Alþýðublaðið - 09.02.1935, Qupperneq 2

LAUGARDAGINN 9. FEBR. 1935.
ALPÝÐUBLAÐIÐ
, r=«-| -t —
-5 «1^5
Yfirgangnr Japana vex.
Þeir heimta aðaifiotastöðvar Breta og
Bandaríkjamanna í Kyrrahafi
lagðar nlður.
LONDON (FO.)
ÚJST er við að Japanar
geri krðfu um pað, að
Bretar og Bandarikjameiin
leggi niður nokkrar flotastöð-
var við Kyrrahaf.
Flotamálaráðherrann japan-
ski, birti yfirlýsinu pess efnis
i Tokio í dag að japanska
stjórnin sé pví hlynt, að Was-
hington- floíamálasamningurinn
verð/ endurskoðaður, og muni
hón þá fara pess á leit, að
flotastöðvarnar á Hav/aii og
Singapore verði lagðar niður.
Enn fremur lýsir hann yfir
pvi að árið 1938 muni japant ka
stjórnin hafa lokið við, að gera
flotann svo úr garði að hann
Mac Doaald hrépaðar
Diðar.
Mikiar æsingar á Englandi út
af hinum fyrirhugaða niður-
skurði atvinnuleysisstyrksins.
LONDON í fyrradag.
ÐSOGUR var gsrður í da,g
að Walter S. Liddail, þiing-
maoiihi fyrir Lincoin-kjördæmi í
Englandi, en hamn er þjóðstjórn-
armaöur. Þingimaðurinn hafði
flutt tölu um hina nýju reglugerð
um atvinmuieysisstyrk. Manin-
fjöldinn réðist að honum að ræ'ði-
unni iiokiiniui, >og varð hanin að
iokum að knýja á dyr lögrsg'l’-
nnnar og sagðist Liddail aldrei
hafa kiomist í aniraaið eiins..
MacDonald forsætisráðhisrra
fékk mlsjafnar viðtökur í Luton.
Pegar hamn kom fram á ræ'ðupa.l 1-
imn, mættu bomum ekki aðeiins
húrrahróp, heldur var hann einn-
ig hrópaður niður, og á meðan á
forsætisráðherra Japana.
standi hverjum nýtýzku flota á
sporði. (F.Ú.)
ræðu hans stóð var þráfaidlega
tekið fram í fyrir honum. Mac-
Donald lagðá áherzlu á það í
ræðu sinni, hve nauðsylnlegt það
væri, að ailir flokkar ynnu saman.
(FO.)
iinief imdfs’sfrikar
vináffn Japana og
P|óðver|gs*
LONDON í gærkveldi.
Hitlier tók á móti hinum nýja
sendihierra Japana í dag.
I stuttri ræðu lét Hitler þess
getið, að vinátta sú, sem jafmaln
hiefðj vierið' með Þjóðverjum og
Japönum, væri nú orðfn svo gömf
ul og rótgróin, að hún væri orðiin.
óbrigðul vienja. (FO.)
h’amsæri í Mexico.
BERLIN í gær.
I Mexikó hefir komist upp um
tvö samsæri, siem miðuðu að því,
að steypa stjórninni af stóli.
! öðru samsærinu voru ýmsir
háttsettir foringjar i her(num, en
þátttakendur í hi:nu voru menn,
sem voru óánægðir með gerðir
stjórnarinnar gagnvart kaþólsku
kirkjunni;.
Óstaðfiest fregn frá Washing-
boin siegir, að forspmkkar í sam-
særum þessum hafi verið t-ekni.r
af íífi. (FO.)
Stérko itleg fjársvlk
í tiki Biilers.
BERLIN í gær.
Dr. Hofius, bankastjóri „Uni-
vie;r3uni“ bamkans í Miinster er
flúinn, eftir að1 hafa gert sig sek-
ain í fjársvikum, er nema mörg
hundruö þúsundum marka.
Talið’ er, að ýmsir aðrir haíi
veriði í vitorði með honum, og
hafa nokkrir þeirra verið tekinir
fastir. (FO.)
110 þús. kr.
fondarlaun fyrir gnllið,
sem tapaðist.
KALUNDBORG í gærkvieldi.
Vátryggimigarfélagið, sem gull
það hafði verið trygt hjá, er týnd-
ist úr flugvél á dögunum miilli
Paríear og London, hiefir nú greitt
finnandanuin þau laun, er iofað
hafði verið, og sömuieiðis nokkm
þóknun möninum, sem unnu að
• lieit og greftri á þeim slóðum, þar
æm gullið fanst.
