Alþýðublaðið - 20.01.1926, Side 4

r &l;í>yðublaí>ið:
Y f irlýsing.
dóseat, er e!tt inn v;tr þjóan
drottins og «r et til vUl eoo,
þótt lftið betl á því. Sagði hann,
að Alþýðuflokkurinn hétdi vlku
lega (undl ©ða jaínvel daglega.
Talaði hann *iðan u:n, hve ó-
þægilega marraði i hutðathjor-
unum hjá Sanktl Pétri, on af
sumum var umtal þetta áiUið
mont, því að akkl myndl Magn
úa þuría að bera kvlðboga fyrlr,
að háuo þyritl að hiuata á
marrið það.
Nd tók tii nsáis kona ein, en
ekkl er aafns hennar getið.
Talaðl hún af miklum skötungs-
skap og sagði, «.ð Ólafur Thórs
hetðl lotað, að haldair yrðu í
Stefni Ectglubundnir iundir, marglr
og skemtlieglr iundir, @n enginn
íundur hefði verið haldinn. Fé-
laglð væri nú fimm ára, m enn
þá værl ekki farið að haida
aðalfund. Sagðist hún hafa búUt
við kúfuðu húsi, þegar loksins
væri h&ldlnn fundur, m i stað
þess væru hér að eins fáeinar
hræður (horfði stíft á Magnús
dósent, Jón Þorláksson og Pét-
ur, sem þýðir hella fyrlr eyran
um, þegár um kröfur verka-
manna ®r að ræðe). Sagðist hún
ekki myndu vinná neitt fyr r
þessar kosningar og fór at fundi,
er Ólafur Oddsaon kvað margt
satt í þvi, sem >keriingln< hðfðl
sagt.
Jón Þorláksson mundi ekki,
hvenær fundur hafðl siðast verið
1 >Stefni<, en það var áður en
Mustolini kom verulega til sög-
unnar.
Magnús dósent sagði fundlnn
of fámennan ttl þess að kjósa
stjórn, og við það aat. Ea búist
er vlð, að aðalfundur varði kall-
aður saman einhvern tíma á næstu
árum, ef tll viil 1930, um leið
og þúsund ára hátíð aiþlogis ®r
hsldln. Tveir.
Háskólafreðsla. Ágúst H.
Bjarnason heldur áfram fyrlr-
lestíum um þjóðfélagstmáí i kvöld,
en ekkl á morgun, eins og seglr
í >Morgunblaðlnu<. Fyrlrlesturinn
verðurhaldinn f kaupþingssalnum.
Nsstarlssknir er í nótt M. Júl.
Magnús, Hverflsgötu 30. Sími 410.
GMÍmafélaglð Armann heiduf
kvöídskemmn i Iðnó i kvöfd,
í tilefni af auglýsingum hr.
pó&tmálafulltrúaMagnúsarJochums-
sonar endurtek ég hér með og
legg þar við drengskap minn, að
ég hefl skýrt aatt og rótt frá um
samkomulag okkar hr. Chr. Magn
ussens, þött svo virðist nú, sem
bonum hafl fallið það úr minni.
Samkomulagið var bygt á venju
þeirri, er myndast hafði öll þau
ár, er ég var aðalumboðsmaður
>Nordisk Brandforsikring<, enda í
samræmi vlð orðalag vátryggingar-
skilyrða félaguns, sbr. 3. gr., 3.
málsgrein, er hljóðar svo:
>Aðrar vátryggingar (þ. e. árs-
tryggingar), sem iðgjald er greitt
af í eitt skifti fyrir öll, teljast í
gildi alt að 10 dögum frá loka-
degi, nsma vátryggður hafl innan
lokadags tilkynt félaginu eða fé-
lag’ð honum, að endurnýjun óskist
ekki, eða vátryggður h»fi keypt
ábysfgð annars staðar, eða loks.
að hann hafi eigi innan fyrrnefndra
10 daga greitt endurnýjunariðgjald,
þótt þess hað verið krafist<.
Ég vil geta þess, að ég hefl í
höndum bréf frá Mi J., dags. 19.
sept. 1925, sem er svar við bréfl
frá Sjóvátryggingarfélagi íslands,
er honum var sent í sambandi við
lista yfir viðskittamenn, er ósk-
uðu að flytja vátryggingar sínar.
Bftir að hr. M. J. i nefndu
brófl hefir tjáð Sjóvátryggingarfó-
lagi Isiands, að hann geti ekki
tekið einbliða tilkynningar þess
gildar, segir hann svo;
>Bg mun því framvegis sýna
Skinn á kápur nýkomlð
ásamt nokkram stykkjum af
retaskimium, uppsettum og óupp-
settum. Setjum upp sklnn. — P.
Ammeodfup, Liugfevegl 19, Siml '
1805,
avo ssm auglýst v&r í blaðimi i
gær. Verður þar fimleikasýning,
bændaglima o, fl.
ttruunr om taugatelki i eínu
húsi hér í bænum hefir valdið því,
! að alimargt fólk, úr húsinu hefir
vgriö flutt í farsóttahúsið til ör-
yggis gegn útbreiðslu.
öllum vátryggjendum mínum kvitt-
anir; vllji þeir ekki endnrnýja,
þá nier það ekki lengra, en þá,
sem greiða eða láta greiða iðgjald
sitt athugasemdalaust, verð ég að
áiíta að mér sé heimilt að skoða
sem viðskittamenn fólagsins (þ. e.
Nordisk Brandforsikring) áfram.<
I þessum orðum liggur fullkom-
in viðurksnning á samkomulagi því,
er ég hefl skýrt frá, og auk þess
meira, sem sé, að þá hefir hr. M.
J. verið búinn að fá vitneskju um
það, eins og hr. Chr. Magnussen
iofaði að gera, hvernig sem á þvi
stendur, að þeir virðast nú vera
búnir að gleyma Oilu saman.
Ég vii að endingu taka fram,
að samningar voru undirskrifaðir
milii Nordisk Brandforsikring og
Sjóvátryggingarfólags Islands um
endurtryggingar-hluta, er fyrrnefnt
íélag fengi af brunatryggingum
Sjóvátryggingarfélags Islands. Sá
samningur var beinlínis gerður
með tilliti til þess, að gert var
ráð fyrir, að vátryggingar Nordisk
Brandforsikring færu til Sjóvá-
tryggingafólagsins. Eftir á óskaði
hr. Chr. Magnussen að vera leyst-
ur frá Þessum aamningi, semgeit
var í bróðerni, en ekkl datt mér
þá í hug, að hann, líklega fyrir
áeggjan hins nýja aðalumboðs-
manna síns hér, vildi gera tilraun
tíl opinberiega að gera mig að
óaannindamanni.
Reykjavík, 18. janúar 1926,
Á. V. Tallnius.
Tek aið mér alla innanhúai-
málningu, að betrekkja og itriga-
laggja. Sími 1232. H@ima 12—1
og 7—8, G. R. Guðmuudsson,
Grottisgötu 53.
Kvenkápup m@ð aklnni
frá 95 kr. Karlmanuayfirirakkar
frá 140 kr Alt eftir máli. Hraina-
um og pressum töt. 1. flokka
saumastofa. —' P. Ammendiup,
Laugavegl 19, Sími 1805.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður:
Halibjöm Halldórsion.
Prentsm. Hallgr. Benediktuonar
SargetaðastriBti 19,