Sindur - 01.12.1941, Síða 3

JÓN BJÖRNSSON:
ÁVA R P
Ef til vill ríkir sú skoðun manna á
meðal, að það sé nú að bera í bakkafullan
lækinn að fara að gefa út nýtt blað. Þetta
er að mörgu leyti rétt. Mörg blöð og
tímarit hafa hvorki fróðleik né málsnilld
til brunns að bera.
Þetta litla blað, sem nú hefur göngu
sína, á ekki að verða málgagn neinnar
pólitískrar stéttar eða vettvangur mann-
skemmandi sleggjudóma og rifrildis. Það
á að flytja þankabrot uppvaxandi iðnað-
armanna um ýmislegt, til gagns fyrir þá
sjálfa, og sem kynni að geta orðið til
skemmtunar fyrir lesendur. Aðaltilgang-
ur blaðsins er sá, að ungir menn, sem
koma til með að eiga hlutdeild í og bera
ábyrgð á komandi tímum, æfi sig í að
birta hugleiðingar sínar um hin ýmsu
eini, og á þann hátt fái leikni í meðferð
móðurmálsins og þar af leiðandi verði
hæfari til að taka við þeim hlutverkumi
er þeim síðar verða fengin.
Það er von mín, að Iðnskólanemendur
verði áhugasamir við útgáfuna, leggi höf-
uð sitt í bleyti og semji sem allra beztar
og vandaðastar ritgerðir að efni og frá-t:
gangi. Það er fyrst og fremst skilyrði til
þess, að tilgangurinn náist. Það er einnig
von mín, að væntanlegir lesendur verði
ekki of kröfuharðir, taki það með í reikm
inginn, að unglingar, með öllu óvanir rit-
störfum, geta ekki náð eins föstum tökum
á viðfangsefnunum sem þroskaðir menn.
En fyrst er að brjóta ísinn og reyna, síð-
an má vænta árangurs.
ByggjiMTi samskóla Akureyrar 1942
Einu sinni voru karl og keriing í koti.
Þau áttu sér 3 börn, syni eða dætur. Tvö
hin elztu voru alin upp við eftirlæti, en
hið yngsta var olnbogabarn, vann verstu
verkin, gekk í tötrum og svaf í öskustónni.
En þegar tímar liðu, óx og dafnaði ung-
lingurinn í öskustónni að manndómi og
þroska, svo að hann sprengdi af sér fjötr-
ána og gekk út í lífið sem fullgildur þjóð-
félagsþegn.
Þessi alkunna þjóðsaga gæti átt við
Iðnskóla Akureyrar. Hann hefur frá upp-
hafi verið olnbogabarn þjóðfélagsins og
jafnvel bæjarfélagsins. Hann byrjar með
örfáa nemendur, er stöðugt á hrakhólum
með húsnæði, þar til Iðnaðarmannafélag
Akureyrar byggir skólahúsið 1928. Þá
fyrst fer skólinn að njóta sín að nokkru.
Þá fyrst fær hann tækifæri til að sýna,
hvers má vænta af þessari skólastofnun.
Upp frá því stækkar skólinn ár frá ári. í
vetur telur hann 106 nemendur. Með auk-
inni námsskrá og meiri sundurgreiningu
kennslunnar er nú svo komið, að skólinn
hefur þegar sprengt þann stakk, sem hon-
um var skorinn 1928 með byggingu nú-
verandi skólahúss. Nú í vetur hefur hann
orðið að flytja kennsluna að nokkru leyti
í annað húsnæði.
í þessu sambandi verður að geta þess*
að Iðnskólinn hefur ekki verið einn um
húsnæði sitt. Haustið 1930 er Gagnfræða-
skóli Akureyrar stofnaður. Hann var þá
húsnæðislaus og var það ráð tekið, að
hann leigði húsnæði Iðnskólans að degin-
um. Hefur svo jafnan verið síðan. En á
S I N D U R
3