Føringatíðindi - 21.07.1898, Blaðsíða 3

hugsan, sum varð okkum vístur av skip-
ara og fólki, vilja vit seint gloyma.
Skarð. í mai 1898.
Joen Pauli Joensen.
* *
*
Henđa tøkk kemur first nú í blaðið
av tí, at tað firsta, sum sent varð til
»Føringat.«, fórst á vegnum.
Blaðst.
Harri blaðstírari!
í »Fuglafr.« og »Dim.« eru greinir um
ejúkahúsið í Klaksvík, sum siga, at húsið
er uppsett firi pening, sum er skotin saman
í Norðoygjum. Hetta eigur at rættast til
Norðoya doktaralag; tí tey 4 sóknini eystan-
til á Eysturoy 'nava eisini latið til tað. Tá
ið listin ferðaðist í Eysturoy sá eg, at fleiri
høvdu skivað seg firi ikki so lítið. T. d.
minnist eg, at S. P. Petersen og H. M.
Høgnesen í Fuglafirði, Poul Klein við Gjógv
og D. P. Olsen í Funningi stóðu firi lookr.
og ikki fáir stóðu firi 30, 40, 50 og 60 kr.
0.
Nú síggi eg, at díradoktari er komin,
og tað frættist, at fólk firi einki kunnu fáa
at vita, um neyt teirra eru fongd við bróst-
sjúku. Eitt kvisk havi eg hoyrt um. at
summi ikki tora at melda seg til doktarin,
tí um tað vísir seg, at neyt teirra ikki eru
fongd, so vænta tey ikki at sleppa av við
mjølkina. Eg vildi heldur trúið, at fólk
herettir vara seg firi at keypa mjølk frá
teimum, sum ikki tora at lata neyt síni
undirsøkja. G. G.
í seinastu grind í Funningsfirði var eg
og aðrir grindamenn komnir inn í eitt hús
har á plássinum. Tað var nakað seint, út
ímótir dimmi, men vit vóru glaðir og lív-
ligir, sum grindamenn ofta eru. Stutt ettir
tað, vit vóru komnir at sita, kemur »frúan«
út og skúgvar okkum adlar til dirs: heldir
enn hon vildi fáa svøvnloysi av grinda-
monnum.
Vit stungu av sum skjótast, sum um
pađlurinn hevði brent okkum. Eg kom til
at hugsa um ørindið í rímuni: »Tá stongđ
var ei bóndans stova.........«. Tí betri
var hendan kvinnan eitt stak-eksemplar,
ettir grindaferðini at døma.
Ein grindamaður.
BábiLoniskt.
A Tvøroyru stóðu nakrir norðan skips-
menn inni í einari krambúð. Tá kom ein
genta inn og sigur við krambuðsveinin:
»Eg skal hava firi 25 oyri í soyu.«
»Vit hava tað ikki til,« sigur krambúð-
sveinurin.
Tá svarar ein Norðingurin til: »Tá
skuldi tú komið har norð til okkara. Har
er so negv av soyði, at tey stoyta hann
attur á sjegv.«
Túnatos.
Pál: »Merkiligt er tað, at »Dimm.«,
sum trúliga plagar at bera tíðindir um
kvørt prutl, íð hoyrist av skansanum, ikki
nevnur nakað um skjótingina firi kongins
føðingadegi.«
Per: »Tey siga, at Gamla Gurin
hevur mutlað um, at tað var so frekt
republikanskt lot í tí svipinum, at skotini
iklci kundu hoyrast oman í Brisnagøtu, og
»Dim.« hevði sjálvsagt ongan njósnara har
um vegir, tí tey »fínu« vóru ikki úti og
lurtaðu ettir skjótingini.
FRÁ ÚTLONDUM.
Úr íslandi frættist, at fiskiskapurin
herfiri ivir høvur kadlast vánaligur, tó vajr
nú farið til at bragda á Norðlanđinum,
á Eysturlandinum tóktist at vera frægart
vónir.
Ein tískur barónur hevur keypt ein
stóran bóndagarð á Vesturlandinum firi
30,000 krónur.
— Krígstíðindini tikjast at vísa, attað
stundar móti endanum við spanskari megi.
Amerikamenn hava sett stórt herlið á land
á Kuba. Teir herjaðu á staðin St. Jago,
har sum ein partur av spanska flotanum lá
í havnini og meginparturin av amerikanska
flotanum lá uttanfiri. Við Amerikamonnum
vóru nógvir av upprørsliðinum á Kuba; so
at teir vóru nógv fleiri enn Spaniamenninir,
sum vardu staðin. Tó hildu hesir seg so
væl, at Amerikamenn fingu stórt manna-
fadl og máttu dvína. Nakrir landssvíkjarir
á oydnu hava víst Amerikamonnum á tær
loyndu vatnrásir, íð ganga til staðin, og
tær eru nú avskornar, so at staðurin um
fáar dagar kemur í vatnneyð, og noyðist
til at geva seg upp til fíggjandan.
Spanski flotahøvdingin Cervera helt tað
ikki vera ráðuligt at liggja í havnini til
staðurin var tikin og royndi ti at halda