Føringatíðindi - 03.11.1898, Blaðsíða 4

í meinigheitshúsinum í Havn er nú kvønn
gerandimorgun kl. 7 hildin andagt við bøn
og sangi. Presturin i Suðurstreymoy, Rohde,
hevur birjað. Tað er eitt gott mál, sum
her verður siktað ettir, og tað er hugnaligt
og ger gott at síggja arbeiðsfólk kl. ivir
7 koma úr meinigheitshúsinum í arbeiðs-
klæðum; tað er eitt gott dømi kjá teimum,
sum ikki kunnu koma til felagsandagtina,
til at gera tað sama heima.
Havnar avhaldsfelag hevur nú filt 20 ár.
Tað er ivaleyst elsta felag í Førjum av tí
slaginum. At felagið ikki hevur gjørt so
lítið f Havn firi avhaldi og mátahaldi, er
teimum fiestu kunnigt. Tey nógvu avhalds-
feløgini runt um oyggjarnar vísa eisini, at
nógv hava tikið ettir, sum Havnarfelagið
birjaði. »Føringat.«, sum arbeiðir firi fram-
gongd í Førjum, inskjur tí, at avhaldsfelagið
má trívast væl og aldrin vikast frá tí beinu
leiðini, men ganga treystliga fram ettir av-
haldsveginum.
Felagið helt adlahalgunadag 2oda árs-
gildið. Væl 300 fólk vóru til steðar. Mat-
skaffing var sum vant er at vera. Vísur,
irktar firi dagin, vóru sungnar og talur vóru
hildnar og síðan varð dansað til á morgun-
stundina.
Tveir Fámjiningar sjólatnir av einari
flundru. Nú ein dagin var Erlindur við
Toftir (í Kvalba) »suður í bergi« við tveimum
hálvvaksnum đreingjum. Teir vóru varur
við nakað sjaldsamt á sjónum, og Erlindur,
sum altíð hevur kikara við, tá íð hann fer
burtur í haga, sá, at har var ein sokkin
bátur. Hann og báðir dreingirnir skundaðu
sær upp á lívið norð á eiðið, — drógu bát
og spentu suður ettir, so at teir komu í
góðari tíð til at bjarga tveimum av báts-
monnunum, sum sótu niðri í sjónum, kvør
f sínum skuti, og stiðjaðu bátin við at
halda eina hond á stokkin í kvørjum borð-
inum.
So var farið attur til Kvalbíar við hesum
báðum sjóriknu dreingjúnum, sum vóru
sinir Símun bónđa á Teigum í Fámjin.
Teir greiddu soleiðis frá sínum viðurskiftum.
Teir vóru fíra úti við snøri, og hann,
fð frammi sat, đróg eina stóra flundru.
Tveir fóru so í skutin at søkja hana og
taka hana inn, men í tí at hon vegaði á
Stokkinum, gjørdi hon ein brest, so teir
duttu út á hitt borðið og flundran ivir um
bátin og báturin hálvdist í sama viðfangi.
Annar maðurin sást ikki meir enn eina ferð
attur, men hin var heldur leingi við bátin.
Annar drongurin, sum kønur var í at
svimja, hjálpti honum og bróður sínum sum
best, men við tað, at báturin íðuliga kvølv-
đist. vóru til endan báðir brøðurnir tveir-
einir ettir. Báturin fleyt nú opin við friði,
og firi betri at siggjast, fingu teir sett eina
ár við einari oljutroyggju á upp í loft.
Annar maðurin, sum druknaði, letur
ettir sær 30-ára gamla einkju og bæði
bødn og stj'úkbødn.
Veðurlagið hevur verið lítt men vætu-
samt. Fiskiskapur hevur verið imisligur.
Mangir klaga uppá trawlarnar, sum sópa
lanđgrunnin víða kvar. Teir koma ikki
bert úr imsum støðum f Einglandi og Skot-
landi, nei eisini Tfskarir eru lagstir at sópa
okkara gomlu veiðugrunnar.
LlSINGAR.
- Fínasta skandinavisk
Eksportkaffl Surrugat
er besti og bíligasti kaffitilsetningur, sum
nú um stund er at fáa við handlarnar.
Fæst kjá keypmonnunum.
F. Hjorth & Co.
København K.
Bindumaskinur.
Góðar bindumaskinur seljast. Ein og
kvør keypari kann framman unđan sjálvur
síggja, kvussu hesar maskinur binda og
kvussu tær skullu hagreiðast. Keyparir
vendið sær til Jens Olsen.
er betri
Ófalskur
»islandsk Bi11er«
er nervastirkjandi og frálíkt medicin kjá
teimum, sum hava ringan maga.
Róstur runđan um heimin í bløðunum
og hevur vunnið fleiri gudlmeđaljur.
Einasta útseljing í Førjum av islandsk
Bitter frá Fabriken Island, København, kjá
Aktieselskabet
Thorshavns Handelsforening.
Prentað kjá „Færo Amtstidendes Bogtrykkeriw. — Blaðstírari: R. Efferso.