Alþýðublaðið - 25.02.1935, Qupperneq 2

MÁNUDAGINN 25. FEBR. 1935.
ALPÝÐUBLAÐIÐ
Schuschnigg ieitar samþykkis
Breta og Frakka tii að endur-
reisa Habsborgaraveldið.
Haian vii Eíka fá lása i London.
AbyssinSa var try^t hlatleysl með samningi
miliiEnglands, Frakk;andsog Itaiiuáriðl926.
LONDON
Schusc'rmig'g Austurríkis-kanzI-
ari og utanríkisráðherra Bergier
Waildienieck, sem nú eru í París,
munu koma á morgun tiL Lond-
on tliL pess a5 ræða við brezku
stjómina.
Frönsku hlöðin komast svo að
þrðii í dag, að triðarhoríurnar í
MiðrEvrópu hafi orðið væmlegrí
við komu þiessa tvieggja ráðhsrra
tlil. Paríis, og að samkomuiag hafi
orðið um grundvalliarieglUiinar, er
byggja skuli á frekari samniniga,.
Kioma Schuschnigg kanzlara og
Waldiemeck tll London er talim
kurtieisisheimsókin, og hefir því
ekki veríð gengið frá niemini form-
legrí skrá yfir störf þeirra og
Idvöl í borginíni. Það er alment
talið, að þieir muni ræða sjálf-
stæði Austurríkis og tryggingarn-
ar, fyrir því, og auk þiess ástaind-
;iðj í Dóínár.löndunium alimieint Þeir
hafa bieðist samtials við Montaguie
Norman, aðalfiorstjóra Engiands-
bainka, iog hefir það verið talinn
vottuh þieiss, að eriindi þeirra væri'
einnig fjármálaliegs eðlis.
Heimsókn hi'nna austurrísku
ráðjierra til London er síðasti
und.irbú,ningur formliegra saminr
inga um stöðu Austurríkis íNorð-
urálfunn'-. Sterkur orðrómur
gengur um það, að þeir miuni
itæða við brezku stjórnina um
endurrieisn Habsborgararkeisara-
dæmisins í Austurríki. Hins veg-
ar er alkunnugt, að Litla bandar
lagið er biturlega mótsnúið þeimi'
hugmynd, að gera Habsborgarr
ættina á ný drottnamdi í Auisturr
ifkii
Júgóslavía hótar stríði,
ef Habsborgaraveldið
verði endurreist.
SCHUSCHNIGG
kanzlari.
í viestanverðri Evrópu, að fall,-
ast lekki á neina slíka ráðstöf'um.
Vitnar blaðið í ummæli þau, er
forsætisráðherra Júgóslavíu við-
hafði í ræðu fyrir skemstu, ien
þau voru á þá leið, að blóði hefði
vieríð úthielt hvenær sem einhver
hiefði reynt til .þess, að endur-
reiisa konungdóm Hahsborgarætt-
arinnar. /
Farsóttir og manndauði
í Reykjavík vikuna 3.—9. fe-
brúar (í svigum tölur næstu viku
á undan): Hálsbólga 75 (113).
Kviefsótt 77 (80). Kveílunginabólga
2 (3). Gigtsótt 0 (1). Iðrakvef 14
(11). Inflúenza 1 (0). Taksótt 1
(3). Skarlatssótt 3 (3). Munnang-
ur 4 (2). Heimakoma 3 (2).
.Hlaupabóla 1 (1). Stingsótt 0 (1).
Ristiill 2 (0). Mannslát 5 (7). —
Land I ækn'sskrifstofan. (FB.)
LONDON
IMÁLEFNUM Abyssiníu og
Italfu hefir ekkert gerst í
dag, ier tiðindum þykir sæta, og
engin opinber tilkyinning hefir
verið gefin út um samninga þá,
er yfir standa milii ríkjannia.
Brezki siendiherrann i Róm átti
viðnæðu í gær við Suwich, en
hann er forstjóri ítalska utan-
ríkismá I aráöuncytisins undir yf-
iiútjórn Mussolini. Sendiherraiun
mint'ist á samininga þá, ier BreL
land, Frakkland og ítalía hefðu
gert 1926 um hlutleysi og friðr
helgi Abyssiníu. Hann gat þess
e-ímnig, að: stjórn Abyssiníu værí
mjög óróleg yfir því, hvie mjöig
ítalj}a yki liásiaíla sinn í Abys'S.'iníu.
