Alþýðublaðið - 10.02.1935, Side 2

SUNNUDAGINN 10- FEBR. 1935.
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
AstandiD i Dýzhslandi
kemst ekki i gott lag
á iæsta áratugam.
BERLIN í gær.
Schacht hefir lialdið' ræ’Qu á
íun.di verzlunarráðsins í Breslau
og gerðii gjaldeyri'Smálm að um-
talsefnJL Sagði hann m. a., að það
væri ails ekki um það rætt, að
feila gjaldmiðilinn í verðj. Pað
hefði pegar sannast svo greini1-
iega sem verða mætti, að það
þurfi ekki gullforða til þess að
halda uppí gjaidmiðlinum.
Hann sagði enn frsmur, að sú
k>mslóð, siem nú væri uppi í
Þýzkalandi, mætti ekki búast við
því, að ástandið í Pýzkalandi
kæmist í isama borf 'Og fyri;r strið
næstu 1—2 áratugi. (Unitied Priess)
Hæstaréttardðmnr
um framkvæmdir Roose-
velts.
LONDON í gænkvieidi.
HæstaréttaTdómurinin mun falia
á morgun í BandaTíkjunum um
það, hvort gild skuii vera ákvörð-
im Rorosievelts forseta um undan-
þágu frá skuldagneiðslumj í gulij.
Orskurðarins er beðið með mikilJi
eftirvæntingu, ienda getur hann
haft mjög mikil áhrif á fjármálin.
Ef dómurinn gengur á móti for-
setanum, hækka 100 punda
skuldabréf upp í 169 pund.
Fjármá lasérfræðingar siegja, að
ef dómurinn fari á þiessa iieið
á móti stjórninni, muni það hafa
I för með sér fuLlkominn fjár-
málagiundroðía í lialndin;u- En fjár-
málaráöherrann lýsti því yfir í
dag, að stjórnin hefði ráðstafainjr
á neáðum höndum og væri við-
búin hvernig sem úrskurðiurinin
félli. (FO.)
Ólga
i Ungverjalandi.
BERLIN i miorgun..
Undanfama daga hafa frá Buda
past borist fregnir um ólgix í Ung-
verjalandi.. Hafði komið til 'orða,
að þingið yrði rofið, og allmiklar
breytingar gerðar innan stjórnar-
innar, ian í gær fréttist, að horf-
urnar væm nú friðsamlegri. Hafa
þeir Horthy ríkisstjóri og Göm-
bös starfað að því, að jafna deilur
þær, sem staðið hafa undanfarið,
og fengið helztu stjórnmálamenm
Ongverjalands í lið með sér til
þess að k'oma á samkomulagi.
GÖMBÖS.
Gimstein»Þ]ófnaðir
f Londou.
LONDON í gær.
Fjóiír stórþjófnaðiir á gimstein-
um hafa farið fram í London í
þessari viku og vekja mikla at-
hygli vegna þess, hve þeir hafa
verið örir, og vegna hins, hversu
dýrum gimsteinum befir verið.
stolið, en ódýrari gimsteimar ver-
ið skildir eftir. Seina.st í rnótt var
sitoiið 90 000 kr. virði af gimstein-
um frá befðarkomu nokkurri..
Umræðnr nm dauða-
refsingn í danska
þinginn.
KALUNDBORG í gærkv.
í danska þjóðþinginu var í diag
ennþá rætt um það ,hvort taka
ætti aftur upp dauðarefsimgu.
Taismaður íhaldsmann mælti
mieð' þvj að svo yrði gert í viss-
um tilfellum, og tillagan fór fram .
um það, að Itáa þjóðaratkvæði.
fara fram um málið,. Talsmenmj
hinma f iokkanma töluðu enm á móti
dauðaœfsingumni, töLdu haina aft-
urför i siðiferði og réttarfari,
emda mymdi hún ekki má þeim'
tilgamgi1 að draga úr glæpum,
enda sagði fulltrúi jafmaðar-
manng, að glæpaimemska mú í
Danmörku væri ekki meiri nú
en áður og senniliega miinmi en
víða annars staðar.
F|árlagafrumvarp
norsku sf|drnarinnar
OSLO, 8. febr. FB.
