Senn koma jólin - 01.12.1943, Blaðsíða 3

SENN KOMA JÓLIN
3
GÓÐ BÓK
er tilvalin jólagjöf!
IVér höfum þessar
|og ótal fleiri:
Minningar frá Möðruvöllum
j Strandarkirkja
j Matreiðslubók Jóninnu Sig.
Frú Roosevelt
Söguþættir landpóstanna
Sjö sneru aftur
Hamingjudagar heima í Noregi
Töframaðurinn
I Sígræn sólarlönd
Alþingishátíðin 1930
Roosevelt
Sjö mílna skómir
j Kvæðabækur Davíðs Stefánss.
Homstrendingabók
Á flækingi
Dagur í Bjarnardal
j Lönd leyndardómanna
| Gullna hliðið
Sólon Islandus
Gríma
Flökkulíf
Ósigur og flótti
Ritsafn Jóns Trausta
Sannýjall
Norður um höf
Ultima Thule
Ferðabók Eggerts og Bjarna
Iðnsaga íslands
Tónsnillingaþættir
Salt jarðar
j Góði dátinn Svejk
1 Salamína
Bjöm formaður og aðrar sögur
¥
j Barnabækur:
Shirley Temple
j Sólargeislinn hans
Hans og Gréta
Oliver Twist
| Kalla skrifar dagbók
Gullnir draumar
Vorið kemur
Sögur Æskunnar
Æfintýrið í kastalanum
| lúdý
Tumi Þumall
Æfintýri Fjallkonunnar
j Ása, Signý og Helga
Kak
Hildur álfadrottning
Jólin koma
Bakkabræður
Kóngurinn í Gullá
Öskubuska
j Leggur og skel
|Nýjustu bækurnar
frá Reykjavík streyma
nú til okkar!
ÍBÓKABÚÐ AKUREYRAR!
! Hafnarstrætl 105.
Sími 444.!
Einar í Rauðhúsum
Einar hét bóndi og bjó í Rau.ð-
húsuni í Eyjafirði. Var hann gam-
ansamur karl,. efi nokkuð ýkinn.
Eru ýsmar sögur eftir honum hafð-
ar. Ein er þessi:
„Þegar ég var í Kaupmannahöfn
um árið að læra járnsmíði, þá átti
ég heima ekki langt frá aðsetursstað
konungsin^, og langaði mig mjög til
að sjá hann, en aldrei varð þó af því.
Þangað til einn dag, að mig greip
óstöðvandi löngun til þessa, svo að
ég réð mér ekki lengur, en labbaði
heim í konungsgarð og barði þar að
dyrurn, og kom stúlka til dyranna.
Eg heilsaði henni og spurði, hvort
Itóngur væri heima, en hún kvað
nei við því og væri hann niðri á
engi við slátt. Kvaddi ég hana þá og
labbaði niður á engi til kóngs. Fann
ég konung þar og heilsaði honum,
og tók hann vel kveðju minni. Varð
mér þá litið á sláttuverkfæri hans,
og varð ég öldungis hissa, því að
hann sló með kolryðguðum spíkar-
garmi. Síðan fór ég að tala við hann,
og barst talið að smíðum. Sagði ég
honum, að ég væri járnsmiður og
gerði við ljái og annað fleira, og
bauð honum að smíða handa hon-
um Ijá, og það betra Ijá en mér
sýndist, að hann hefði. Tók hann
því með þökkum, því að ljárinn
sinn biti hálfilla og væri stamur í
grasinu. Stakk kóngur þá orfinu
niður og bauð mér að koma heim
með sér, því að hann vildi láta hita
handa mér kaffisopa, en ég þakkaði
fyrir, og gengum við heim. Bauð
hann mér síðan inn með sér, en ég
þakkaði fyrir og bað hann leyfis að
fá að fara í smiðju og smíða ljáinn
þá þegar, og vísaði hann mér þá á
smiðjuna og fékk mér efni í Ijáinn.
Síðan kveikti ég upp eld og fór að
smíða, og stóð það heima, að verið
var að hella í bollann handa mér,
J)egar ég kom heim með ljáinn.
Konungi leizt vel á verkfærið, Jrví
að ljárinn var spegilfagur. Síðan
veik hann sér burtu í herbergi at'-
síðis, en konr að vörrnu spori aftur
með stóra heiðursmedalíu úr gulli,
hengdi á brjóst mér og sagði, að ég
skyldi hafa þetta fyrir handarvikið.
Það sem eftir var dagsins vorum
við síðan á gangi innan um alls kon-
ar ilmandi aldingarða. En er kvöld
var komið, tók konungur mig við
hönd sér og Ieiddi mig inn í svefn-
herbergi þeirra hjóna; hugði ég, að
hann vildi sýna mér það, en ekki, ‘
að ég yrði látinn sofa þar, eins og
raun varð á, og hefi ég aldrei séð
annað eins stáss á æfi minni; þar
var til dæmis allt gólfið lagt með
skíru gulli, og hvert sem ég leit, sá
ég alls staðar sjálfan mig, þvi að
allt var þakið dýrindis speglum.
