Føringatíðindi - 15.09.1898, Blaðsíða 1

FØRINGATlÐINDI.
2 V 00 15. SEPTEMBER 1898. 9. Ár.

Føroyska framsíningin í Bergen.
Gudlmedalju firi klippfisk fingu: Jørgen
Bech & Sønner, Jens Olsen og S. P.
Petersen.
Silvurmedalju fekk: J. Mortensens Eftf. j
S. F. Hansen (Klakksvík) fekk silvur-
medalju firi 6-mannafar við reiðskapi; Joen
Joensen (Nólsoy) broncemedalju firi 10-
mannafar og J Patursson (Kirkjubø) heiður-
liga umtalu firi 6-mannafar við reiðskapi;
J. Mortensens Eftf. fekk heiðurliga umtalu
firi troyggjur, og Førja samlagsframsíning
fekk silvurmedalju firi upplísandi samling
av amboðum.
Bráðasottainnpotingin.
C. O. Jensen, lærarin á landbúnað-
háskúlanum í Kjøbinhavn, sum first hevur
gjørt til reindirkað potuevni til firibirging
av bráðasótt, greiður soleiðis frá útfadlinum,
íð komst av innpotingini ífjør:
Potaður Deyt av
seyður poting
Einarsson, Reykjavík....... g8g i
Thorlacsen, Berufjørð..____ 691 4
Jónsson, Vápnafjørð ....... 661 3
Jensson, Staðarhraun....... 145 —
Effersø, Tórshavn....... 384 —
Patursson, Kirkjubø.......... 402 3
Nielsen, Bergen ........... 45 1
Peters, Schwerin ............ 290 —
Ettir hesum er nakað sum eitt deytt av
kvørjum 300, íð potað eru.
Trawlarnir eru varugir nú siðan danska
krígsskipið sHeimdalc (»torvluturin«, sum
Havnamenn hava skírt hann), kom hegar
undan íslandi og annámaði tveir í firstu at-
løgu. Tó sigst, at tey íðuliga hava roynt
um náttina innast á landgrunnum, og tírs-
dagin, íð var, segðist ein at hava trawlað
eystanfiri Nólsoynna um hálvgamiddag.
Nitt partafelag. »Aktieselskabet* Vest-
manna sleipustøð og kjølhálingslag við jarn-
Og træsmíðing er í firra dagin innskrivað í
»handilsregistarið« hjá fútanum. Til stírilsi
eru á aðalfundi í Vestmanna 27. august >
valdir: Th. Askam (verkmeistari), J. Olsen,
inni á Fjørð, og O. J. Olsen, á Heygum.
Partarnir eru 56, kvør teirra er 500 kr.
Sum nú stendur er u. 5000 kr. tiltaks- og
driftspeningar.
Hoyturking.
í óterra-árum verður stórt fóðurspedl
um alt Førjaland og harav filgjur stórt
heilsuspedl firi neytini, sum fáa ómegd í
kroppin av 'nesum ringa hoynum.
Firr í tíðini hevur ivir høvur verið
sligið ov seint, so at grasið hevur verið
trænað og rotið við rótina har sum nógv
er á. Tá íð árið líður, verður minni sól
og meiri skaðavindur, tí eru høvuðsráðini
at havast tíðliga við sláttur og hoyggjing,
tá kunnu best adlar terraløtur verða til
gagn, og ikki nítist at leggja nógv gras
niður undir óterra edla at lata nógv hoyggj
rekast inntil bæði litur og løgur er úr tí.
Hesu seinastu árini er stórur fram-
burður komin i hoyggjingina í mongum
bigdum. Slátturin verður begintur í líkligari
tíð, og meír verður lagt dent uppá at fáa
hoyggjið saman við góðskuni í.
Tað má nevnast sum framburður, at
fólk viða kvar hava tikið sær firi at gera
hoyggjið saman i sátubødn, so snart sum
avsett er og ælingur sínist at vera á ferð.
Enn størri framburður hevði tað tó
verið, urn nógv at hoynum varð hongt
upp á tráð, soleiðis sum í fleiri bigđum
verður gjørt við kodnið, og sum firr er
greitt frá í »Føringat.«.
Turkilagið kann gerast av jađntráði
edla vælbræddum snøri edla skipsmanns-
gadni, sum verður spennt kvør tráður 4—6
tummar upp av øðrum. Best ber i lag at
hava stórar steinar, grótveggir edla sterkar
grótvarðar til at festa endastólparnar við.
Eisini ber væl til at hava ovasta tráð av
sterkari tilfari og festa hann í kongar í
vørildini, edla í jarðføstum klettum, edla í
førar træhalar, og so hava tvey edla fleiri
sperrupør til at spenna hann upp við. í
hendan ovasta tráðin, sum kann vera av
uppraktum skipsvantum edla av rennu-
strongstráð (sum fæst firi 10—12 oyrur