Ólafsfirðingur - 19.12.1964, Side 3

OLAFSFJARÐARKAUP-
STAÐUR 20 ARA.
A afmæli
Nú eru liðin 20 ár frá því að Ólafs-
fjörður fékk kaupstaðarréttindi. Blaðið
„Ólafsfirðingur“ helgar þessa útgáfu
sína að mestu leyti þessu tilefni. Ætl-
unin var að gefa nokkra mynd af vexli
og viðgangi staðarins og svipast um á
líðandi stund með útsýn til þeirra við-
fangsefna, sem blasa við. Ennfremur
birtir blaðið nú, sem áður, margvíslegt
efni, sem er allt tengt Ólafsfirði, og er
það von blaðsins að lesendur þess hafi
af því skemmtun og fróðleik.
Tuttugu ár er ekki langur tími, sér-
staklega á mælikvarða bæja eða borga.
Jafnvel þótt svo sé, er jafn sjálfsagt að
staldra lengur við en venja er til og
litast um með hina brennandi spurn-
ingu Jónasar á vörum: „Hvað hefur
orðið okkar starf?“
Enda þótt varhugur sé goldinn við
allri mærð eða stærilæti, er óhætt að
fullyrða, að starf Ólafsfirðinga á þessu
tímabili er ótrúlega mikið. Fáir, sem
ekki þekkja til, gera sér Ijósa þá erfið-
leika, sem þurft hefur að yfirstíga í
daglegri lífsbaráttu liér á þessum tíma.
Sjósókn hefur verið undirstaða atvinnu-
lífs í Ólafsfirði og er enn. Hafnlaus,
grunnur fjörður, opinn til úthafs, stein-
snar frá norðurheimskautsbaug, getur
einungis verið byggilegur sökum harð-
fylgis og dugnaðar fólksins, sem þar
býr, einkum j)ó sjómanna. Þetta eru
staðreyndir en ekki mærð. Á þessum
þáttum hefur starf Ólafsfirðinga hvílt
og mun hvíla enn um sinn, ef framtíð
skal byggja hér. Því er nauðsyn að
minnast þessa og hvetja til frekari dáða.
Það var engiti tilviljun, að hafnar-
málið varð til þess að Ólafsfjörður sagði
sig úr lögum við Eyjafjarðarsýslu, ef
svo mætti að orði komast. Sýslunefnd
hafði synjað um nauðsynlegar ábyrgðir
fyrir lánum til hafnargerðar, og þar
með stöðvað málið. ÞvL öðlaðist Ölafs-
fjörður kaupstaðarréttindi og hafnarlög
samtímis. Segja má að hér hafi verið
um tvo kosti að ræða: Láta byggð eyð-
ast hér, eða bjarga hafnarmálinu, en til
þess var aðeins ein leið, þ.e. sú sem var
farin. Af þessu verður m.a. Ijóst, að
bygging hafnar hefur verið, og er enn,
höfuðbaráttumál Ólafsfirðinga. Því enn
er langt í land að höfnin sé fidlbyggð.
Hér hefur minna unnizt en margur
hefði kosið, en hér hefur verið við ramm
an reip að draga. Þörf fyrir hafnarbæt-
ur er víða geysileg, en fjárhagsgeta
minni. Þegar lítið fjármagn deilist nið-
ur á marga staði er engin von til þess
að framkvæmdum miði hratt.
1 Ólafsfjarðarhöfn hefur nú verið var-
ið um 30 milljónum króna. Samt sem
áður má segja, að hafnleysa sé hér fyrir
stærstu bátana, þar sem þeir þurfa jafri-
an að flýja héðan, ef veður versnar að
ráði. Þetta er óviðunandi fyrir þá, sem
við þetta ffurfa að búa, og gera verður
öllum Ijóst, sem við þetta mál eru riðn-
ir, að finnist ekki lausn þess, er úti um
lítgerð stærri báta héðan. Nokkur von
er til þess að þær framkvæmdir, sem nú
er verið að vinna að, bæti hér um, en ef
svo verður ekki, verður að vinda bráðan
bug að aðgerðum sem duga, sé þess
nokkur kostur.
