Atlantica - 01.10.2006, Blaðsíða 38

Atlantica - 01.10.2006, Blaðsíða 38
36 AT L A N T I CA PARISa “Ç a sort bien,” grunts the stooped old woman approvingly, her massive bosom towering over my prone body as she scrapes my arms with a glove. Tiny gray rolls of excess skin are collect- ing at my extremities as the hammam’s employee enthusiastically scrubs away the day’s accumulated grime. “Ça sort bien,” she repeats, proud of her achieve- ment, and flaps off in her mismatched flip-flops to another customer. I am clean again, and thoroughly exfoliated. The sweaty dampness of a hammam, the public bathhouses made famous under the Ottomans and popular throughout the Islamic world, is the per- fect interlude from a strenuous schedule of filling myself with couscous and pastries. For Paris’s many residents of North African descent, hammams are a vital link with the past. “For my parents’ generation, visiting a hammam regularly is part of their culture and traditions,” explains an elegant woman of Algerian origin who I meet inside the mosaiced room. “But I just come once or twice a month for esthetic reasons.” I find hammams the perfect blend of pamper- ing indulgence and practicality. I love the slippery cleanliness of the marble slabs where I relax, pour- ing buckets of cold water over my shoulders, and the pervasive steam that seems to cajole every last drop of dirt from my body. This hammam is housed in a working mosque near the Latin Quarter of Paris. Today is one of the four women’s days (hammams are single sex), and the two marble steam rooms and shower room have a steady trickle of visitors. The woman I speak to tells me that more people go on week- ends for fun and to chat. “But I always go alone,” she explains. “It’s too hot to talk here anyway.” I take the hint. In addition to a thorough exfoliation, I am treated to a 20-minute massage by another gen- erously portioned, flip-flopping woman. She chats in Arabic with her colleague while she massages away, dousing me in menthol oils. I block out the noise of the background traffic until the very end when it merges with the entrancing sounds of the afternoon call to prayer, which floats through the brightly stained windows to my ears. Part of my EUR 38 fee is a free glass of mint tea after the steaming, served in the café adjoin- ing the hammam. I drink it in the shade of a giant fig tree, still within the limits of the mosque. Cedo, a young student sitting at the table next to me, describes the regular crowd here as very “bobo”, a term meaning bourgeois bohème which was coined by American journalist David Brooks to refer to descendents of the 1990s yuppies. Judging from the crowds of students gathering from the nearby Sorbonne, I agree. The sweaty dampness of a hammam is the perfect interlude from a strenuous schedule of filling myself with couscous and pastries. > BOBO INDULGENCE A hammam in Paris P H O TO B Y Á S LA U G S N O R R A D Ó TT IR 032-40ParisAtl506.indd 36 25.8.2006 0:53:55
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100

x

Atlantica

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Atlantica
https://timarit.is/publication/1840

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.