Læknablaðið - 01.05.2023, Blaðsíða 44

268 L ÆKNABL AÐIÐ 2023/109
Guðjón Haraldsson
þvagfæraskurðlæknir
Ég reikna með að flestum unglækn-
um sé svipað farið og mér að loknu
lækna náminu, að fara inn í starfið með
opnum huga, þar sem möguleikarnir á
framtíðar starfi eru svo ótrúlega margir.
Í mínu tilfelli var það ekki fyrr en á
kandídatsárinu að ég fór að velja mér
grunnlínur framtíðarvinnu. Fann fljót-
lega að mér hugnuðust mun frekar hand-
lækningar en lyflækningar, þótt ég héldi
báðum meginleiðum opnum framan af.
Að kandídatsárinu loknu bauðst mér
staða deildarlæknis á handlækningadeild
Landspítalans 13 D. Þar voru fremstir í
flokki Egill Jacobsen, Hannes Finnboga-
son og Halldór Jóhannsson, sem allir
voru miklar fyrirmyndir í þvagfæra-
skurðlækningum, almennum skurðlækn-
ingum og æðaskurðlækningum.
Egill Jacobsen var mér mikil fyr-
irmynd og kynnti fyrir mér tækni og
nýjungar þvagfæraskurðlækninga, sem
voru að brjóta sér leið um allan heim
frá því að vera undirgrein almennra
skurðlækninga og verða fullgild sér-
grein. Hvatti hann mig til sjálfstæðra
vinnubragða og gaf mér færi á að kynn-
ast þvagfæraskurðlækningum og auka
þekkingu mína undir hans handleiðslu.
Að loknu rúmu ári á Landspítala og
fyrir tilstilli Egils fékk ég námsstöðu við
Central-sjúkrahúsið í Karlskrona í Suður
Svíþjóð 1982.
Í Karlskrona starfaði þýskættaður
þvagfæraskurðlæknir, dr. Hjalmar Jans-
sen, sem var einn ötulasti baráttumaður
fyrir framgangi og sjálfstæði þvagfæra-
skurðlækninga, sem ég hef kynnst, og
lærði ég sérgreinina hjá honum. Hlaut ég
sérfræðiviðurkenningu í þvagfæraskurð-
lækningum og almennum skurðlækn-
ingum, sem þá var til siðs.
Vegna áhuga míns á tækninýjungum
í þvagfæraskurðlækningum, einkum í
holspeglunum og nýrnasteinameðferð,
sótti ég um stöðu við Sahlgrenska-
sjúkrahúsið í Gautaborg, en þar var
mikill gangur í þessari þróun ásamt nýj-
ungum í höggbylgjutækni við meðferð
nýrnasteina.
Á Gautaborgarárunum vann ég sam-
hliða klínískri vinnu að rannsóknum á
súrefnisskortsáverkum á nýrum undir
handleiðslu Olaf Jonsson og lauk þeirri
vinnu með doktorsritgerð 1993.
Starfaði ég síðan sem aðstoðaryfir-
læknir og yfirlæknir þvagfæraskurð-
deildarinnar í Karlskrona uns við flutt-
um til Íslands 1994.
Hef síðan starfað við
þvagfæraskurðlækn-
ingadeild Landspítala
við Hring braut og seinni
árin einkum helgað mig
starfi við meðferð nýrna-
steina og rekstur nýrna-
steinbrjótsins Mjölnis.
Hefur þetta verið afar
fjölbreytilegt starf og mikill fjöldi sjúk-
linga er meðhöndlaður þar árlega.
Þótt ég hafi vegna aldurs lokið störf-
um á Landspítala hef ég notið þeirrar
ánægju að vera kallaður inn til starfa
við steinbrjótinn ef þörf hefur verið á
aukamönnun. Einnig er ég enn með
stofurekstur tvisvar í viku, en það er
ekki auðvelt að draga þannig starfsemi
saman og ljúka henni eftir margra ára
rekstur.
Þegar litið er yfir farinn veg er það
mikilvægast að hafa kynnst þessu
frábæra sérfagi og þeim læknum sem
starfað hafa við það og þannig fengið
að vera þátttakandi í þróun þess, und-
ir handleiðslu og samvinnu frábærra
lækna.
Sérfræðilæknar svara:
Hvernig varð sérgrein þeirra fyrir valinu? Hvar lærðu þeir?
Hvaða ráð gefa þeir ungum læknum?
Seinni árin hef ég einkum starfað við
meðferð nýrnasteina
Á Gautaborgarárunum vann
ég samhliða klínískri vinnu að
rannsóknum á súrefnisskortsáverkum á
nýrum undir handleiðslu Olaf Jonsson.