Alþýðublaðið - 16.01.1926, Blaðsíða 3

KfiSI *
BEi
Safiaðarfud
hsldur írfkirkjuiöínuðurlan f Reykjavlk aæit komaadi sunuu-
dagr, 17. þ. m., í kirkjunni, og byrjar hann að afloklnni guða-
þjónuatu klukkan 3%.
Fundavefnlt Brsytlngar á Sögum safnaðarins.
Rsykjavfk, 13. janúar 1926.
SalnaðarBttóvnln.
ÍJ tiTistar - gar 1 ar.
Það finnaat nú f Danmörku
60 000 imágarðar (blóm- og
ávaxta-gflrðár), ssm varkamenn
ýmist siga eða leigja f nágrenni
stærri og minni bæja hér f Dan-
mörku. Þeir, sem komið hata tll
Kaupmannahafnar, mnnu sflauet
hafa komlð anga á þesaa garða.
í austur og vsatur, norður og
suður llggja þesiir garðftr nú
krlngum bæinn eins og virkl, —
atór avæði, þakin litlum, lágum
húaum með flaggstöng á æða við
húslð. Fyrir framan sða kringum
húsið liggur garðurinn, ssttur
blómum og ávöxtum, kartöflum,
oplum, perum og ýmsum öðrum
trjá-ávöxtum og grænmsti.
Þssair garðar hafa haft mikið
msnningarglldi fyrir vsrkamenn.
Þsir hafa dregið mjög úr drykkju-
skap meðal þeirra og haft bæt-
andi áhrlf á heimilislffið. Hér
situr fjölskyldan alla daga sum-
arsins, hvernig sem vlðrar, og
hér hafa börnin frlðaðan stað að
vera f, eg hér teikur um þau
hressandi andvari og sólskin
allan daginn, og margir eru þsir,
■sm búa f þessum görðum sum-
armánuðina 0g loka kytrunni
inni f bænam.
Ef menn þektu húsnæðisá-
standið, slns og það er, þá
aklldn mecn bðtur gleðl þelrra,
sem hafa þessa gárða að vcra
f á sumrin. Ég hofi átt kost á
að sjá þá breytlngu, sem orðið
hefir á ytra útliti barna, sem
áður bjnggn í bakhúsum innl i
bænum: Ég hefi séð þau bleik
og skinin beinin inni f húsa-
görðum f >gamia bænum< og
aftur úti f garðinum rjóð í kinn
um og kvik á fæti. —
Þegar vorkamaður hefir lokið
vinou slnni kl. 4, 4 Vs eða 5,
ekur hann á relðhjóli ifnu út f
garðinn. Oft neytir hann máitíð-
ar undir berum himni. Þsgar
máltfðinni or loklð, tekur hsnn
til starla f gerðiuum, þvf að
ávalt er nægllegt verkefni. Hann
situr sjaidan auðum höndum, en
honum er þessl vinna gieði og
hvfid. — Oft hefir mér verið
unun að koma f þessa garða;
snyrtimenakan á öilu útl og innl
hrffur mann, og það er með
hrygð, að verkamaðurinn lokar
>sumarbústaðnum< og flytur aftur
iun til bæjarins. En áður en
>heimfiutningnrlnn< á sér stað,
etna þesslr >garðmenn< tll
haustgildis. Er þá alt svæðið
ijósumskreytt 1 öllum regnbogans
Htum, — flagg við flagg og gleði
og glsumur. —
Svo leggur haustlð og vetur-
inn kalda hönd sfna yfir þeisa
>sumargleðl< verkamanns. — En
með fyrsta vorboðanum færist
aftur Iff f þessa garða.
Porf. Kr.
Reynslan ex> ólygnust.
Ef þiö viljiö spara peninga og fá
traustar og góöar viögerðir á reið-
hjólum ykkar, þá heflr Örkin hana
Nóa ástæðu til að atsnda við lof-
orð um það, þar sem æfðlr fag-
menn eru að verki. Laugavegl
20 Á. Sími 1271.
VerkamaðDrinn,
blað verklýðifélaganna S Norðnrlandi,
flytur gleggitar fréttir að norðan,
Koítar 6 kr, árgangurinn.
Geriít kaupendur nú þegar. —
áskriítum veitt möttaka 6 afgreiðilu
Álþýðublaðiim.
H1 ólliestss*gl|ábr ensla
og allar aðrar viðgerðir á reið-
hjólum íást beztar og ódýrastar í
Örkinni hans Nóa, Laugavegi
20 Á Sími 1271. Reynið, og þið
verðið ánægð!
Tll mlnnls.
Hvenær, sem þú hittir fyrir
þór mann, er ræður þór frá að
gera það, sem rétt er, vegna þess,
að það séu draumórar (utopia), —
Þá varastu hann,
Sdgar Rioe Burroughi: Vlltl Tarzan.
Þau lágu þárna um itund. Alt i einu stóð Tarzan á
fœtur og hlustaði. Hann heyrði það, sem ekkert hinna
heyrði. Hann snéri sór loksing að þeim.
„Hvað er það?“ spurði Berta.
„Þeir koma,“ svaraði hann. „Þeir eru enn nokkuð 1
burtu, en ekki langt, þvi að fótatakið heyrist illa i
sandinum.“
„Hvað eigum við að gera, — reyna að ganga?“ spurði
Smith-Oldwick. „Ég held, ég geti gengið um stund. Ég
er aíþreyttur. Hvað um þig, Berta?“
„Jú; ég er miklu betri. Ég get vist gengið.“
Tarzan vissi, að bæði sögðu ósatt, en eina vonin var,
flð uppganga v*eri bráðlega úr gjánni.
„Hjálpa þú Smith-Oldwick, Otobú!“ sagði hann við
surt; „ég ber Bertu,® og þótt hún mótmælti, tók hann
hana i fang sitt og hélt af stað á undan hinum. Þau
voru skamt komin, er þau heyrðu öll til komu borgar-
manna, þvi að ljónin mjálmuðu nú, eins og þau hefðu
orðið vör við ný spor.
„Ég vildi, að Númi þinn kæmi,“ sagði stúlkan.
„Já,“ svaraði Tarzan, „en við verðum að gera það,
sem við getum án hans. Ég vildi finna stað, þar sem
viö verðum ekki sótt á alla vegu 1 einu. tá gætum við
ef til vill varist. Smith-Oldwick er góð skytta, og hann
gæti varist þeim og lagt þá alla að velli, ef þeir eru
ekki of margir. Ljónin auka mór engar sórlegar áhygg-
jur. Stundum eru þau heimsk, og þegar þau eru vön
Bráðum kemor „Vilti Tarzan“, kostar 3 krðiur.