Börn og menning - 2022, Blaðsíða 27

27Göldróttur þríleikur Kristínar Rögnu
ádeilu á íslenskt samfélag. Í þeirri fyrstu eru samfélags-
miðlar og neysluhyggja tekin fyrir, í annarri er loftlags-
váin og aðgerðarleysi stjórnvalda til umfjöllunar en í
þeirri þriðju eru sterk femínísk skilaboð. Þessari sam-
félagsgagnrýni er fléttað inn í söguþræðina án þess að
hún verði meginatriðið, það er ekki verið að predika
fyrir lesendum heldur er þetta eðlilegur hluti af frá-
sögninni sem dýpkar hana þeim mun meira.
Fjölbreyttar fjölskyldur
Uppruni Kötlu er eilítið flókinn og dularfullur. Mæður
hennar hafa aldrei uppljóstrað því hver raunverulegur
faðir hennar sé en systkini hennar, Kári og Kría, eiga sér
sínar einstöku upprunasögur. Kára eignuðust þær með
hjálp tæknifrjóvgunar í Danmörku en Kría var ættleidd
frá Indlandi. Mæðurnar ræða opinskrátt um uppruna
systkina Kötlu og fá ungir lesendur að kynnast því að
fjölskylda er ekki eingöngu mamma og pabbi og börn
sem eru öll blóðskyld, heldur getur hún verið margs-
konar og það er sama hvaðan börnin koma. Líkt og
Katla segir sjálf: „ég á hinsvegar tvær mömmur og þarf
sko aldeilis engan pabba.“ (bls. 45, Nornasaga –
Hrekkjavakan). Pabbi Kötlu er ráðgáta sem er ráðin í
bókunum en vegna hans er Katla ekkert venjulegt
manns barn. Fjölskylda Mána er einnig eilítið öðruvísi
en faðir hans, Bergur, er einstæður en móðir hans,
fiðlu leikarinn Lee, ferðast um heiminn að spila tónlist.
Eða það er að minnsta kosti það sem Máni telur sér trú
um, sannleikurinn er sá að hún yfirgaf þá feðga vegna
drykkjuvandamáls Bergs.
Önnur birtingarmynd fjölbreytileikans er mismun-
andi bakgrunnur persónanna, Máni á mömmu sem er
hálf-bandarísk og hálf-kínversk og Kría, litla systir
Kötlu, er indversk í útliti. Það er mikilvægt að börn fái
ekki einsleita mynd af Íslendingum, við erum öll alls
konar og einstök á okkar hátt.
Ævintýrin halda áfram
Í Nornasögu – Nýársnótt er Katla upptekin af því að
koma góðu norninni Heiði aftur til mannheima en hún
hvarf sporlaust þegar Gullveig systir hennar var send
aftur til síns heima. Eða hvað? Klaufanum henni Kötlu
tekst ekki betur upp en svo að valda sprengingu á Þor-
láksmessu sem hleypir allskyns óvættum inn í mann-
heima. Enn og aftur þarf hún að bjarga sínum nánustu,
og allri Reykjavík, frá þessum ógurlegu verum. Risa-
vaxinn barrskógur vex í Öskjuhlíðinni og Tjörnin
teygir allt í einu anga sína alla leið að Norræna húsinu.
Svo taka stór tré að spretta tvist og bast um miðbæinn
á einni nóttu. Katla hefur sig alla við til að læra að
galdra og hefur búið til sitt eigið rúnakver, enda þarf
hún að vera orðin almennileg norn til að geta opnað
galdragátt á nýársnótt. Við sögu koma tröllskessa,
drónaher, foreldrafélag með mikilmennskubrjálæði og
sjálfur Miðgarðsormurinn.
Litríkar Reykjavíkurmyndir Kristínar Rögnu
setja svip sinn á texta bókanna.