Fundarlaun voru 110 þúsund
kr., og hlutu þau fátæk hjón.
(FO.)
Ognrlegt bilslys á Jðt-
lasdi.
KALUNDBORG í gærkvietdi.
Við Ellershöj á Jótlandi varð
ógurliegt bilslys í morgun.
Larsen hóteieigandi í Randers
var á Suðlurieið með tvo farþega
innanborðs. Rakst hainn þá á
vöruflutningabifreið með fullum
hraía, og gereyðilagðist bíll Lar-
sens samstundis.
Sjálfur bieið liann bana, en far-
þegar hans, sem hvort tveggja
voru konur, slösuðust svo, að þeim
er tæpliega hugað Iff. (FO.)
Mússólini er á mdtl
loftvffiPnabaesdalaggL
Frétt frá Berlin herrnir, að it-
alska stjómin hafi í undirbúmr
ingi mót-tilJögur við brezk-
frönsku tillögunum og einkanlega
sé það ákvæðið um það, að þjóðir
þær, Sem að saminingnum stainda,
skuidbindi sig tii að koma með(
sanueig nkgan loftflota s,inn til að-
stoðar þeim samningsaðiia, siem
kunni að verða ráðist á, sem ítalir
ekki felili sig við.
Aftur á móti viija þeir sann
komulag um, takmörkun flug-
íuers,. (FÚ.)
Frá Siglufirði.
Slysavamadeild Vörn hér á
Siglufirði hélt aðalfund sinn í
gær. Rosnir voru í stjórpn: Jó-
hanna Þórðiardóttir, Þorbjörg
Einarsson, Frfða Árdal, Margrét
Jósepsdóttir og Þóra Jónsdóttih
Endurskoðendur voru kosnir:
Margrét H,all og Kristín Hanmes-
dóttir. Vörn er tveggja ára þanu
5. næsta mánaðar og hefir nú
fcafnað í BjörgunaTskútusjóð 9500
kr. Þar af eru gjafir 640 krórnur.
Stærstar eru. Frá Ingvari Guð-
jónssyni 200 krónur og frá Skáta-
filokknum Valkyrjum 200 kr. Á
aðialfundi gengu í félagið 21
kiona, þar af 12 á aldrinum 12
—15 ára, Féiagskonur eru nú 141.
Nýliega hefir konungur sæmt Guð-
nmnd Bjarnason, Bakka, Siglu-
firðii, heiðurspeningi úr silfrj.
Guðmundur er nú rúmra 70 ára
að aldri. Hann var starfsmaður
Gránufélagsverzlunar um 30 ára
skeið og befir búið á Bakka síðan
’ árið 1870. (FO.)
Eikarskrifborð. ,
Nokkur ný vönduð eikarskrif-
borð til sölu á kr. 125 með
góðum greiðsluskilmálum. Alls
konar' munir" smíðaðir eftir pönt-
un, sérstaklega ódýrt. Upplýsing-
ar Njálsgötu 78.
Málaflutningur. Samningagerðir
Stefán Jóh. Stefánsson,
Itæ star éttar málaf Im.
Ásgeir Guðmundsson,
cand. jur.
Austurstræíi 1.
Innheimta. Fasteignasala.
Sé nm útfarir 1
að öliu leyti. Greiðsluskilmálar
á útfararkostnaði sérstakleHa
göðir.
Tryggvi Árnason,
Njálsgötu 9, sími 3862.
SMAftUGLYSING,
AlÞÝflUBLAÐSII
Hjúkrunardeildin í verzl. „ ’a-
rís“ hefir ávalt á boðstól tm
ágætar hjúkrunarvörur r ,eð
ágætu verði. —
Sparið peninga! Forðist óþ; g-
indi! Vanti yður rúður í glug ;a,
þá hringiðl í síma 1736, og vei ða
þær filjótt látnar i
Notaður límofn óskast til kaups.
Uppl. á Njálsgötu 78.
GAR
ii!
Taflfélag Reykjavikur held ir
aðalfund sinn á miðvikudaginn 13.
þ. m. kl. 81/* e. h. á taflstofu íé-
lagsins i Mjóstrætl 3.
Hlkynning.
í dag opna ég sölubúð á Njálsgötu 40, sem útb i
frá verzlun minni, Óðinsgötu 30, og sel par mínar vel-
pektu vörur, matvörur, hreinlætisvörur, íóbaksvörur
og margt fieira með bæjarins lægsta veiði.
Virðingarfyllst.
