Ármann - 31.07.1948, Blaðsíða 4

2
Á R M A N N
Laugardagur 31. júli

VAIÐ
MÓTSSKÁTAR.
Mig langar til aS senda ykkur smá
pistil um varðelda, ykkur, sem dvelj-
ist á landsmótinu. Auðvitað hef ég
ekkert nýtt að scgja, en stutt rabb
franr og aftur getur ef til vill orðið
að einhverju gagni.
Þið hafið öll margoft heyrt talað
um mikilvægi varðeldanna, hve
vandasamt sé að undirbúa þá og hve
nauðsynlegt að gera það nákvæm-
lega. Þið hafið vonandi einnig lesið
einhvers staðar urn ábyrgðina, sem
hvílir á einstaklingununr, sem við
varðeldinn sitja, og afstöðu þeirra
til varðeldastjórans, og sjálfsagt haf-
ið þið þá hugsað sem svo, að allt
væri þetta nú orðum aukið. Því mið-
ur er hér ekkert rúm til að kryfja
þessi orð til mergjar, en ég ætla að
biðja ykkur um þáð samt, að skoða
þau sem gullnar reglur, ef ekki lög-
mál, að svo stöddu.
.... Og eitt ætti að vera hollt í
þessu sambandi. Þið gætuð hugsað
ykkur, að ykkar félag, ykkar deild,
ykkar sveit, bæri ein ábyrgð á stóru
varðeldununr á landsmótinu.
STJÓRN VARÐELDSINS.
En nú gæti ég trúað, að einhver
ykkar varpaði fram þessari spurn-
ingu: Er ekki allur gaklurinn fólg-
inn í því að finna góðan varðelda-
stjóra og er ekki allt í raun og veru
undir valdi hans konrið?
Það er ekki rétt nema að sumu
leyti. Vissulega er nauðsynlegt, að
varðeldastjórinn sé starfi sínu vax-
inn, en aðeins með því, að bæði
hann og aðrir einstaklingar vinni
einlæglega, starfi saman, má ná veru-
legum árangri. Hlutverk varðelda-
stjórans er fyrst og fremst það, að
sámeina hina einstöku þætti, hjálpa
ykkur til við að framreiða ykkar efni
og bera það á borð fyrir háttvirta
áhorfendur.
Og rnunið þetta í sambandi við
rabbið um varðeldastjórann: Góður
varðeldur getur orðið til með .léleg-
um varðeldastjóra, en hann er
óhugsanlegur með áhugalitlum og
óduglegum þátttakendum.
AÐRIR EINSTAKLINGAR.
Og þið sjálf, sem sitjið við varð-
cldinn, þið eruð kjarni hans, hold
hans og sál, ómissandi hluti hans
ELDAR
meðan hann stendur yfir. Það verð-
ur aldrei nógsamlega fyrir ykkur
brýnt. Án virkra aðgerða ykkar og
vilja verður hann aðeins hismið eitt,
innantómur og yfirborðskenndur.
Varðeldurinn er enginn einleikur,
hann er sanrspil fjölmargra óma,
radda, sem syngja sig saman og
verða fyllri og áhrifaríkari eftir því,
sem á líður.
VARÐELDASÖNGURINN.
Söngurinn er sérstæðasti þáttur
varðeldsins, sá þátturinn, sem eink-
unr auðkennir hann og gerir hann
skátalegri. Hann er eins og þráður,
sem gengur í gegnum allt annað,
tengir það saman og sveipar sinni
töfrablæju.
En söngnum má heldur ekki of-
bjóða, eða réttara sagt, varðeldafólk
má ekki ofbjóða með söng. Hann
getur líka orðið þreytandi, ef langt
er gengið.
PRAKTÍSKT EþNI.
Ég geri ráð fyrir, að þið hafið eig-
inlega búizt við öðru, þegar þið byrj-
uðuð að lesa þessar hnur, búizt við
ýnris konar töflum og upptalning-
um um praktískt efni. En sannleik-
urinn er sá, að ég taldi rabb, sem
þetta, eina praktísktast, að svo
stöddu. Og eiginlega get ég ekki gef-
ið ykkur betra ráð en það, að afla
ykkur sem beztra gagna um varð-
elda að lestrinum loknum og taka
síðan það, sem fýsilegast er, til með-
ferðar, en geyma hitt til betri tíma.
Bæklinga unr varðelda má nú panta
hjá flokknum „Ú!fljóti“.
í sambandi við efnið eða efnis-
flutninginn vildi ég benda á eitt at-
riði. Þegar leikþáttur er fluttur við
varðeld, eru leiktjöld sjaldan notuð.
Þetta er einn af varðeldasiðunum og
einkennir varðeldaþættina, grein.ir
þá frá öðrum leikþáttum. Leikendur
gera þá oft í upphafi leiks grein fyrir
leiksviðinu og biðja áhorfendur að
hugsa sér það, eins og það á að vera.
Svipað má segja um leikbúninga. Þó
bregður út af þessu einstöku sinn-
um og eru þá bæði leiktjöld og
búningar notaðir. Er það einkum
við dramatískar sýningar, þar sem
skrauti og íburði er ætlað að setja
sinn svip á flutninginn.
VARÐELDAR
Á SKÁTAMÓTUM.
Varðeldar á skátamótum eru án
efa líkastir eldum hinna fornu frum-
byggja, sem eru hinar eiginlegu fyrir-
myndir okkar, líkastir þeirn að anda
og efni. Skátamir setjast þá við varð-
eldinn að lokinni vinnu og skáta-
störfum, til að hvíla sig og hverfa
um stund frá áhyggjunr hversdags-
Framh. d 4. bls.
1 Foringjabóðir kvennskáta
2 Akrahes.
3 Laugarvatn og Fossbúar.
4 Faxi, Vestmannaegjum.
5 Akureyri S/g/ufJörður
6 Hafnarfjöráur
7 Borgames.
8 Keflavik, Njar&vik.
9 Samtjaldhúíir stú/kna.
fO Varáeldasvœbi stúikna
tt Patreksfjörior.
12 isafjöröur, Flateyri, Bofungavik.
13 Kvennskátafelag fíeykjav/kur
14 Úif/Jótsvaln.
15 Eldhús stú/kna.
16 Bifrei&astœii almennings.
17 Aáalvaráeldasvœáil
18 Tja/dsvœ8i almennings.
19 Neyz/uvatn.
20 fíafstöi.
21 Sjúkrahós.
22 S/ysastffa.
23 Bifre/Sas/œ6i móf sbifreióa
24 Opinbe rar byggingar
25 Turn.
26 MiSgrSur.
, 27 Eldhús drengja.
28 Skátafélag fíeykjavikur
29 Brœ Sralag.
30 Hafra r fjörSur.
31 isafjörSur.
32 VarStja/d. ASalh/iS
33 Kef/av/k.
34 Vbtsungor.
35 Akureyr/.
36 BatreksfjörSur.
37 Borgarnes.
38 Akranes.
39 Faxi, Vestmanna eyjum.
40 NjarSv/k.
41 Eyrarbakk/, Stykk/shá/m ur.
42 For/'ng jab ÚS /r dre ngja ská ka
43 VarSe rda tvatSi drengja
A.y+ya 20.-7-