Jólapósturinn - 01.12.1979, Blaðsíða 6

Dfsa sat í djiíp-ain st<5l f stofunni og handlfk fallega bnlðu
með ðfnægjusvip. Þetta var á aðfangadagskvöld og allt það sem var
mest spennandi var btíið ... að Dfsu fannst. Hiín sat og hugsaði
gærdaginn þegax foreldrar hennar f<5ru iít í biíðir að kaupa jílagjafir
handa ýmsum m.a. DÍsu. Dfsa var þá heima að gæta litla brðður sem
var aðeins tveggja mánaða og hafði þvf lítið vit á jálainnkaupum og
jálaundirbáningnum. DÍsa hafði hugsað sár að ná mundi hán fá mjög
fallegar jálagjafir og mest hafði hana langað í dákkuvagn og fleiri
dýra og fína hluti sem hán hált að foreldrar hennar hefðu efni á að
kaupa. En raunin er sá að allur jálaundirbáningurinn er svo dýr og
þess vagna höfðu mamma og pabbi DÍsu ekki efni á að kaupa dýra hluti
en þau keyptu samt fallega bráðu handa Dísu vegna þess að þeim þátti
svo vænt um dáttur sfna.
Loks þegar stundin, sem Dfsa hafði beðið sem mest eftir, kom og
Dísa opnaði pakkann með þessari fallegu bráðu þá breyttist ánægju-
svipurinn f áánægjusvip vegna þess að henni þátti ekki nágu vænt um
gjöfina frá foreldrum sínum en samt hafði hán fengið margar aðrar
gjafir frá frændfálki og vinum. Foreldramir táku eftir því að Dfsa
var ekki eins glöð og þau höfðu báist við. Þau fáru að tala við hana
og spurðu hana hvorthenni þætti ekki vænt um bráðuna og allar hinar
gjafimar. " Já já," svaraði Dfsa, en svipur hennar breyttist lítið
svo að foreldrar hennar sáu að henniþátti ekki vænt um gjafimar.
Þau sögðu henni þá frá þvf að þegar þau vom Iftil 'höfðu ekki fengið
nema eitt kerti og stundum fallegan vasaklát en þau höfðu lfka
fengið eina stára gjöf og þá gjöf fengi hán líka. Sá gjöf var Jesás
Kristur og okkur öllum er hann gefinn til þess að hann geti frelsað
okkur.
Dfsa litla hlustaði' hugfangin á foreldra sína og þegar •
þau höfðu lokið máli sínu fleygði hán sár f fang þeirra og lofaði
að vanþakklæti mundi aldrei aftur koma f huga sinn. Það var heldur
engin þörf á því vegna þess að stára gjöfin sem við öll fáum lifir
að eilffu og er alltaf jafn stár frá ári til árs.
Og munið það ná öll að þá að við fáum ekki alltaf gjafir
'senpokkur þykir fallegar þá eigum við alltaf að minnast þess að við
höfum fengið þá stæstit gjöf sem hægt er að fá það er Jesás Kristur.