Merk tímamát eru ennfremur á öðru
sviði mannlífs í Ólafsfirði, því nú eru
70 ár liðin frá upphafi barnafræðslu
hér. Mörgum kann að finnast það ó-
merkara afmæli. Svo er þó síður en svo.
Skilyrði til menntunar eru nú eitt af
grundvallaratriðunum í byggingu vax-
andi bæjar, og gildir þar sama máli og
með ytri skilyrði til atvinnu og við-
skiptalífs, svo sem hafnar- og sam-
gönguskilyrði o.s.frv.
Þannig er nauðsyn að byggja nútíma
bæ: Hver þáttur sífellt margbrotnara
mannlífs þarf að leysast með framsýni
og dugnaði, þannig að fólkið fái jafna
aðstöðu til hvers konar starfa, félags- og
menningarlífs, og bezt gerist með öðr-
um. Vandinn er sá, að fámennið leyfir
ekki fjárfrekar framkvæmdir á mörg-
um sviðum í senn. Því ber að miða að
því að leysa þau verkefni, sem tekin eru
fyrir hendur til frambúðar, og velja
fremur þann kost að bíða með þá þætti
sem unnt er.
Nú er þess nokkur von, að samgöngur
við Akureyri og innsveitir Eyjafjarðar
batni að mun við tilkomu Múlavegar.
Ef til vill boðar þetta enn ein tímamót í
sögu Ólafsfjarðar. Reynslan hér á landi
hefur sýnt að minni bæir hafa getað
sótt margs konar þjónustu til stærri
bæjar í grennd, með góðum árangri, á
meðan þeir voru sjálfir svo fámennir,
að slík þjónusta kom ekki til greina
innan þeirra. Sem dæmi má nefna bæ-
ina í kring um Reykjavík. Bætt sam-
göngutengsl við Akureyri hafa það í
för með sér, að íbúar Ölafsfjarðar geta
sótt daglega þjónustu á ýmsum sviðum
þangað. Þetta er geysilega mikilsvert,
því nú í dag er þannig ástatt í þeim
efnum, að margt fólk, sem búið hefur
í stærri kaupstöðum, getur ekki hugsað
sér að vera án ýmis konar þjónustu,
sem nú er ekki hægt að veita í Ólafsfirði.
Mikið hefur unnizt á 20 árum, en
mörg eru þau verkefni, sem bíða úr-
lausnar. „Afmælismálin", hafnargerð og
skólamál, þarfnast enn dugandi forystu
manna og starfsmanna. Svo er um fleiri
framfaramál. Það er því sérstakt fagn-
aðarefni nú, að búast má við auknum
líkum til þess að ungir menn fáist til
að starfa hér, þegar skilyrði batna til
samskipta við fjölbýli í grenndinni. Við
þurfum einmitt til starfa við hlið okkar
gagnmenntaða unga menri: tæknifræð-
inga, kennara, o.s.frv. o.s.frv.
Þegar nú eru 20 ár að baki, getum
við því sagt að starf okkar hafi borið
ávöxt: byggðin hefur vaxið, fólki hefur
fjölgað, og ytri skilyrði fara batnandi,
og framtíðin gefur góð fyrirheit. Þau
fyrirheit þarf þó að sækja, og sækja
fast. Því þurfa allir að leggjast á eitt í
sókninni að því yfirlýsta marki, að
stækka þennan stað sem mest á öllum
sviðum mannlegs lífs.
Ólafsfjörður er sumarfagur þegar sól-
in skín, en náttúran er hverflynd og ag-
ar börn sín miskunnarlaust ,þegar henni
ber svo við að horfa. Þess vegna mun
þessi fjörður ennþá einungis byggjast
fyrir harðfylgi og dugnað, og ekki sakar
að ögn af seiglu sé í bland. Þetta á að
vera afmælis- og daglegur drykkur
Ólafsfirðinga. Blaðið óskar öllum bæj-
arbúum heilla og velfarnaðar á þessum
tímamótum og í framtíðinni.

ÖLAFSFIRÐINGUR
3