Skák - 01.02.1998, Qupperneq 30

30. Hxd8 Dxd8 31. gxh4 Dc8
32. Re3 Dcl+ 33. Kg2 Dxb2 34.
Df5g6 35. Dg5 Dc3 36. Db5
Kg7 37. Dg5 Kh7 38. Db5 Kg7
39. Dg5 Rh5 40. Rf5+ Kg8 41.
Re3 Dc7 42. Db5 Rf4+ 43. Kgl
Rh3+ 44. Kfl Dxh2 45. Rdl
Dhl+ 46. Ke2 Df3+ 47. Kel
Rf4 48. Kd2 Kh7 49. Da6 Kg7
50. Dc4 Kg8 51. Db5 Re6 52.
Db8+ Kg7 53. Dxa7 Dd3+ 54.
Kcl Rd4 55. Re3 Dc3+ 56. Kdl
Dal+ 57. Kd2 Db2+ 58. Kdl
Rb5 Gefið
Að umferð lokinni var farið
beint í lokahóf á Hótel Hafnia í
boði bæjarstjórnar Þórshafnar.
Þar fór vel á með mönnum og
vel gert við okkur bæði í mat og
drykk. Formaður Taflsam-
bands Færeyja, Jákup Mikkel-
sen úr Klakksvík, hélt ræðu og
þakkaði fyrir góða og drengi-
lega keppni. Lagði hann mikla
áherslu á hversu þessi sam-
skipti væru Færeyingum mikil-
væg, og að þeir hlökkuðu til að
sækja okkur heim að tveimur
árum liðnum. Var gerður
góður rómur að máli hans enda
trúi ég að allir viðstaddir hafi
getað tekið undir þessi orð.
Ekki er einungis að samskiptin
á keppnisgrundvelli séu báðum
þjóðunum til ánægju, heldur
hefur líka myndast vinskapur
milli manna sem treystur er og
endurnýjaður með hverri heim-
sókn. Bæjarstjóri Þórshafnar,
Leivur Hansen, flutti einnig
ræðu og tók undir með Jákup.
Hann lét þess og getið að
Þórshöfn og Reykjavíkurborg
hygðu á ungmennasamskipti í
náinni framtíð og taldi að þess-
ar þjóðir ættu að reyna meir að
tala sitt eigið tungumál hvor
við aðra, því þegar allt kæmi til
alls væri munurinn ekki svo
ýkja mikill. Leivur lauk svo
máli sínu með að afhenda
Islendingum bikarinn ("steyp-
ið") til varðveislu næstu tvö ár.
Sigurður Eiríksson flutti
þakkarræðu fyrir hönd
Islendinganna og afhenti
Havnar Telvingarfélag og
Talvsamband Föroya sína bók-
ina hvoru, Sögu Skáksambands
íslands, 1. bindi eftir Þráin
Guðmundsson. Veislunni lauk
á miðnætti, eftir að hver
íslenskur skákmaður hafði
verið leystur út með gjöf,
bókinni "Föroysk Telving í 20.
öld" eftir Suni Merkistein. Mjög
eiguleg bók og ítarleg, m.a. er
Sigurður Eiríksson tekur við bikar-
num úr bendi bæjarstjóra
Þórshaínar Leiv Hansen.
landskeppnum íslands og
Færeyja gerð sérstök skil.
A mánudaginn var á dagskrá
sigling meðfram Vestmanna-
björgum, ef veður leyfði. Og
veðrið leyfði það svo sannar-
lega, bjartviðri og gott í sjóinn.
Vestmannabjörgin eru há og
tignarleg og þar verpir urmull
sjófugla. I lygnu veðri eins og
var þennan dag, krækir skip-
stjórinn fyrir dranga og siglir
gegnum örmjó sund umlukt
hömrum á þrjá vegu svo
farþegar standa nær á öndinni
af hrifningu. Ferðin tekur rúma
tvo tíma og óhætt að mæla með
henni við hvern þann sem á
eftir að sækja Færeyjar heim.
Hefð er fyrir því að íslenska
liðið tefli hraðskák við það
skákfélag sem er gestgjafi hver-
ju sinni. Því lögðu menn enn
leið sína í skákheimilið að kvöl-
di mánudags, og tóku "bænda-
glímu" við menn úr Taflfélagi
Þórshafnar. Teflt var á tíu
borðum og lauk viðureigninni
með sigri íslendinga.
A þriðjudaginn var ekki nein
skipulögð dagskrá fyrr en um
kvöldið, svo við hjónin fórum
til Sandavágar í heimsókn til
Friðgerð og Gutti Petersen, en
þau hafa verið mjög virk í
hlutverki gestgjafanna a.m.k. í
síðustu tveimur landskeppnum
í Færeyjum, auk þess sem þau
sóttu Island heim 1995. Og þar
sem veðurblíðan ætlaði engan
endi að taka, hitinn víða 24°C,
fórum við í alveg einstæða
sjóferð til Gásadals, sem er
fámennasta byggðin á Vágum.
Gásadalur er ekki í vegasam-
bandi, en nærri lá fyrir
nokkrum árum að gerð yrðu
göng þangað inneftir, og
reyndar búið að leggja nýjan
veg að fyrirhuguðum ganga-
munna þegar hætt var við allt
saman. Því er enn algengt að
menn hreinlega gangi þarna
28 SKÁK