Siandihierra Abyssiníu í Berlín
afhienti þýzku stjórnimni í gær
formliega umkvörtun yfir atferli
Itala þar sy’ðra. Hann kvað Italíu
:haf,a í hyggju að bieita' hemaðarr
liegri þvingun, mieðan stæði á
samnlngum þeim, er nú væru á
döfinni, og að slíkt átfierli gætí
á engan hátt orðið tii þess, að
draga úr viðsjám þeim, er væru
mieð þiessum ríkjum, eða koma
niokkru góðu til leiðar. Hann end-
urttók það, að Abyssinía vildi
ekbert fremur ien friðsamlega
samn'nga og myndi gera sitt ítr-
asta til þiess að gneiða fyrílr þeim.
(*CU)
mmmmmm. í i
Kaúpið Alpýðublaðið.
Churchill æsir til
vígbúnaðar
og ófriðar.
LONDON. (FB.)
Fná Loughton er símað, að
Winistcn Churchill hafi haldið þar
ræðu og hvatt kjósendur sí;na til
þiess að' taka undir kröfurnar um,
að loftvarnr B.ietlands væri aukn-
ar að mikLum mun.
„Þýzkaland er, að vígbúast.
í raun og veru er sannteikur-
inn sá, að þeir hafa vígbúist aff
kappi um skeið, og ég óttas-t
mjög, að ekki verði unt að varö-
veita friðLim í heim'inum.
Þjóðverjar eru stöðugt að safna
kröftum og miega nú alvopnaðir
heita ekki síður en 1913—1914
rétt fyrir heimsstyrj ö I din a.“
(United Piess.)
FSr John 8imons
til lie lia, Varsjá os Moskva
opinberiega tilkpt.
LONDON
Það er mú opiinherlega tilkynt
f Londion, að Sir John Simioin
muni fara til. Berlín snemma í
næsta mánuði til þes,s að ræða
við þýzku stjórniina um svör henin-
ar við LundúnasamkomulagLnu.
Sienniliegt þykir að Anthony Eden
muni verða í för mieð Sir Johb;
Simon.
Brezki sendiherramn í Berlin
átti í gærdag viðræðu við utanr
rikismálaráðunieytið þýzka um
ýmisliegt viðvíkjandi heimsókin
Sir John Simon. 1 opinherri tiÞ
kynnimgu, sem gefin var út í
gærkveldi, var á þetta minst sem
fyrstu viðskifti Þýzkalands og
Bretlands í tilefni af boðskap
þýzku stjómarínnar 13. febrúar.
Sir John Simom mun einnig fara
Áhrifamikið bla;ð í Belgrad birt-
ii) haröiorða viðvörun til ríkjanna
Hangikjðtið
pjóðfræga af Hólsfjallasauðum er nýkomið
úr reykhúsinu.
Samband ísl. samvinnufélaga.
Sími 1080.
til Varsjá og M'oskva eftir að lok-
ið er dvöl hans i Berlín, til þess
að fullvissa sig um hvernig hátt-
að ier viðhorfi pólsku og rúss-
mesku stjórnanina til Austur-Ev-
rópusáttmálans. Tilgangurinn með
þiessari för er einungis sá. að
kanna stooðanir .og víðhorf, en
ekki aði toomast að ákveðnum
samn'mgum. (FO.)
Úr Ólafsvík.
skrifar fréttaritari útvarpsins,
að Ólafsvíkingum þeiim, siem
mistu bát sinjn í óveðrinu 24. nóv.
sL, hafi nú að nokkru verið bætt-
ur skaðiinn. Eigendur bátsins voru
þieiir Magnús Jónssoin formaðnr,
Gurn'augur Bjarnasioin oddviti,
Jóhamn L. Guðmundssioin og ÓI-
afur B. Bjarnasion. Báturiinin var
alveg óvátrygður, og mistu- þess-
ir mienin þar nærri aleigu sín.a.
Hófu þá nokkrir menn samskot
til að bæta þeirn skaðann, þar
eð þieir gátu alls ekki eignast bát
af eigin riamleik, og safnaðist állt-
lieg fjárhæð, bæði meðal burt-
fluttra nianna, sem nú eru búr
siettir í Reykjavík, og þar hieima.
Safnaðist um hálft bátsverð, og
hafa þiessir menn nú eignast ann-
a;n bát nýjan, með nýrri vél.
Sjémenn!
Biðjíð eingöngu um
endurbættu talkum-
stakkana frá Sjóklæða-
gerðinni. Þeir eru léttir
en sérlega haldgóðir og
ódýr t'rícn erlendu talk-
um-stakkarnir, sem á
boðstólum eru.
Sjóklæðagerð
íslands h.f.,
sírnar 4085 og 4513.
