Alþýðublaðið - 25.08.1926, Blaðsíða 2
e » ^ - alþyðublaðið
Íalþýðublaðiðj
kemur út ú hverjurn virkum degi. |
------:-~--rr ..... >
Afgreiðsla í Alfiýðuhúsinu við »
Hverfisgötu 8 opin írá kl 9 árd. ►
til ki. 7 síðd. ►
Skrifstofa á sama stað opin ki. ►
ð Vjj —'lO'/a árd. og kl. 8 —9 siðd. I
Simar: 988 (afgreiðslan) og 1294 ;
5 (skrifstofan). !
| Verðlag: Askriftarverð kr. 1,00 á ;
5 mánuði. Augiýsingaverð kr. 0,15
| hver mm. eindálka.
| Prentsmiðja: Alþýðuprentsmiðjan
J (í samá húsi, sömu símar).
4 >
Togaraútgerð ítala
í Færeyjum.
Svo sem áður hefir verið getið
hér í bfaðinu, hafa ítalskir út-
gerðarmenn sött um leyfi til að
gera út togara til fiskveiða frá
. Færeyjum. Hefir nefnd verið sett
á laggirnar til að athuga þessa
umsókn, og eru taldar horfur á
því, að leyfið verði veitt, þar eð
færéysk alþýða er þess mjög fýs-
andi sakir atvinnuörðugleika.
Mörgum hér þykir þetta i-
skyggilegt fyrir markað á íslenzk-
um fiski, og er það vonlegt um
þá, sem þekkja og viðurkenna
skaðsemi hinnar „frjálsu sam-
keppni", en sú er þá bót i máii,
að með þjóðnýtingu íslenzkra
fiskveiða og fiskverzlunar má al-
veg vinna bug á þeirri hættu,
sem bér þykir vera á ferðinni.
Hitt má þykja undarlega við
bregða, að ekki verður betur séð
en að mikill skelkur hafi gripið
samkeppnismennina hér í landi.
Hér er þó ekki annað á ferðinni
en framkvænul af hálfu skoðana-
bræðra þeirra meðal Itala, í landi
Mussolinis, á uppáhaldshugsjón
samkeppnismanna. Italir leggja til
samkeppni við útgerðarmenn hér
' um að veiða, verka og selja fisk,
sem ítalir verða nú að kaupa af
útlendum útgerðarmönnum. Verð-
ur ekki betur séð en að frarn
komi þarna hjá „athafnamönnum"
fíala þessi „dugnaður“ og „fram-
takssemi einstaklingsins“ i
„frjálsri sanikeppni", sem sam-
keppnismenn hér þykjast í bar-
áttu sinni gegn stefnu jafnaðar-
manna vera svo hrifni^af og dást
svo mjög að. Það er þess vegna
dálítið'hjáróma við venjuleg her-
óp þeirra, er þeir nú vilja fá sér
einokun yfir fiski héðan úr norð-
urhöfum og jafnvel ætlast til
þess, að jafnaðarmannastjórn
Dana skerist gegn hagsmunum
færeyskrar alþýðu í það að styðja
að einokunarástandi fyrir íslenzka
Jrurgeisa, eins og komið hefir
fram í blöðum þeirra hér í bæ.
Nei, samkeppnismenn góðir! Nú
dugir ykkur ekki að kveina. Ef
þið viljið íá nokkurn mann fram-
ar til að trúa því — sem skyn-
sömu fólki hefir raunar aldrei
dottið í hug -7-, að þið hefðuð
slíka tröllatrú á „frjálsri sam-
keppni", sem þið hafið látið, þá
hljótið þið nú að fagna. Nú fá-
ið þið tækifæri til að sýna „dugn-
að“ ykkar „athafnamannanna“.