Fjárveitingamefnd Stórþiingsins
hefir skilað nefndaráliti um fjár-
iagafrumvarp stjómarimnar.
Hægiimienn hafa fallist á tillög-
ur stjórnarinnar sem krepputiLlög-
ur, en leggja áberzlu á, að, nauö-
syn knefji að stiefnt verði að lækk-
un útgjalda.
Bændaflokksntenn bera fram
nokkrar breytimgartn lögur.
Fullitrúar verkalýðsflokksins
leggja til, að útgjaldatillögur
stjóraarinnar hækki um 60 milj.
króma, sem þeir vilja að verði
varið til þess að vinma bug á
atvimnuleysinu og til kreppuráð-
stafana.
Rokið í fyrrakvöld.
Nú er róttækt rokið,
reynslan sýnir þáð.
Flest, sem getur fokið,
fýkur mú af stað.
Jánas Jónsscin,
Grjótbeimi.
Hjónaband.
4. febr. voru gefin saman í
hjónabamd í Bolumgavík af séra
Páli Sigurðssymi Bernódus Benie-
diktsson sjómaður og Elísabet
Sigurbjörmsdóttir. Heimili hjóm-
anma er Rvík.
Unga ísland
ier mýkonmð út. Nú| í ár verður
Unga ísland þrjátíu ára. Hefir
það oft haft þröngan fjárhag sak-
ir fólksfæðar, en befir þó Jiíað
af hina erfiðustu tíina. Hefirblað-
iði miotið mikiUa vinsælda, hefir
nrarga kaupiendur og stendur nú
á traustum fjárhagslegum grumd-
vielli. Hefir sú nýlunda verið tek-
im upp mieð byrjun þessa ár-
gangs, að tvær síður í hverju,
befti veyða helgaðar ymgstu les-
endunum. Er það undir fyrinsögn-
inni: Leskaflar fyrir litlu börrin.
Umsjónarmenn.
S. F. R. voru skipaðir af Al-
þýðusambandsstjóm þeir Sigfús
Sigurhjartarson, Jón Magnússom
og Kjartan Guðnason.
Málaflutningur. Samningagerðir
Stefán Jóh. Stefánsson,
hæstar éttar málaflm.
Ásgeir Guðmundsson,
cand. jur.
Austurstræti 1.
Innheimta. Fasteignasaia.
Við hreinsum fiður úr sængur-
fötum yðar, frá morgni til kvölds.
Fiðurhreinsun íslands, Aðalstræti
9 B, simi 4520.
Bílayfirbreiðsla t ipaðist á föstu-
dagskvöld. Símar: 2678 og 4924.
Veski merkt M. tapaðist í gær
á Barónsstig. Skilist á Seljaveg 11.
Með hrærðu hjarta þökkum við drottni lyrir þann kærleika, sem
hefir sameinað skylda og vandalausa til að auðsýna okkur samúð við
fráfall okkar hjartkæru dóttur og systur, Guðrúnar Jónínu Guðmunds-
dóttur og Iéttu undir á allan háit að gera jarðarför hennar sem til-
komumesta. Drottinn blessi ykkur kæru vinir, og við biðjum hann,
sem er kærleikurinn sjálfur, að launa ykkur öllum af ríkdómi sinnar
náðar.
Foreldrar og systkini.
V. fi. F. Framsókn
heidur framhalds-aðalfund á þriðjudaginn 12. þ. m. kl. 87^
í Iðnó, uppi.
Til umræðu verður:
1. Önnur umræða: Lagabreyting styrktarstjóðsins.
2. Rætt um vinnumiðlunarskrifstofu ríkisins.
Félagskonur! Mætið vel. Stjórnin
íslenzk vinna.
Frá i dag fást legubekkjafætur sem eru búnir til
hér, borð- og stóla-fætur og annað rennismíði.
Kappkostað er að efni og vinna jafngildi því bezta
erlenda sem verið hefir á boðstólum. Birgðir i
legubekkja-fótum fyrirlyggjandi. — Sent gegn
eftirkröfu hvert á land sem er.