Eggert Jónsson.
If framSeíðsía.
Eeynlð niðarsoðoa
kjötbúð inglnn
og þér munið sannfærast um að hann er ljúffengur,
handhægur og drjúgur.
Sláturfélag Suðurlands.
Cirkus-stúikan.
9
Alioe var svo umhyggjusömi að tala við Díönu og haga orðum
sihum þannig, að hún þyrfti seim fæstu áð svara. Þ,egar koniurnar
stóðu upp frá borðuim, tók hún undir handleggiinn á Díönu og
lieiddi hana iinn í dagstofuna. Þ-egar þær komu þangað, settist
lafði Fayríe í legubiekkinn og lokaði augunum, eins, og hún væri
sfinx, sem ætlaði að siofa u'm þúsundir ára. Alioe pg Díana geingu
út að giugganum, seim lá fram áð veggsvölunum, og þar sátu
þær þegar kaBlmenniriniir koimu iinn.
— Romney, komdu hingað, kallaði Aiioe. Þiessi unga stúlka her
fullkomið skynbragð á alt, sem við kemur landbúnaíð'i. Díana á
hiest, sem hiefiri næstum miaunsyit. Það er vehsít að hún kom ekki
með hann, ier* ekki hægt að senda boð eftir honum?
— Jú, sagði hann, ég skal senda símsfíieytr í fyr'ra máiið.
— Nei, það tekur1 því ekki, sagði Díaina, fyrir svona stuttau
tíma.
— Stuttan tíma, sagði Aliioe ásakandi og leit á Díönu. Þú átj
að verða hér tengi, en er ekki: of kalt hér inni? Ég held ég verðj
að sækja mér sjal, á ég ekki a,ð sækja þ(ér sjjjaj Iíka?
— Mér? sagði Díana.. Nieá, þakka þér fyrir.
— Ég skal sækja það, sagði Romney, en Alioe var öll á bak og
buit.
— Ungfiú Díana, sagði haíntu rólíega. Eruð þér galdranoin ?
— Það veit- ég ekki, svaáaði hún og horfði á skóna hans, Hvers
vegna haldið þér það?
— Vegna þiess, að það er' engu líkara en þér getið verjð tvær
pebsónur samtíjmis,
— Ég skil yöut ekki, sagði hún lágt.
— Ungfrú Díana. Þegar ég var í Winstanley í stðustu viku,
rakst ég á stúlíku rítðandi á brúnum hesti, Ég hitti .þesisja sömu
stúlku siðflh um kvöldið, og okkur varð svo vel tii vina, að hútí
lofiaði að hitta mig aftur næsta kvöld.
— Þetta hlýtur að vera einhver vitleysa, sagði Dfana barnalegþ,
— En það einkennitega við þetta er, að þessi unga stúlka líkt-
ist y'ðub svo, að ég þori að veðja hvejbju sem er, að þið eruð ein
og siama stúlkan.
— Þakka yður fyrir, Leslljiie lávarður, sagði Dikna og hnieigði
s’ig fyrir honum. Það er því miður alt of vingjarnjiegt af. yður
að taka mig fyrir venjulsga cirkussteipu.
— Það var mjög falileg og vel uppalin stúlka.
— Já, það hefir hún hiliotið að v-era, úr þvi hún narn staðar og
fór -að tala við ókunman maoö á veginum og lofaði að finna han'n
þar aftur, það var sénstakliega; kurtieist af .henni. K-om hún?
— Nei, hún kom ekki.
— Það má nú kalla vel gert af henni að sjá sig um hönd. En
hvernig vitið þér, að húm kom ekki?
— Af því ég kom og beið eftir henini heiil.a klukkustund.
— Nú, þá verið ég að fyrirgefa yður, encla þótt þér bafið tæp,-
liega unnið' til þesb, því ég getí ekki ráð fyrir því að maTgair
stúlkur vilji' aðs þeim sé ruglað saman við cirkU'SiStelpur.
— Ég hefi hliotið; maklegar ákúnur, sagði hann og bnteiigði sig
fyrir henini. Upp frá þiessari stundu skal ég gieyma þeslsu róman,-
tiska fyrirbrigði. Hajnn æ't’li akt í einu að tala, því nú var All'cte
komim aftur.
— Romney, pabbi segir að þú skutíx strax senda síþnskeyti
eftir hiesfinuni beinnar Díöinu. Hann heitir „Lævirki“. Hvp'ð er
að? sagði hún ailt í emu þegari hún sá að Díaina var stokkrjóð,
og Romney ho,rfð-i á hana og bnosti.