Konungshjónin sváfu ekki saman,
heldur svaf drottningin í rúmi hjá;
stóll var fyrir framan rúmin rétt
hjá úr fílabeini, allur renndur og
útskorinn, og lögðu þau fötin sín
á harin, þegar þau afklæddust. Þá
sagði konungur við mig, að ég yrði
nú að gera mér það að góðu að sofa
hjá sér í nótt. Síðan háttuðum við
og fórum úr öllum fötum, því að
það var ekki fyrir nokkurn mann
að liggja í fötunum undir öllum
])eim ósköpum: það voru 12 lín-
rekkjuvoðir og 7 yfirsængur, sem
við höfðum ofan á okkur, en ekki
vissi ég, hve margar fjaðrasængur
voru undir okkur í rúminu. í fyrsta
sinn, þegar ég lagði mig út af, var
ég lengi að síga niður, og Jjótti mér
nærri nóg um það, því að ég hélt,
að hér væru einhver brögð í tafli;
en ekki bar á neinu síðan, svo að ég
sofnaði og Jrað heldur fast, og vakn-
aði ekki fyrr en farið var að birta
urn morguninn. Var konungur þá
kominn á fætur og farinn að dengja.
Varð mér þá hálfbilt við, því að ég
kunni líka hálfilla við að vera
þama einn eftir hjá drottningunni,
sem ekki var enn komin á fætur.
Þreif ég ])á nærfötin mín og fór í
skyrtuna, en ég skildi ekkert í því.
að ég ætlaði aldrei að komast í
brókarfjandann. En þegar ég fór að
gá að betur, þá var þetta brókin
drottnirtgarinnar, sem ég hafði tek-
ið í ógáti. Og þá hló drottningin.
Síðan klæddi ég mig í snatri og fór,
en áður en ég fór af stað, hitti ég
kónginn, og vildi hann ekki sleppa
mér eða láta mig fara, fyrr en ég
hefði fengið eitthvað gott. En ég
kvaðst ekki mega það, því að þá
kæmi ég of seint á verkstæðið. Síð-
an kvaddi ég og hélt heim."
• ----o----
Gamansögur
Krákur gamli t Hraungerði, faðir
þeirra Krákssona, kom eitt sinn að
Finnastöðum til séra Jóns prests
í Grundarþingum (d. 1860), er þar
bjó þá og átti danska konu. Spurði
þá prestskonan Krák: „Hvorledes
har din Kone det nu? Er hun rask?“
Krákur svaraði: „O, minnizt þér
ekki á hana, fjandann þann arna;
hún hefir legið niðri í nítt vikur og
ég hélt henni núna í fyrradag."
Prestskonan hristi höfuðið, því að
hana furðaði á því, að hann skyldi
geta talað svo hraklega um konu
sína, og gekk þegjandi burt, en
raunar var það svo, að karli hafði
skilizt prestkonan spyrja sig um
kúna sína.
J^nas hét maður Einarsson úr
Saltvík á Tjörnesi. Hann fór eitt
sinn að ráði föður síns að biðja Sig-
ríðar, systur séra Jóns Ingjaldsson-
ar í Húsavík, og gerði það með
þessum orðum: „Hvað ætli þér
segðuð, séra Jón, ef ég tæki hana
Sigríði, systur yðar, héldi henni og
sleppti henni aldrei meir?“ Prest-
ur svaraði: „Eg gegni ekki því, sem
ekki gengur í.“ Og með það fór
Jónas. Og er faðir hans spurði hann
að málalokum, sagði hann orð
prests. Sagði þá Einar: „Sæktu
hestinn, drengur minn; ég skal
sjálfur finna karlinn.“ Karl rak er-
indið og fékk jáyrði.
Jón hét maður og bjó að Hólum
í Eyjafirði. — Jón var eitt sinn
spurður um fæðingarstað sinn; þá
sagði hann: „Eg er getinn, fæddttr,
skírður og fermdur fyrir innan
kórstaf Svalbarðskirkju, lasm. Hún
er eins og fattyxna kýr í laginu,
Iasm.“
; r
| Kvæðasafn
! Davíðs Steíánssonar.
| Ljóðmæli
Guðm. Guðmundssonar
| Minningar
| frá Möðruvöllum
| Ferðabók
Eggerts og Bjarna
í Þúsund og ein nótt
kemur um helgina
| Heilsurækt og mannamein
kemur um helgina
j r
! Iðnsaga Islands
! Alþingishátíðin 1930
| Sígræn sólarlönd
eftir Björgúlf Ólafsson
! Sjö mílna skórnir
ferðasaga
! Talleyrand
æíisaga
! Tónsnillingaþættir
eftir Theodór Árnason
I Maður frá Brimarhólmi
saga eftir Fr. Á. Brekkan
j Blítt lætur veröldin
saga eftir Guðm. G. Hagalín
| Dagur í Bjarnardal I-II
I Hamingjudagar í Noregi
eitir Sigrid Undset
| Töframaðurinn
heimsfræg skáldsaga
I Salamína
saga frá Grænlandi
I Hornstrendingabók
i
| Strandarkirkja
saga eftir Elínb. Lárusdóttur
! Kvæði og sögur
eftir Jóhann G. Sigurðsson
! Afangar
eftir Sigurð Nordal
| Huganir
eftir Guðmund Finnbogason
! Æfisaga Roosevelts
! Minningar frú Roosevelt
i
| Barna- og unglingabækur:
Percival Keen, Oliver Twist,
Tarzan, Sjómannalíf, Fugl-
inn fljúgandi, Lajla, Júdý,
Gosi, Keli, Æfintýri Fjallkon-
unnar, Tumi þumall, Sagan
af Dimmalimm kóngsdóttur,
Draumurinn fagri, Litla æfin-
E'rabókin, o. fl. o. fl.
! Gunnlaugs Tr. Jónssonar
! Bókaverzlun