Alþýðublaðið - 28.01.1920, Qupperneq 1

Grefið út aí Alþýðiiflokknwm.
Miðvikudaginn 28. janúar
19. tölubl.
Voði á ferðam.
Spánska veikin á næstu
grösum.
^erfiur henni i annað sinn hleypt
hér á iand, til að fækka Reyk-
víkingum og öðrum iands-
mönnum.
í símskeyti á öðrum stað í blað-
í&u er fregn um það, að inflú-
aQzan sé byrjuð ennþá einu sinni
’a$ gera vart við sig í Kaupmanna-
höfn.
Allir muna, hvernig þessi vá-
geatur gekk um þennan bæ og
V)ðar í fyrrahaust og lagði hrausta
alfríska menn og konur í gröf-
ÍQa löngu fyr en þurft hefði að
v®ra, ef framsýni og varkárni
hefði ráðið gerðum þeirra, er sjá
attu um heilbrigðismál landsins.
^■It, sem gert var til þess að forð-
ast veikina, var gert eftir dúk og
^isk.
Norður- og Austurland losnuðu
‘)ví nær alveg við veikína, fyrir
ötula framgöngu einstakra manna
°S einlægan vilja almennings á
^ví, að verjast henni. Þessi vörn
hefir ótvírætt sýnt það, að alt
^’af einstakra lækna og fleiri um
að ógerlegt væri að komast
inflúenzunni, var eingöngu fá-
Vizkuhjal fiamtakslausra manna.
Geri stjórnarvöldin ekki þegar í
stað öflugar ráðstafanir til þess,
a^ þessi eða aðrar illvígar sóttir
^0rist ekki hingað, mun almenn-
ltlSur taka til sinna ráða, og sjá
11111 það, að engar samgöngur
Verði hafðar við skip, er hingað
0ílla frá útlöndum.
°g það er ekki nóg, að hér í
tteykjavík verði gerðar sóttvarnar-
íaðstafanir; það verður að lýsa
landið í sóttkví, ef það kemur
ijós við skjótar eftirgrenslanir,
þess sé þörf.
Kvásir.
Khöfn, 26. jan.
Talsímaverkfailið stendur enn.
Jajkœai i Kksjn!
Khöfn, 26. jan.
Influeuzan hefir gosið hér upp
á ný. Fjöldi manns verið fluttur
á spítala.
Syartidaaði í Rásslandi?
Khöfn, 26. jan.
Frá Dorpat er símað að þjóð-
fulltrúaráðið (æðsta stjórn Boisi-
víka) sé flutt frá Moskva ti! Tver
(sem er borg við fljótið Volga,
um 150 km. ( norðvestur frá
Moskva, en við járnbrautina milli
þeirrar borgar og Petrograd)
Hin opinbera tilkynning um flutn-
inginn, segir svarta dauða íMoskva
vera orsökina til flutninganna.
Frá Pjóðrerjum.
Khöfn, 26. jan.
Frá Berlíu er símað, að vfg-
girðingarnar á Helgolandi hafi nú
verið gereyðilagðar.
70 flugvélar, sem áttu að af-
hendast Bandamönnum, brunnu í
Warnetnúnde.
Sendiherraráðið.
Khöfn, 26. jan.
Frá París er símað að sendi-
herraráðið [sem tekur við af hinn
fyrv. „æðsta ráði* Bandamannaj
hafi nú sett fund í París.
Hvar er styttan?
Hverjir gæta fengins fjár?
Er styttan brotin, en féð týnt?
Ósjaldan heyrir maður getið um
það, að nábúar vorir á norður-
löndum eyði stórfé til þess, að
halda við og gera ásjálega sögu-
staði sína. Þykir þetta hinn mesti
þjóðarmetnaður og væri ekki úr
vegi að íslenzkir þjóðræknismenn
tækju upp aðferð annara þjóða í
því, að viðhalda sögustöðum vor-
um.
Pað vill nú svo vel til, að hér
í höfuðstaðnum er einn af þeim
stöðum, sem þrátt fyrir góðan
vilja, ekki er enn algerlega horf-
inn sýnum, eins og t. d. „Batta-
ríið“, sem margir viJdu halda við
lýði. Staðurinn er
Arnarhóll.
Eg hygg, að nábúar vorir myndu
svo hreyknir af því, að eiga slík-
an stað í höfuðborgum sínum, að
þeim kæmi aldrei til hugar að
selja hann undir hús, og ekki
heldur að láta ríkið reisa hús á
honum.
Ef þeir vissu um staðinn, þar
sem fyrsti landnámsmaður þeirra
reisti bú, þá myndu þeir vart nota
þann stað til kolageymslu. Þeir
myndu svo hreyknir af því að
geta bent á staðinn, að engum
leyfðist að hreyfa við honum, sízt
af öllu til þess, að færa hann úr
skorðum. En að margra manna
dómi er Arnarhóll mjög skamt
frá þeim stað, er Ingólfur Arnar-
son reisti bæ sinn á. Að minsta
kosti var hann staður, sem land-
námsmaðurinn gekk upp á fyrst
er hann sá laugareykinn er hann
nefndi bæ sinn eítir og við Arn-
arhól rak öndvegissúlur hans.
Nú heflr mönnum komið til