jórðungsgjöld.
Félagsgjöldum verður veitt móttaka við innganginn.
STJÓRNIN.
Kol og* Kok§.
Kol og Koks ávalt fyrirliggjandi.
KOLASALA^Í H.F.
Síinsir 4544 »}* 1845.
HVERS VEGNA VERKAMENN
FYLGJA SJÁLFSTÆÐISFL.
Frh. af 1. síðu.
Hvað orsakar slíkt? Allt frá
hyrjun og allt fram að þessu
hefir forustan í verkalýðsfélög-
unum verið á hendi jafnaðar-
manna og stundum, en í fáum
tilfellum, kommúnista. Þessir
aðilar og þá sérstaklega sá.fyrr-
nefndi eiga fyrst og fremst sök
á því, hvernig komið er.
í stað þess að byggja stéttar-
félögin upp sem hrein fagfélög,
var inn í þau troðið mönnum,
sem þar áttu ekki heima, til
dæmis var forstjórum stórra at-
vinnufyrirtækja og öðrum slík-
um þrengt inn í verkamanna-
félögin, til þess,að vera boðberar
þeirrar stjómmálastefnu, er
stjórnendurnir vildu að verka-
mennirnir aðhylltust. Afleiðing-
in af slíku hlaut að verða og
varð sú, að verkamönnum
fannst sér ofaukið í sínum eigin
stéttarfélögum, sjónarmið að-
skotadýranna réðu stefnu þeirri,
sem tekin var á einum eða öðr-
um tíma.
Heldur en að vinna að frelsi
og auknum réttindum verka-
manna, var markvíst að því
stefnt að svipta þá einföldustu
mannréttindum í þeirra eigin
hagsmunafélögum. Leyfði ein-
hver sér að hafa aðra skoðun á
landsmálum en stjórnendurnir,
jafnaðarmennirnir, þýddi það,
að sá hinn sami var umsvifa-
laust útlokaður frá öllum trún-
aðarstöðum í viðkomandi félagi
og sömuleiðis meinað að sitja
þing allsherjarsambands verka-
lýðsins, Alþýðusambands ís-
lands. Afleiðing þessa var sú, að
stór hluti verkamanna varð ó-
virkur í hagsmunabaráttunni.
Frekar en að sameina verka-
lýðinn var unnið sleitulaust að
óeiningu, með sífelldum deiluin
og innbirðis baráttu um völdin
milli jafnaðarmanna og komin-
únista, sem víða náði hámarki
sínu í klofningi stéttarfélaga,
eins og átti sér stað í Hafnarfirði
og Akureyri. Afleiðingin varð
sú, að sundurflakandi og í sár-
um sundrungarinnar, varð bar-
átta verkamanna veikari og í
rauninni oft máttlaust fálm út
í loftið. í ástandi, sem vægast
sagt nálgast upplausn verkalýðs-
félaganna, kemur fram á sjón-
arsviðið hópur einbeittra
manna, sem lítið hafði borið á
áður. Þessir menn gagnrýndu af
festu og krafti ástandið og bentu
með skýrum og ljósum rölcum
á leiðir til úrbóta. Þessi hópur
manna voru sjálfstæðisverka-
mennirnir, þeir voru ekkert
nýtt fyrirbrigði, sem nú var að
skapast, heldur höfðu þeir verið
til í stéttarfélögum frá öndverðu
en ekki notið sín vegna kúgunar
andstæðinganna. Þeir höfðu ver-
ið ofsóttir, þeim var meinað
málfrelsi, og þeim var hannað
kjörgengi. Árangur allra þessara
ofsókna var sá, sem oftast vill
verða af ofsóknum, liinir ofsóttu
þjöppuðu sér saman og í fyll-
ingu tímans, þegar kúgararnir
höfðu kollsiglt sig, óstjórn jafn-
aðarmanna, fánýti kenninga
þeirra og fúi forustu þeiri-a var
í ljós kominn, þá risu sjálfstæð-
isverkamenn upp, bundust sam-
tökum um að vinna gegn ó-
fremdar ástandinu, með ötulu
starfi og þrotlausri baráttu, sem
nú þegar hefir borið þann ár-
angur, sem flestum er kunnur
orðinn og því óþarf að telja upp
hér.
Sú staðreynd hefir ætíð verið
sjálfstæðisverkamönnum Ijós,
og átt sinn stóra þátt i þvi, að
þeir hafa valið sér þá lífsskoðun
sem þeir nú berjast fyrir, að
blómlegt atvinnulíf, verður að
vera til staðar til þess að næg
vinna og gott kaup verka-
manna sé mögulegt og að stefna
Sjálfstæðisflokksins í fram-
kvæmd þýðir aukið athafnalíf-
vaxandi atvinnu.
