Alþýðublaðið - 20.01.1926, Side 3

alnnl n«ita01 Pétur þvi, aS h?nn
væ i íhaldscnaðar, kv&ðnt vera
fxjálsiyndur maður. ÓiSíur Frið-
rlksaoa svaraði þssiarl atnaitun
Péturs með því að jafna tll þeis,
er ósk&ð var svo lacgt nlður
fyrir víti, að djöfsi sæi hann
akki í kiki, og kvað Pétur ekkl
kcmlnn svo langt nlður iyrir
íhaídið, að Jðn Þerláksson sæi
hann ekki enn þá.
Pólskir jafnaðarmenn.
Fyrlr nokkrum dögum var
slltið 20. þingi jafnaðarmsnna i
Póilandi. t»ar var samþykt yfir-
iýaing um það, hv^ð jafnsðar-
menn ætiuðu að vinna að á
næstu tfmum. Hér birtist það
orðrétt i íslenzkri þýðiogu:
Að halda við þvf, eem flokkur-
inn hefir unnlð á þjóðiélags-
máltim,
að berjast á mótl allrl dýrtið,
að berjast fyrlr endurbótum i
búskap og
að berjaat fyrir þvf, að við-
•kiftalffið yrði heilbrigðara i
landinu en nú er.
Innlend tíðindi.
Isafirði, 19. jan. FB.
Aflabrðgð.
Aflabrögð hér í bezta Iðgi.
Smærri vélbátar fá 3 — 6 þút-
pund á dag. Stærrl vélbátar
fiska þó enn betur. — Tiðarfár
fremur óstððugt.
w
StefniS'ÍUiidariiin
Á sunnudagskvöidið var Stefn-
is fundur í G. T.' húainu.
Formaðnrinn, Ólafur Thórs,
var rvo oitir elg eftir fundahöldln
f Gullbringu og Kjóssr-sýslu,
að hann treysti rér ekkl á fund
inn. Magnús Kjaran frá Vælu-
gerði, sem er v&raíorm&ðnr,
gegndi fuudarstjórastörfum. Þrlðji
maður úr stjórninni var masttur
þarns; það var Jón Þorláksson,
gjaldkeri féiagsins. Ekki var hann
þó með neinn >rukkuaar« lista,
því að >Kveidúlfur< og Jón
Ólafssen borga alt.
Á fundinum vorn samtais 50
tll 60 manns. Fyrstur tók til
mála Pétur Halldórssou, en næst
honum Hailgrímur Benediktsson.
Ekki er getið, hvað þeir sögðu,
nema Haligrfmur aagði, að ekk-
ert væri kægt íyrlr það, hvað
kauplð værl hátt, og að hann
ætlaði að ðtjórna bæoum eftlr
sömu >princlpum< og verziun
sinni. Lsizt mörgum þá ekki á
blikuna. Samtals töiuðu þassir
menn báðir i s/4 stundar. Ekki
er hægt að segja, að ræður
þelrra vektu mlkið fjör hjá
áheyrendunum, því að einlr f jórir
kiöppuðn á eítir ræðu Péturp,
en þrír Sétn ánægju f ijós með
klappl, þegar Hailgrímur hætti.
í þeasarl tölu er þó ekki talinn
Jón Þorláks&on. Einnig hann
klappaði, já, meira að aegja var
að klappa alian ‘fundartfmanr?,
þ. e. a. a. á axiir fuudarmanna,
Þegar þessir tveir, sem fyrr
voru nefndir, höíðu talað, varð
HjartaáS'Smjðrlíkið
©B? bozt*
Næstu 3 mánuðl tek
ég aiía konar press&nir og vlð-
gerðir á hreinlegum karimanna-
fötum og kvenkápum. Vönduð
vlnna. Lægst fáanlegt verð.
Guðm. B, Vikar, Laugavegi 21.
um fttund hié á ræðum. Sendi
þá Maguús Kjaran (frá Vaalu-
gerði i Fióæ) Jóni Þorlákssyni
uppörvandl angnaráð, og eftir að
hata reynt það og fingrapat um
stund fcom hann Jóni at stað.
Talaði Jón um Hafnarfjörð eg
kosningar þar, og var þungt I
huga, elns og steinsteypa lægl
á sál hans.
Þá taláðl Bjöm R. Stefánason
fyrrv. alþínglsmaður. Sú ræða
ætti ssnnarlega skilið að kom>
ast í Mgbi; að minsta kosti
var hún ekki bstri en það. Þá
tók til mált Magnús Jónsson
Bdgar Rioe Burrongh*: Viltl Tarxan.
„Haltu þá upp höndunum!“ skipaði hann Tarzan.
„Ég treysti engum á gulri skyrtn.“
Nú kom að foringi framliÖBÍns, og þegar þau Tarzan
töluðu við hann ensku og sögðn honum sinar farir,
trúði hann þeim, þar sem þau voru lika sýnilega af
öðrum kynflokki en hinir föllnu. Tlu minútum siðar var
höfuðliðið komiö. Bundið var um sár Smith-Oldwicks,
og hálfri stundu siðar voru þau á leiðinni til tjalda
hjálparliðsins.
Um kvöldið var ákveðið, að farið skyldi morguninn
eftir með Bertu og Smith-Oldwick i flugvé) til höfuð-
stöðvanna austur undir sjó. Tarzan og Otobú höfnnðu
boði foringjans að fylgjast með liði hans. Þeirra leið lá
i vestur, og þeir œtluðu að verða samferða i land
Otobús.
„Þú tetlar þá ekki að koma með okkur?“ epurðl
Berta.
„Nei,“ svaraði Tarzan. „Heimili mitt er á vesturströnd-
inni. Ég held áfram þangað.“
Hún leit biöjandi á hann. „Ætlarðu aftur að hverfa
í skóginn ógurlega? Sjáum við þig aldrei aftur?“
Hann horfði um stund þegjandi á hana. „Aldrei,“
mælti hann, snéri sér við og gekk á braut.
Um morguninn kom Campell herforingi í flugvél til
stöðvanna. Tarzan stóð nokkuð afsiðis, er vélin lenti,
og foringlnn sté út úr. Hann sá foringjann heilsa farar-
8tjóranum og ganga svo til Bertu. Tarzan lék forvitni
á að vita, hvernig þessum þýzka njósnara liði við þetta
tækifæri, einkum þar sem hún hlaut að álita, að enginn
þekti rétta stöðu hennar. Hann sá, að þau heilsuðust
kunnuglega og innilega.
Kaupið Tamn-Bfigumvl