Verðiækkun.
Strásykur 0.35 pr. kg.
Molasykur 0,45 pr. kg.
Kaffi frá 0,85 pakkinn,
Export (Ludv. David) 0,65 stk
Verzlunin BREKKA,
Bergstaðastræti 35.
Skriftarkensia
Einkakensla. — Samkensla.
Geðrún Geirsdóttir.
Sími 3680.
Verzlun
Hinriks Auðunssonar,
Hafnarfirði.
Nýlenduvörur með bæjar-
ins lægsta verði. Athugið!
Ávalt byrgur af nýju smjöri
og skyri.
Litið á nýju fataefnasýnishorni
hjá Leví, Bankastiæti 7.
Sparið peninga! Forðist ópæg-
indi! Vanti yður rúður í glugga,
þá hringið í síma 1736, og verða
þær fljött látnar i.
KHppið bðrnln nðar helma
Hárklippur á að eins
5 krónur.
Sportvðrnhðs
Rejrkjavikar.
Ódýr og góð hveiti í sekkjum og lausri vigt.
Drífandi, Laugavegi 63, sími 2393.
Cirkus-stúikan.
24
— Nei, þietta er ekki rétt hjá yður, og ég er ýöúr þaiktolátur1
fyrir það langluindargeð, siem þér hafið sýnt mér. Það er engtu
líkara en að við höfum lijfalð í síinum heiminuim hvort. Alt, sem
þér segið mér, er svo mýstáríegt,
— Þetta er mest upp úr bilöðunum,
— Blöðim lies ég aldrei|.
— Giffard Lislie segir mér sumt af þvi
— Er hanin hér í borgiinmi?
Já, hanin býr á Barry-gistihúsmu,
— Hiefir hanm verið þar liengi? spurði Romíniey kuldalega,
— Vikutíma, svaraði húm, eins og benini kæmi það etokert við,,
Hanm sat kyr eitt augmiablik og starði framu'ndan sér, því
mæst stóð hann upp og bjóst ti\ þess að fara.
— Mamma toemur eftir augmabilik, og húin vildi gjarniain bjóðaj
yður að boröa með okkur miðdiegisverð,
>— Þakka yður fyrir, en ég sit aldrei miðdieg'shoð,
— Þetta er ekkert boð, hér koma engir mema við mæögurnar,
en það getur verið, að yður dauðteijiit að smæða miðdicg.!sverð
með okkur mæðgunum tveiim eimum,
Dyrnar opinuðust og frú Deiliorme kom iinin,
— Þú kemur sieimt, mamrma, ég hefi boriö honum boð þitt, og
fengið afsvar, leims og ég sagöi þér.
— Mér þykir það mjög ,teáðinJagt, sagði eldri konan, það hefði
vierið söinrn ámægja fyrir okkur að þér hefðuð borðað með okk-
txr i Idag.
— Um hvaða ,leyti bofðið þið? spurði hamin, eins og hoimum
kæmi tiil hugar að hamm hefði verið ókurteisi.
— Við borðum kiukkan átta, en það getur ve.l veríð, að anm-
ar tími hentaði yður betun.
— Þakka yður fyrir, ég kem kJukkan átta.
Riommey Jét sér ekki nægja að standa við ,orð sim og koma um
áttaleytið, heldur- hafði hanm áðiur en hann fór boðið þieim að
aka með þieim mæsta dag tij. Pamswiok, sem er fallcgt smáþorp
mokkrar mílur fyrir utam Londoin.
Dagimm eftir kom hanm mieði vagn á ákveðinni stundu, Vagninn
var svo Jjtill, að hanm rúmaði ekki auk þieirra þriggja a'njnað en
vagmstjórann.
Romniey var vísað imn í dagstofuma og skömem síðar toom
ungfrú Delorme imn ttil hans og var nú fiefbhúin,
— Ó, Li&le lávafður, ég ier swo hrædd um að ég giet'i ekki
ofðið með, sagði húm lágt,
— Hvers vegna? spurði hann;. Hiefir nokkuð komið fyrir?
—• Nei, sagði hún, em mamma hefir fengið svo afleitam höfuð-
verk, að hún getur ekki v®rið með. En hvað ég get verið lieið
yfir því, að þetta skyld'i þurfa að fara svona.
Romney horfði Uindrandi á hama,
'— Þetta er mjög JeiÖinlegt, sagði hamn, því veðrið var svo áimnr
dælt. Við verðum þá að bíjða þar til síðar.
