Alþýðublaðið - 26.01.1920, Blaðsíða 4
4
A.LÞÝÐUBLAÐIÐ
Frakkland krefst 26 þús. hnnda
af Pjóðverjnm.
Búnaðarráðuneyti Frakklands
hefir krafist þess, að Þjóðverjar
skili aftur 26 þúsund huadum, sem
þeim er borið á brýn að hafa
stoiið úr sveitum þeim, sem þeir
náðu á vaid sitt í stríðinu. Geti
þeir ekki skilað sömu hundunum,
eiga þeir að láta aðra hunda í
staðinn.
iÉð
verður haldið við Njálsgötu 13, föstudaginn 6. febrú-
ar n. k. kl. 1 e. h. og þar selt: kartöflur, laukur,
vindlar, tóbak, öl o. m. fl.
JBörnin í Fínarborg.
Norður-ítalskar borgir hafa boð-
ist til þess að taka XO þús. börn
frá Vínarborg í fjóra mánuði, þ.
e. þann tíma sem erfiðastur er
talinn Austurríkismönnum.
jKoli konnngur.
Eftir Upton Sinclair.
Bæjarfógetinn í Reykjavík s6/i 1920.
Jóh. Jóhannesson.
nýkomið í miklu úrvali. — Kaupið aðeins hljóðfæri
í sérverzlun.
(Frh.).
Hallur mintist siggsins á stðum
asnanna, þar sem að aktíginn néru
þá. „Já, eg er einn asninn, sem
er að byrja, það er rétt".
Það var hreinasta undur á hve
marga vegu hægt var að flumbra
og meiða sig á hnúunum, við það,
áð láta kol í vagn. Hann notaði
vetlinga, en þeir voru ónýtir eftit
d*ginn. Og svo gasið og kola-
rykið, sem ætlaði mann lifandi
að drepa; og sviðinn í augum
manns, sem kom af kolarykinu
og Ijóstýrunni. Það var ekki einu
sinni hægt að núa augun, því
að alt umhverfií mann og á manni
var eilíft kolaryk. Skyldi nokkur
geta gert sér í hugarlund, þessar
kvalir — kannske konurnar, sem
aka í mjúkum, stoppuðum járn-
brautarvögnum eða njóta lífsins á
þilförum listiskipanna, í blæhvíta
logni á sumardegi?
Mtke gamli var góður við nýja
hleðslusveininn sinn. Þó hann væri
boginn í baki og hendumar harð-
ar og kreptar af fjörutíu ára striti
í kolanámunum, gat hann samt
unnið tveggja manna verk og
haft þar t.ð auki ofan af fyrir vini
sínum, með ýmsum útskýringum.
Öldungurinn hafði þann vana, að
tala án aflats; hann talaði vtð
hjálparmann sinn, við sjalfan sig
og verkfærin sín. Hann hreytti f
þau versta skætingi, en þó ætlð
Hlj óðfærahús Reykj avíkur
við hliðina á Laugavegsaphoteki.
Kjörskrá
fyrir bæjarstjórnarkosningarnar liggur frammi í Alþýðuhúsinu við
Hverfisgötu kl 5—8 síðdegis á hverjum degi.
vingjarnlega og í góðu skapi.
„Reyndu að komast þarna í,
druslan þfn“, sagði hann st- ndum
við mölbrjdtinn sinn. „Komdu
hérna, kjaftaás*, sagði hann við
vagninn „Upp í með þig. slóðinn
þinnl" var ávarpið til kolamol-
anna. Hann kendi líka Halli alt,
sem viðkom kolahöggi. Hann
sagði ýmist frá hepnisdögum, eða
skelfilegum slysum. Og fyrst og
fremst sagði hann sogur af G.
F. C, um svivirðingar þær, sem
það hefðt f frammi, um yfirmenn-
ina, eftirlitsmenn þess, embættis-
mennina, sem það ætti hvert bein
í, stjórnendur, hluthafs og allan
heiminn, sem léti það viðgangast,
að önnur eins svikamylna fengi í
næði að þróast
í matmalstímanum la Hallur
endilangur upp í lott og var alt
of þreyttur til þess, *ð geta kom-
ið nokkrum bita niður Mike
gamli jóðlaði; grátt vangaskeggið
náði niður á höku og þegar kjálk*
arnir bifuðust, var hann nauða-
Hkur geithafri. Hann var góðlatur
gæðakarl og var því vanur, að
freista hleðslusveins síns með ost-
bita eða köldum kaffisopa. Hann
trúði á matinn — enginn gat
haldið hitanum við, ef hann bætti
ekki í ofninn. Þegar ekkert dugði,
reyndi hann að hvetja Hall með
þvf, að segja honum sögnr af
námulífinu i Ameríku og Rú-s-
landi Hann var ákaflega upp
með sér af þvf, að hafa „ame-
rískan félaga" fyrir hjalparmann.
og gerði honum því vinnuna svo
létta sem unt var, til þess, að
hann hætti ekki.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður:
Ólafur Friðriksson.
Prentsmiðjan Gutenberg.