Jafnhliða þessu hafa sjólf-
stæðisverkamenn gert sér fulla
grein fyrir, að því aðeins verður
blómlegt atvinnulíf verka-
mönnum til góðs, að þeir eigi
sterk stéttarfélög, þar sem þau
ein geta tryggt það að verka-
menn beri þann hluta frá borði
arðskptingar þjóðfélagsins, sem
þeim ber, og þeir verða að hafa,
á hverjum tíma, til að gela lifað
sómasamlegu menningarlífi.
í verkamannafélögunum
vinna sjálfstæðisverkamenn að
þeim hugðarmálum sínum, að
skapa einingu, með því að vinna
gegn þeim öflum, sem orsaka
sundrungina, þar sem sá sann-
leikur er sjálfstæðisverkamönn-
um kunnur, sem og öðrum
hugsandi verkamönnum, að fyrr
en fullkomin eining er komin
á innan verkalýðsfélaganna get-
ur ekki verið að ræða Um sterk
stéttarsamtök.
Á alþingi berjast þingmenn
Sjálfstæðisflokksins fyrir þvi,
að stéttarfélögin verði gerð að
hreinum fagfélögum, samanber
frumvarp Bjarna Snæbjöms-
sonar á haustþinginu 1939.
Það er því eigi neitt undrunar-
efni heldur eðlileg afleiðing já-
kvæðrar stefnu að Sjálfstæðis-
flokkurinn á svo miklu fylgi að
fagna meðal verkamanna sem
raun ber vitni um. Hin samein-
uðu átök, sem hér hefir
verið lýst, hljóta óhjákvæmi-
lega að færa verkamönnum,
hvar í flokki sem þeir eru,
heim sannanir fyrir heilindum
þeirra, sem að átökunum
standa.
Hagsmunir verkamanna sem
og annara vinnandi manna
krefjast þess að stéttarfélögin
séu sterk, og að atvinnulífið sé i
hlóma. Sjálfstæðisflokkurinn
hefir nú þegar sannað að hann
vinnur að því að hvorttveggja
verði, og reynslan staðfestir að
hann er þess megnugur, fái
stefna Sjálfstæðisflokksins í
verkalýðsmálum og atvinnu-
málum að ráða. En það gerir
hún þegar fullnaðarsigur
flokksins liefir átt sér stað.
Þess vegna getur hver sjálf-
stæðisverkamaður verið ánægð-
ur með sína lífsskoðun og því
með glöðu geði uppfyllt þær
sjálfsögðu skyldur við flokk
sinn, að vinna með lífi og sál að
útreiðslu kenninga hans, starfað
að því af alhug að afla flokknum
fylgjenda meðal stéttarbræðra
sinna og sú vitund mun skerpa
baráttuna að sigur Sjálfstæðis-
flokksins þýðir sigur verkalýðs
ins.
Hermann Guðmundsson.
VERÐLAUN.
„Lýðfrelsið“ hefir ákveð-
ið að veita tvennskonar
verðlaun, fýrir beztu aug-
lýsinguna, sem birtist í því
nsésta mánuð. — Verður
keppninni þannig hagað, að
kaupendur blaðsins greiða
atkvæði með þeirri auglýs-
ingu, er þeim lílcar bezt. Á
þann hátt, að þeir ldippa
hana úr blaðinu og senda til
afgreiðslu þess, Laugaveg 3b,
ásamt nafni sínu og heimil-
isfangi, í lolcuðu umslagi. —
Síðan verður eitt nafn dreg-
ið út, úr hópi þeirra, er
greiddu atkvæði með þeirri
auglýsingu, er flest fær at-
kvæði. — Sá, sem út verður
dreginn, fær kr. 50.00 —
fimmtíu krónur — í verð-
laun. — En auglýsandi þeirr-
ar auglýsingar, er flest fékk
atkvæði, fær hana endur-
gjaldslaust endurbirta í
blaðinu. — Þessa atkvæða-
greiðslu lætur blaðið fara
fram, til að komast eftir,
hvaða auglýsingaformi fólki
geðjast bezt að. — Auglýs-
ingarnar auka viðskiptavelt-
una. — Aukin viðslciptavelta
eykur ágóðann, en lækkar
vöruverðið.
Ritstjóri: Ólafur J. Ólafsson. Heimasími 3525.
Afgreiðsla og ritstjóm: Laugaveg 34.
Félagsprentsmiðjan h.f.