— Ekkart, sagði hann. V-ið Díana vorum að taJa um draiuima
og undarieg fyrirbrigði, það- var ait og sumt.
— Bróðir þinn og ég ie,rum sammála um að fil eru draumar, sient
aldrei á að nefna á nafn, bætti Díana við.
— J.á, við erum sammáia, sagði hanni. Ég æfia aldreí að tala
um drauim, sem mig dneym/Jii: í síðiustu viku, en 'vegna þesa geit
ég ekki gleymt h-onum, sagðii Ro-mney, leit á Díönu og gekk burtu
frá S'túlkunum,,
— Þið eruð -orði-n vinlr s-trax, sagði Alioe og horf'ði á eftijr
honum, það gleður mig mjög;. Hann hefir aidrei orðið svona fljóft
hrifiinn af neiinum, er þejtta ekki einkenniilegt ?
— Ég vei't ekki, sagði Día-n-a utan við sig.
— En hvað þú lertt utan við þig, ég vo-na að þér leiðist ekki)
hér hjá okkup.
— Nei, -en ég hugsað’i---------bvað er þetta?
Alioe hJustaöi.
— En hvað þú heyrir vel). Þieitta ier orgeliö í forstiofunni. Riomin-ey
ier að spila. Við skulurn ganga fraim, -og hiusta á hann, án þiesisi
hann vierði þess- var. Hanin spiiar bezt þegar hann heldur að hann
sé einn.
Hún lagði armiinn undir hönd Díönu og þær gengu út um hlið-
ardyrnár,
— Hann hiefir sjálfur búið t-íl lögin, sem hainn 'Spilar, hvislaðs,
Alice, eru þau ekki falleg?.
Þiettá var fagurt orgal og R-omney spilaði áigætiega. Díöinu famst
þetta' alt svo dularfulí. Skömmiu siðar gekk hún til hans, án þie-ss
að Alioe yrði þess vör. Aiioe komi hielzt til hugar að henni hefði
lieiðst, og fór hún því að leita he.nn.ar.
Dian-a, sem hafð-i ieinga hugmynd um hvað -orðið væri af Alioe,
siettist hjá Romniey. Heniná var erfitt um andardrát'tinn -og hjartað
líarödst í fbajjóst-i hiennar. Hún fann tiil næstum ósjálfráðrar löng-
uiriar -til þiess að- snarta liánin, og að- iokum var þ-essi löngun orðlin
svo sterk, að hún Jagðii höndiiina á arni hains. Hann hætti að spila
-og greip hönd hennar. Augu þ-eárra mættuBt. Kainn var 'föiur, en
augu þie-irra beggja tiindruðiu. Hún reyndi áraingurslaust að hörfa
undan, en höind hans liuktilsit faistiar og fastar urn hö-nd hennair.
Andlit þieirra nálguðust stöðugt. Rommey hefði vafalaust kyst
Diöinu, ief hávaxinn maöur hefðj; ekki ait í einu k-omið in-n.
Þú leikur ágæ-tie-ga á hljóðfæri, R-omniey. Þú -ert næstum því
lútamaður, sagði Gifford .Leslie háðsl-ega.
R-omniey spratt upp eins og hanin væri móðgaður og til þess
að vernda Díöinu fyrir hiimu nístandi aúgnaráði hans. Gifford Les-
Ije stöðvaði hanin.
■— Hvað ier þetta, dtiengur, v-ertu ekki að standa upp. Leiktu
dálitla stund ennþá á hljóðfærið. Jæja, ég skai -ekki óinðða ykk-
ur, það er bezt að ég fari, s-agði hamn. Þegar Riomniey fór að IriO
as-t um eftir Dí-öinu, var hún.öll á bak óg burt;,
Gifford Lesliiie hafðli á meðan; farið upp stigann. og gengið til
herbergis síns. Hann inam sitaðar við skrifborðið, lauk -upp skúffu
-o-g tók fram mokkrar arkir af pappír -og keili, sem hann vatt:
niður af. Það komj í Jj-óe, að- þieitta var uppdráttiir af jarðei-gnH
um Fayre Lávarðar,, sem fylgt haf'Qi síðasta mi-sisirisuppgjöri ráðs'-
mam/nsins.
— Ágætt, tautað-i hann. Hér hafa orðið mildar framfarir síðustu
tuttugu árin, áriin, siem ég befi verið að lneiman. Þetta er orðin
iei-n af beztu jarðeignum á Emglaindi, og nú á þessi v-esalings