Iceland review - 2012, Blaðsíða 22

Iceland review - 2012, Blaðsíða 22
20 ICELAND REVIEW I blame Sigur Rós. It’s all their fault, I say. Some years ago, I worked in a record store, with a chap named Andy. Andy was the epitome of cool. He was a hipster before it was hip. Andy had impeccable taste in music; he always knew the best records to play and the bands to be listening to. Andy took great pleasure in playing some often obscure, always great-sounding records at top volume in the store, which would ultimately result in a split in our customer base, with half standing stock still, and the other half rushing for the door, fingers in their ears. One record that Andy introduced me to is Ágætis byrjun by the aforementioned, and blameworthy, Sigur Rós. You will have defi- nitely heard of Sigur Rós by now, but back in 2000, they were almost unheard-ofs from Iceland. Journalists spoke in mixed metaphors and clichés about hearing the sound of wind sweeping across volcanic rock, while Jónsi warbled and wailed in a language dubbed as ‘Hopelandic.’ Even without the hyperbole, I was hooked. I’d never heard anything like it before, and cranked up loud, customers would linger longer among the racks, seemingly fro- zen to the floor. Hearing “Starálfur” or “Ný batterí” would often be the highlight of my day. Since then, I’ve been an avid fan of Sigur Rós. This interest soon turned into an addic- tion. This addiction really peaked with the band’s third album, which I could have worn out, if it were possible to wear out CDs. I found myself traveling to Sigur Rós concerts across the globe, being part of the ‘heima’ Icelandic group, looking forward to their traditional end- of-tour Reykjavík homecoming shows and begging backstage passes to Jónsi’s solo tour. Flights, ferry crossings, work, lack of cash—all failed to stop me from seeing the spectacle of Sigur Rós live. This obsession, once awakened, became all consuming. Not only for Sigur Rós, but for any high-quality Icelandic music. Valtari, their most recent album, has become a mainstay of my stereo too. I love the way it sounds; yes, it has a little less vocal input from Jónsi, but has been given an extra edge by the inclusion of a choir, and I love all those little creaks and squeaks in the background that give such a lush, enduring texture. Put “Varúð” on Photos By lilja birgisdóttir
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99

x

Iceland review

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Iceland review
https://timarit.is/publication/1842

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.