Árnesingur - 01.06.1948, Qupperneq 3

ÁRNESINGUR
3
Þorlákshöfn í Árnessýstu
Öldum saman hafa íslendingar orð'ið að
stunda fiskveið’ar á litlum skipum, bæði
vegna hinnar almennu fátæktar lands-
manna, og eins af hinu að lendingarskil-
yrði voru víða þannig, að einungis lítil skip,
sem hægt var að draga á land með hand-
afli skipverja komu til greina.
Með vaxandi hafna- og lendingabótum
stækkuðu skipin og skiluðu stærri hlut á
land en áður, sem varð óneitanlega undir-
staða þess, að fjármagn og möguleikar
sköpuðust hér á landi.
Þorlákshöfn var einn þeirra staða, þar
sem unnt var að sækja sjó á litlum skip-
um, — því stutt var á fiskimið, og auk
þess langöruggasti lendingarstaður á allri
suðurströnd landsins.
Hinar fjölmennu sveitir Suðurláglendis-
ins, mönnuðu fjölda smáskipa í Þorláks-
höfn öld e.ftir öld, og drógu þaðan björg í
bú. Munu Árnesingar hafa verið fjölmenn-
astir þar.
leg nýung, er veitir réttláta iðgjaldslækk-
un til gætinna bifreiðastjóra, og er öllum
hvatning til gætilegs aksturs. Ef þetta fyr-
irkomulag yrði til þess að draga eitthvað
úr hinum tíðu umferðaslysum, sem ekki er
ólíklegt, má segja, að hér sé vel af stað
íarið.
Það er ekki að efa, að með Samvinnu-
tryggingum er á fót risin nytsöm stofnun,
og að hún á mikið þjóðþrifa starf fyrlr
höndum.
P. S.
Stóru skipin sem komu í kjölfar bættra
hafnaskilyrða, soguðu til sín sjómennina
úr sveitunum. Þeir fengu stærri og betri
hlut en áður og hættu að koma aítur „yfir
fjallið.“
Allir bæirnir við Faxaflóa eru byggðir
upp fyrir fjármuni er vaskir menn á góð-
um bátum og togurum, sóttu í djúpið.
Aflasælu verstöðvar gamla tímans, sem
ekki fengu hafnabætur við eðlilega þróun
20. aldarinnar, eyddust af mönnum og
skipum, en fjöldi sjóbúðatófta, sem ekki
eru með öllu horfnar, eru víða einu merk-
in er vitna um liðinn tíma.
Þorlákshöfn mun hafa verið merkust
allra verstöðva á Suðurlandi, ekki einungis
vegna fjölmennis til sjósóknar, heldur
einnig hins, að hún var oft neyðarhöfn
fyrir báta frá öðrum verstöðvum, þegar
brim og stórsjór hafði lokað fyrir land-
töku þar.
Upp úr siðustu aldamótum fóru ýmsir
merkir menn austan fjalls, að koma með
uppástungur um, að í Þorlákshöfn yrðu
gerðar þær hafnarbætur, að hún mætti
verða örugg siglinga- og fiskiskipahöfn.
Frá 1907 og framyfir 1940 hefir hafnar-
stæði verið rannsakað i Þorlákshöfn, af
okkar færustu hafnarverkfræðingum, með
þetta fyrir augum.
1911 festi frakkneskt félag kaup á Þor-
lákshöfn, og hafði þar verkfræðinga til
rannsókna og mælinga. Hugði félag þetta
að byggja þarna fiskihöfn fyrir sig og
stunda þaðan fiskiveiðar.
Heimsstyrjöldin 1914—1918 mun hafa