Sanrkvæmt kenningu ykkar hljót-
ið þið að vinna bug á þessari
tilraun ítala og bera sigur af
hólmi í samkeppninni, ef þið að
eins eruð „nógu duglegir" í sam-
keppninni, svo framarlega sem
kenning ykkar er rétt, og það ætt-
uð þið manna sízt að efa. Það
dugir ekki að hafa stór orð, með-
an friður ríkir, og hlaupa svo fráp
kenningum sínum, þegar á ríöur
að neyta þeirra. Það reynir fyrst
á kappann, er á hólminn er kom-
ið. Nú er að standa sig. Keppið
nú, og keppið við Itali, þar til
það verðið þið, sem seljið fisk á
ftalíu, en ekki þessir ítalir, sem
þið hljótið áð setja á hausinn, ef
þið lifið og breytið í anda og
krafti eftir ykkar eigin kenningu.
Syngið nýján söng um „frjálsa
samkeppni“ og „framtak einstak-
lingsins" og „dugnað athafna-
mannanna", t. d.: „Fram til or-
ustu, athafnajötnar! Upp á glymj-
andi samkeppnissíund!“ o. s. frv.
Við hinir, sem ekki höfum trú á
samkeppni í þessu efni, heldur
festum vonir okkar og úrræði á
samtökum og samstarfi að skipu-
lagi og þjóðnýtingu atvinnuveg-
anna, getum þá í næði og ótrufl-
aðir unniö að framgangi þessarár
hugsjónar okkar, því að trúiegt
er, að betra sé að hafa fram-
kvæmd hennar á takteinum um
það bil, er til úrslita kemur í
samkeppni ykkar. Á það þurfið
þið þó ekki að trúa að svo
stöddu, svo að þið missið ekki
móðinn.
En standið ykkur nú, sam-
keppnismenn! Þið hafið Þór í
stafni, ríkisstjórn íhaldsins, og
Mammon í skut, átrúnaðargoð
allra samkeppnismanna. Þau goð
ykkar geta galið ykkur sigur und-
ir randir, svo að þið séuð ótrauð-
ir.
Þ ingmannafundurinn.
Khöfn, 17. ág. 1926.
17. fundur þingmanna Norður»
landa hófst í Kaupmannahöfn
sunnudaginn 15. þ. m. kl. 11 f.
hádegi. Fundirnir voru haidnir í
fundarsal landsþingsins danska í
Kristjánsborgarhöll.
Fulltrúar voru konmir frá
Norðurlöndunum Timm off í
fyrsta sinn fulltrúar frá íslandi
og Finnlandi. Sendiherra fslands,
Sv. Björnsson, var viðstaddur
fundarsetningu.
Dr. phil. L. Moltesen, formað-
ur dönsku deildarinnar, setti
fundinn. Baulf hann fundarmenn
velkomna og einkum Islendinga
og Finna, sem nú væru hér fyrsta
sinni. Gladdi það hann, að Jressi
tvö lönd væru nú komin í tölu
hinna fullvalda ríkja, og sagði
hann um ísland, að menn gætu
ekki annað en dáðst að framtaks-
semi og framförum þar.
Fulltrúar frá íslandi voru þeir
Jón Þorláksson, ráðherra, Klenj-
enz Jónsson, fyrrv. ráðherra, og
Jónas Jónsson, alþm., frá Hriflu.
Eftir að forseti hafði sett fund-
inn og boðið fundarmenn vel-
komna, tók til máls Jóh. L. Mo-
winckel, fyrrv. forsætis- og utan-
rikis-ráðhexra Norðmanna. Hóf
hann umræður um Þjóðabanda-
lagið, aðstöðu rninni rikja til
þess, þó einkum með tilliti tii
fleiri fulltrúa í aðalstjórn Þjóða-
bandalagsins og aðstöðu fundar-
ins til þessa. Seinna urðu svo
umræðtir nokkrar og samþykti
fundurinn ályktun í itláli þessu á
mánudag.
Kl. 1 var fundi slitið, og var
fundarmönnum boðið til morgun-
verðar í veitingastofu þingsins.
Að morgunverði loknum var
fundi haldið áfram fram á kvöld.
Kl. 7Vs var boð inni fyrir fund-
hnnenn í veitingaskála Nimbs, en
siðan var þeim boðið. í Tivoli
urn kvöldið. Á mánudagskvöld
var boð inni fyrir fundarmenn og
gesti þeirra á Skydebanen, og
var þar með fundinum slitið.