Voröld - 01.01.1950, Blaðsíða 1

Voröld - 01.01.1950, Blaðsíða 1
GILDIIHGT BÝTT ÁRI GLT5IIHGT BÝTT ÁRl T. Irgangur."____ VAB'COirra, P\C. jATÝÆÝ "1950. " _______Ífimer 11. ÍYARP, til kvennfélagsins “Sólskin" við heimsókn. þeirra til miliheimilisins 21„ Des. 1949. G. -OOX F> s. o:S30 "H Öfri'.^Rn-rn J'ohn son. Ileð jól3.hug og líýárs gle*i-geisla og glaoa sólskin innst í hjarta og sál, Þiö komiö enn, syo hér er Yinaveizla án YÍns — en yíö í kaffi5 drekkum ykkar skálj Ileð bakklesti fyrir heimsóknina og gamlar gleöistundir oss gleymist aldrei ykkar Hafnar-fundir, Þó Yið séum engir glæsimenn, er gaman með glaða-sólskins konum, að tala íslenzkt mál, þYÍ þiö eruð allar svo elskulegar í framan með £3skufagra «g hreina frónska sáli með jólasólskins hros um hrá »g vanga hað Ytíri h£3tilyf með slíkum út að ganga. Við óskúm. ykkur farsældar, lcæru sólslcinssystur * til samvinnu í félagi sem löngu er orðið frægt. Þó grúfi yfir jörð vorri, gamalt alda myrkur, þau góðu öflin vinna, hó stundum fari hægt og lcærleikssól og friður mun skína á himni heiðum til hamingju og hlessunar á allra manna leiðum. Um sérhver jól og nýár5 vf Y'Tár '"|ferk aö vinna til varnar öllum stríðum sef>ö/jBida neið og sorg, með drottins hjá.lp vi^ eigum, í framtíðinni að finna friðarveg til ljóssins — eins í sveit sem horg. há veröur okkur aldrei fátt til valdra vina " ef við af hjartans löngun trúum á guð og eilífðina. ÞÓRDUR ER, ICRISTJMTSSOR. Ort í nafni heimilisfólksins í Höfn. THS LAHD 03? DK3AHS (D rauma1andið) Sy Guðmundur Ilagnússon. Oh, let us roam together The land of mountain heather With summers sweet and long, Y/here flowers praise the weather In paro.dise of song, I^only there found pTeasure ^nd perfect life — full measure Gods favored land — it seems, And there is all I treasure - It is my land of dreams, SIG, JUL. JÓHABICISSOU Tra.nslated, J 0 L, Lengist dagur, ljóraar sól ljósið vermir daginn, Guð oss öllurn gefi jóll með gleði og frio í hæin. (hvi mi?ur, harst Voröld hetta fallega jólastef of seint fyrir síðasta hlað,) Ráðsm. VORÖLD TALAR, Þó að ég sé aðeins harn — ársgömul a? heita, örugg held ég út á hjarn eftir speki a* leita, Stend ég enn við stjóra á stríði vinn ég hug, Bjart mun ljós á ljóra mér lýsa einn áratug. • « •• >t ‘í .1 íi íi li »i ii .• il li li i( ii n li ti íi ti (i íi (( (i (I U (! (( illMi U GAHLI LAIŒ.

x

Voröld

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Voröld
https://timarit.is/publication/1921

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.