Verið íslendingar! Minkið atvinnuleysið I Kaupið
að öðru jöfnu það sem er heimaunnið hverju
nafni sem það nefnist.
Guðlaugur Hfnrlksson,
Vatnstíg 3. Sími 1736.
■
,Hvað nú - un0i maðnr* fæst enn í efgreiðsln blaðsins.
Clrkus-stúlkan,
10
drengur að taka við því öllu saman. Hvað ætli hanin hafi við
þær að gera, slíkur driaiumóiraimaður. Ég er einim'itt sá maður,
sem á að taka við þeim. Gifti hann sig ekki, þá falLa þær í iml'.wn
hlut. Það varu annars ekki miiklar líkur til þess að honum hug-
kvæmdist slíkt, því öllum befr saman um að hann sé lítið upp á
kvienhöindxna, en jxú er hann orðinn bálskotinn í þessu steipur
tryppi, strax við fyrstu sjóin, og hún virðist vera engu minna
Gkiotrn í (hottum. Nú er han|n í standi til þess að fara að gifta sig,
og þá tapa ég öllu samiam
— Hann gekk Lengi fram og aftur um gólfið og hugsaði málið,
ailt í þimu da,tt honum ráið! í huíg.
— Pað getur nú ief til vill gengið, en því fyLgir töiuverð áhætta.
Það getur verið hættulegt að hleypa þriðja manni í málið, en
bepnast getur það. Ég má tiL að hugsa uin þetta betur.
Hann tók upp Ijósmynd og héit hieuni upp að bjarmanum frá
eldinum, Myndin var af ungri konu með tindrandi augum og
Jöngum bráhárum,. Svipur hennar var kæruleysisLegur og undin-
förull, svipað og títt ier um södd tígrisdýr. Þú ert fögur og ein-
mitt sköpuð tiiL þesis að vieiða draumóramann einis og Romney. Á
ég að reyna þig? Þú iert meðaumkunarlaus og grimm. Getir þú
ekki veitt hann, þá getur engúmi það. Ég skal borga þér vel, en
þú verður að þiegja yfir leyndarmálinu þangað til mér hentar
sjálfum að opinbera það. Ég þarf að híékkja han'n í bili, ef til
vill fyrir fult og alt.
Hann stakk myndjmná á sig, settist við borðið og skrifaði eftiri-
farandi bréf:
Kæra Eva!
Vilt þú vera beima annaið kvöld klukkan sjö. Ég þarf að taia
við þig um áriðandi máiLefjnii-
' Þinn
G, L.
8. KAPITULI.
Þegar orgelið þagnaði og Gifford Leslie hreif Díðnu út úr
hrifningu henjnar, hiljóp hún rakleitt til herbergis sijhs og fleygði
sér nliður á stól skjáifandi af blygðun. Það var augsýnt, að hún
myndi verð'a sér tll skammar hvert sinn sem hún hitii Rommey.
Morguninn eftir kveið hún jiví mjög að þurfa að rekast á hann.
Hjaritað barðist ákaft í brjóstil hennar þegar hún kom iinln í borð-
stofuma.
ÞjóinixstufóLkið var hvergi viðstatt — því það var ekki vani um
morgunvierð'inn. ALioe stóð upp og kysti Dí,önu á kinsnina og leiddi
hama til sætis við hJið sér.
— Ég. var að hugsa um afð sienda þér teið upp, en Rommey
v.ildi það ekki '0g sagði, að þú myndir koma; i tæka tíð.
— Ég v'jssi lekki að væri orðið svona framorðið, ég hefi aidrel1
sofið eins liengi, sagði Díana.
Hvar er Gifford? spurði Lafði Fayre.
— Gifford frændi fór til. London með fyrstu !est í mprgun„
sagði Rommey. Ég mætti honlum' hér. í dyruúum og lofaði að skila
því til ykkar. Hvað ætla ungu vstúlkunnar sér að gera í dag?
- Það ier svo beitt úti, að þær ættu að sitja hieima við hannj-
yrðir, sagði Lafði Fayre,
— Ég býst við> þvi að þær Langi meira til þ'esis að fara út og
skoða peningshúsin og akrana, sagði hann hlæjandi.