— Síðar, það verður sama og að segja aldreii Við vitum etoki
hvað getur komið fýrir. Rödd hienmar var að kafna í gráti. Ég
hlakkaði svio til þiessa ferðalags.
— Getið þér þá ekki komið eiinar?
Húm lét sem þiessi spurning kæmi bamni nrjög á óvart, og lieit
tiL hans óttaTegnum. augum,
— Nei, fimst yður að ég geti það? spurði húm, og það vár auð-
ve.lt að sjá aö húm óstoaði að hann síegði já,
— Hvers vegna etoki? spurði hann og lét sem homum stæði á
sama.
— Hald'ð þér það? spurði hún, Mig langaði svo mikið til þess
að farai.
— Jæja, þá komið þér. Hvað skyldi það gera til? Við getum
komið sinemma heim, og við þurfum ekki frekar en verkast viJ.l
að fara tii Panswick.
— Já, en mig Jamgar eimmitt svo mikið þamigað, sagöi hún vamd-
ræðalega,
— Gott og vel, þá förum við þamgað, ein þér ættuð að láta
móður yðar vita, þv( það getur verið, að við komium ekki heimi
fyr ©n sieimt.
Umgfrú Deliorme fór iimn til móður simnar og tjáði toenni þiessi'
málaliok.
Fyrst í stað var ungfrú Dieiliorme mjög hæglát, e!ms og hún,
hefði samvizkubit, og var húm jafmvel. dálítið skömmustulieg á
svipimm, en leftir því siem þeim sóttist ferðin, varð hún g.laðari í
bragði og fór að verða skra'fhreif, Hún tataði um alla toeima og
gei'ma, og þiegar þau komlu í þiorpið', siem lá í dal milli tveggja
hæða, virtust engin takmörk vera fyrir g.leði henmiar og hrifr.i'mgu:.
'— Þetta er Panswick, og hér er gullina ljónið, sagði hann!.
— Það iliggur við að hér sé alt of fallegt.
— Ég voma aðeiims að miðidiegisverðurimn verði efas góður og
landslagið er fallegt. Eruð þér ekki orðmar svangar?
— Fyrst þér fóruð að spyrja mig að því, þá er ég orðim svömig,
sagði húm brosandi.
Gestgjaffain, siem var þokkateg og vingjarnleg koma, benti þeim
fam í atoemtiliega stofu, þar sem mat'ur var borimn á borð fyrir
þrjá. Húm leit spyrjandi á Rommey.
. — Frú Pounoeliey, ömrnur tooinan gat því miður ekki komið, en
getið þér haft miðdegisvierðiiinim tiLbúfain eftir tíu mínútur?
— Maturiinm er tilbúinin, lávarður min;n, vúijSTð þér koma mieð
mér, ungfrú?
— Svo Liisie lávarður toefir þá komið himgað áðúr? spurði uimg-
frú Delorme um teið og húm fylgdist með komumni upp stiganm.
— Já, Jafði rHámi Fyrirgeið, ég veit ekki----------------
— Nafn mitt er umgfrú Delorme, og það var móðir mín, siem
ætlaði að verða með, em húm veiktist í nótt.
— Það var ieiðinleigt, umgfrú, en ég voinast til þiess, að yðúr
i Lítist vel á alt hérma hjá otokur. Já, umgfrú, ég þekki Lislie lávar'ð!,
j hanm hefir ioft toomið hingaði
Romney igekk út til þiess að lifaist um eftir vagninium, o;g þegar
hanm kom til b,aka, var Eva Delorme sezt að b'orðinu, og var mú
í bezta skapii. Romrney virtist sem hann hefði aldrgi séð hama
eims glaða í bragði, og hamm toomst í gott skap yfir því, hve á-
mægð hún var. Meðain h-aimn sat og hlustaði á hinn skæra málróm
bennar, gat hanin ekki aminað en dáðst að sjálfum sér fyrir að
haf,a rekist á svo skemtitegan félagec.
— Ég et að hugsa um að fara út og kveikja í vimdli, sajgði
hamn þegar fiorstöðukomain hafði gengið frarn.
— Gierið þér það, sagði ungfrú Delorme dálítið i&o'nsvitofal.
Vegna hviers viljið þér ekki reykja. hérna iminá? Þér getið setið
við gluggamm, það fer betur um yður.
— Þakka yður fyriii. Þá er ég að hugsa um að verða hér toýtr.
Það var pianó í stofuimndl, og húin fór að raula fyrir munni
vi'ðlagið úr síðustu ópiereittummi, sem húin hafði hlustað á, þar
næst setti hún sig niður og fór að ieika á hljóðfærið,. Romney