Alþýðublaðið - 02.03.1926, Page 2
2
ALEÝÐUBL'Ax, TS
Ný koinngsheimsökn
Síðasta heimsóknin kostaði yfir
200 000 krónur.
Verkamenn þurfa nú að stimp-
ast við atvinnurekendur um kaup
sitt, en ;
forsætisráðherra tilkynnir
nýtt konnngskomubrnðl.
Verkamenn lifa hér í Reykjavík
við sult og seyru. Atvinnurekend-
ur vilja ekki greiða þeim nægi-
legt kaup. Verkakonur heimta 85
aura um stundlna, en atvinnurek-
endur bjóða 80 aura. Það ern
5 aurar, sem á milli ber.
Kosti konungsheimsöknin i sumar
200,000 krönur, má með konungs-
komukostnaðinum greiða pá 5
aura, sem á milli ber,
í 4 00 000 stunda.
öðru samlagssvæði, svo að t. d.
ef maður, sem er í Sjúkrasamlagi
Reykjavikur, dvelur á Akureyri,
þá geti hann notið hjálpar sam-
lags þar, ef hann þarf á að halda,
og eins geti samlagsmaður af
öðru samlagssvæði skift við
Sjúkrasamlag Reykjavikur á með-
an hann dvelur hér í bænum.
Sama regla ætti og að gilda um
nágrannalöndin. í sambandi við
það skoraði fundurinn á aiþingi,
að veita fé handa föstum starfs-
manni, sem verði sjúkrasamlags-
boðí, reyni að stofna ný samlög
sem víðast á landinu og efla þau,
sem fyrir eru. Ferðist hann um
landið i því skyni, líkt og reglu-
boðar Góðtemplara gera.
Stjórn samlagsins var og falið
að athuga útgáfu minningar-
spjalda. Pau tvö mál eru komin
frá stjórninni, en jarðarfararsjóðs-
málið frá ísleifi Jónssyni, gjald-
kera félagsins.
Guðm. R. Ólafsson úr Grinda-
vík fór þess á leit við stjórnina,
að hún vekti riiáls á því við þá
lækna, sem hlut eiga að máli, að
þeir létu henni í té skýrslur eða
áætlanir um, hvað mikið fé sam-
lagið myndi þurfa til að greiða
einnig þær lækningar fyrir félag-
ana, sem nú eru undanskildar,
þ. e. tannlækningar, ljóslækning-
ar og nudd og böö til fullnustu,
eða til vara, ef læknarnir ekki
treystu sér til að gefa ákveðnar
bendingar þar um, þá bæði stjórn
samlagsins þá að koma á skýrslu-
gerðum um það efni, svo sem
föng eru á, svo að leiðbeiningu
mætti fá af þeim í framtíðinni.
Alpingi.
Neðri deild.
Þar var í gær myntsamningsfrv.
umræðulaust afgreitt sem lög, og
eru það fyrstu lögin, sem samþykt
hafa verið á þessu þingi. Þá var
löggildingu verzlunarstaðar í
Málmey vísað umr.laust til 3. umr.
Síðan var framhaldsumræða um
stýfingarfrv. í nærri 3 stundir, og
var henni þá frestað aftur, en
frv. vísað til fjárhagsnefndar.
Við þessa umræðu var það, að
Ólafur Thórs hélt jómfrúræðu
sína og lýsti fóstbræðralagi við
„Tíma“-flokkinn í gengismálinu.
Alþýðublaðið tók það fram, er
Morgunblaðið var með fyrsta
konungskomufleipur sitt um dag-
inn, að það væri hvorki hægt né
rétt að reyna að hindra konung
frá að koma hingað sem „prívat“-
maður eins og hver annar ferða-
maður, en bætti því hins vegar
við, að íslenzk alþýða væri alls
ekki reiðubúin til aÖ taka á móti
„konungsheimsókn" í dýrustu
merkingu þess orðs. Þó að nú
séu liðin framt að því 20 ár síðan,
er öllum enn í fersku minni hið
gengdarlausa brutl landsstjórnar-
ínnar eða umboðsmanna hennar á
landsfé, er Friðrik 8. kom hingað
1907, og hvernig þjóðvegir þeir,
sem konungur fór um, flutu i
kampavíni, sem konungssveitin
ekki gat torgað þrátt fyrir karl-
mannlegan þorsta, eða að það
eitt kostaði um 30 000 kr. að láta
„smakka“ á vínum þeim, sem kon-
ungur átti að drekka. Þegar kon-
ungur sá, er nú situr að völdum,
kom hingað 1921,
kostaði heimsóknin yfir
200 000 krönur,
og auk þess var stofnuð svo
nefnd fálkaorða til þess, að þeir
dindlar stjórnarinnar, sem höfðu
hina sönnu halanegra-náttúru
dindilsins, gætu „tattóverað" á
sér hnappagatið með þessu merki.
Alþýðublaðinu gat því ekki dottið
í hjartans hug, að nokkur stjórn
gæti verið konungi svo óheilráð
að ýta undir hann í nýja heim-
sókn, hvað þá heldur, að hún
þyrði að taka ábyrgð á slíku,
eins og núístendur á.
En nú tilkynnir forsætis-
róðherra
nýja konungskomu í sumar. Það
er þá hann, sem ber ábyrgðina
og það að því, er sýnist, brjóst-
sviðalaust.
Verkamönnum og atvinnurek-
endum bera á milli 15 aurar á
klukkustund. Koniingskomukostn-
aðurinn gœti pví borgað pessa
15 aura l
1 333 333 stundir.
Atvinnurekendur ætla að láta
vinna utan bæjar það, sem þeir
geta, fyrir lægri verkalaunin úti á
landsbygðinni. En á móti konungi
á að taka fyrir svo mikið af pen-
ingum alþýðunnar, sem myndi
nægja til að greiða að miklu leyti
það, sem verkamenn og atvinnu-
rekendur greinir á um. Það gæti
því næstum litið svo út, eins og
ætti að grciða konungskomukostn-
aðinn með pví, sem dregið er aj
kaupi verkamanna.
En nú er nóg komið! Þetta læt-
ur alþýðan ekki bjóða sér. Al-
pgða polir enga konungskomu,
nema kröjum verka-manna og
-kvenna sé sint.
Að þjóðernis- og sjálfstæðis-
hanarnir, sem hæst gala á móti
öllu dönsku, nú rifna af gleði yfir
því, að „komingur lslands“, eins
og þeir orða það, kemur hingað
á dönsku herskipi, finst alþýðunni
að eins hlægilegt sýnishorn af
hinu alþekta „samræmi“ milli
orða og gerða burgeisanna.
Engin konungs-helmsökn,
nema verkakaup haldist
óbreyttl
Sjúkrasamlag
Reyk javlkur.
('IN)
Stjórninni var falið að reyna,
svo sem unt verður, að koma á
samböndum milli sjúkrasamlag-
anna, sem starfandi eru á
landinu, um gagnkvæma hjálp við
þá félagsmenn, er staddir eru á