— Ég er viss um að Díjöiniu langar ti! þess, er það ekki satt ?
spurði Alice.
— Mér er sama, sagði Díana kæruLeysisLsga.
— Þá tek ég þetta þannig, að þið ga'ngið að uppástumgu minni.
sagði Rommey.
Hiesthúsin við Fayne-hölil'ina voru í algerðri mótsietningu við
besthúsin á Rioss-búgarðinum. Hér vair alt í röð og reglu, hes'tarnir
voitu svo veL hirtir, að> sfcein á belginn á þeim. Þó að Díana reyndi
að vera sem hæglátust, gat hún þó efcki stilt sig um að láta g'iie'ðá
sinía í ,1'jóis þiegar Romney sýndi hienni hestana og talaði um þá,
— Nú mjegið þér velja yður einn af þiessum hestum, ungfrú
Díaina, sagði Romjniey,. Hér er ágætis dömubeistur, bráðviljugur,
sagði hanin og lagði bendiima á makkann á brúnum besti. Ég beld
að hanin sé ágætur handa yður, að mimsta kosti þar tiL „Lævirk-
inm“ kemur. Þáð tekur bonum> auðvitað enginn hestur fram. Þetta
er hryssa og beitir Rosina. 1
— Hvernig ferðu að vita þetta, Romney? spurði Aiioe.
— Díama befir Lýst honunx fyrir mér, sagði hainjn. En nú ska! ég
sýna yður Rosinu betur.
Verið þér ekfci að tefja yður á því, ég verð ekki svo lieingi
hérna. Ég fer bráð'um heim'.
‘— Hiedm? lendurtók hann, ekki núna fyrsta missirið,
— Jú, ég ætla að fajfla hinm dagimn, sagði DLana.
— Er yður strax farið a'ð> Leiðast hjá okkur? I3aö er auðvitað
ekki að furða, en. kannjsfce þér gætuð unaíð yður ef ég færii. Ég
get farið í kvöld,, ég befi eriindum að gagna í öðrum landshluta,
og það getur vel; farið sva', aði ég verðfi' í burtu sem svarar miöisi-
iristfma. Þiegar ég fcern heim aítur, verðið þér búin að gleyma
mér. Á ég að fara?
— Það fciemur mér ekfcert við, sagði hún að lokum. Hvers
vegna haldið þér það?
—- Jæja, þá getunx við veri'ð hér bæði, sagði hann, en þegar hún
svaraði engu, þá laut ha'nin niður að henni og hvislaði: Ungfrú Dí-
ana, getið þér iekki borið traust til, mí|n? Trúið mér, ég vil heldur
láta lífið, en að svíkja nokkurn mann.
— Já, en — —• lem ég ber fult traust tii yðíar, stamaði stúlkan.
— Þakka yður fyrir, sagði hann og greip hönd h'ennar. Þá
lerurn við aftur orðin góðir viniir.
— Já, ef þér viljið, sagði hún eftir dálitla stund.
— Þakka yður fyrir, sagði hann og ætlaði að grípa hönd lxenn-
ar, en í því kom Alice iimn og kallaði á þa'u.
9. KAPLTULI.
t Chelesa er smágata, siem nokkur fátækLeg og hrörleg hús
standa við. Gatan ber, naínið Terrasse-x.
Skömu eftir klukkan 7 um kvöldið daginn sem Gifford Leslie
fói’ til. bæjarims gekk haún í hægðum símu niður þessa götu, stað-
næmdist fyrir utan húsið nr. 7 og spurði eftir ungfrú StanLey.
Honum var vfsað inin í stofu, se virtist eftir húsgögnumum að
dæma belzt vera dagstofa. Inni í stiofunni' var fjöldi af ferðakist-
um og tóum víjnflöskum, siem hjálpuðust til jriess að, gera óhuggu-
Iiegt umhorfs,
Kona í Jjóslbláum silkikjól mieð' slitnum knipli|ngum iá þar inm
á Jiegubekk af franskri gerð.
~ Nú, ert það þú, Gif? sagði hún með mjúkri og viðfeldinni
röddu þegar Mr. Lesiie kom inn í dyrnar og lokaði huröinni