Alþýðublaðið - 16.11.1926, Blaðsíða 3

ALPÝÐUBLAÐIÐ
3
Dánarfregn.
Árni Qíslason fyrr verandi póstur
andaðist hér í bænum í gær. Hann
var lengi Vesturlandspóstur héðan
frá Reykjavík, pangað til farið var
að flytja póstinn sjóleiðis héðan til
Borgamess, og hafði á sér mikið
dugnaðarorð. Hann varð gamall
maður og átti síðustu árin við mjög
bág kjör að búa.
Fund með atvinnulausum mönnum
heldur stjórn fulltrúaráðs verk-
lýðsfélaganna hér í borginnj i Báru-
salnum annað kvöld kl. 8V2. Ríkis-
stjóminni og bæjarstjórninni er boð-
ið á fundinn. Rætt verður um at-
vinnuleysið í borginni. Áríðandi er,
að atvinnulaust fólk sæki fundinn
vel, því að undir því getur árangur
hans verið kominn.
Útrýming rotta.
Heilbrigðisfulltrúinn skorar alvar-
lega bæði á húseigendur og leigj-
endur, þar sem rottugangur er í
húsum, að segja til þess þessa viku
á tímanum kl. 10—12 f. m. eða 2—5
e. m. í síma 753. Eftir vikulokin
verður það of seint.
Jafnaðarmannafélag íslands.
Félagsmenn! Munið fundinn í
kvöld í Kaupþingssalnum kl. 8, 15
min. Hann er að eins fyrir félagana.
U. M. F. Velvakandi
heldur fund í kvöld kl. 8V2 að
Kirkjutorgi 4, efsta lofti.
Kvöldvökurnar.
I gærkveldi las Kristján Alberts-
son upp kafla úr „Manfreð" Byrons
í þýðingu séra Ma-tthíasar Jochums-
sonar, Tryggvi Pórhallsson þá þætti
úr Egils sögu, er einkum lýsa skap-
ferli Skallagríms, og Þórbergur
Pórðarson fyrsta kaflann úr
„Karma-Yoga", sem þeir Jón Thor-
oddsen yngri þýddu, en enn er ó-
prentað.
Skipafréttir.
„Lyra" kom i gærkveldi. „Bru“,
kolaskipið, fór norður í gær til að
taka síldarfarm. „Nova“ fór frá Ak-
ureyri i gær.
Togararnir.
„Gulltoppur“ kom af veiðum í
gær með 400 kassa, en „Snorri goði“
fór á veiðar. Pýzki togarinn, sem
hingað kom( í fyrra dag til .þess að
fá sér kol og vistir, fór aftur i
morgun.
Þenna dag
árið 1807 fæddist Jónas Hallgríms-
son skáld.
Listaverkasýning
Guðmundar Einarssonar frá Mið-
dal er á Grettisgötu 11, en ekki á
Grettisgötu 1, eins og misritast
hafði í auglýsingu. Þar eru sýnd
málverk, dráttmyndir, eirstungur
(„raderingar") og höggmyndir. Á
sunnudaginn seldust fimrn málverk
á sýningunni: „Pingveliir ' (verð 450
kr.), „Við gjárenda" (150 kr.), „Búr-
fell“ (80 kr.), „Undan Eyjaíjöllum"
(100 kr.) og „Skjaldbreiður" (80 kr.),
og einnig tvær eirstungur.
Veðrið.
Hiti 4—0 stig. Átt' ýmisleg, hæg.
Lítil snjókoma á Isafirði. Annars
staðar þurt veður. Loftvægislægð
fj^rir suðvestan land og önnur fyrir
austan land. Útlit: Hægviðri. Nokk-
ur snjókoma á Norðausturlandi og
dálítil í dag á Vesturlandi. Hér í
grend og á Suðurláglendinu verður
dálítið frost í nótt.
Mjög óviðfeldið
er það, sem átt hefir sér stað i
Nýja Bíó urn hríð, að þar er sýnd
mynd af banasæng heimilisföður i
auglýsingaskyni fyrir lifsábyígðar-
félag. Pað fer ekki hjá því, að það
særi tilfinningar leikhúsgestanna.
Leikhússtjórinn ætti að mælast til
við félagið, að það léti í té smekk-
vislegri auglýsingu.
Hjúskapur.
Gefin hafa verið saman í hjóna-
band af séra Ólafi Ólafssyni ungfrú
Valgerður Gísladóttir og Einar
Gíslason sjómaður, Norðurkoti á
Miðnesi.
Simasambandið
við Seyðisfjörð héðan og jafn-
framt við útlönd náðist síðdegis í
gær. Hafði því þá verið slitið síð-
an fyrra laugardag, 6. þ. m., um
hádegi. Var unnið í nótt að af-
greiðslu skeyta, og var henni lokið
í morgun kl. 7V2- Enn þá næst þó
víða ekki talsímasamband sökum bil-
ana. Á Snæfellsnesi er síminn víða
bilaður, óg mun ísing hafa valdið.
Samband næst ekki til Ólafsvíkur
né Sands. (Eftir símtali í morgun
við Gísla J. Ólafsson símastjóra.)
Gengi eriendra mynta í dag:
Sterlingspund. . .
100 kr. danskar . .
100 -kr. sænskar . .
100 kr. norskar . .
Dollar..............
100 frankar franskir.
100 gyllini hollenzk
100 gullmörk þýzk.
. kr. 22,15
. - 121,70
. - 122,01
. — 114,52
. - 4,57i/2
. - 15,52
. — 183,10
. — 108,56
Upton Sinclair: Smiður er ég nefndur.
XIV.
Smiður sneri sér að mér, — og var sem
eldur brynni úr þessum raunamæddu aug-
um, er sífelt voru þó breytileg. „Þér hafið
gerst æði nærgöngull við mig.“
„Það var enginn tími til pess að ræða neitt
um petta,“ svaraði ég. Ef þér pektuð lög-
regluna í Vesturborg og háttalag hennar eins
vel og ég geri, þá hefðuð þér ekki verið að
skifta yður af henni.“
María tók drengilega í strenginn meÖ mér:
„Þeir hefðu skaðskemt á yður andlitið, herra
Smiður!“
„Andlit mitt?“ tók hann upp eftir henni.
„Er ekki maðurinn meira en andlit hans?“
Þér heíðuð átt að heyra, hvernig T—S
hrópaði upp yfir sig: „Hvað þá? Var ég
ekki rétt áðan að bjóða yður fimm hundruð
dollara á viku fyrir þetta andlit, og nú
viljið þér láta skaðskemma það? Og það
fyrir hóp af letingjum, sem ekki vilja vinna
fyrir heiðarlegt kaup og vilja ekki heldur
lofa neinum öðrum að vinna! Já; svei mér
þá, herra Smiður! Ég gæti sagt yður sögur
af sumum verkföllunum, sem við höfum
sjálfir haft. Þér mynduð ekki vilja spilla
andlitinu á yður fvrir þessar lötu tinda-
bikkjur.“
„Uss! Abey! Talaðu ekki svona. Þú ættir
að skammast þín!“ Það var mamma, vörður
velsæmisins, sem sagði þetta, en bifreiðar-
þjónninn hafði dregið hana út úr bifreiðinni
og hjálpað henni að borðinu.
„Jæja; en herra Smiður veit ekki, hvefnig
þessir náungar eru.“
„Seztu niður, Abey!“ skipaði gamla frúin.
„Við höfum ekki beðið um neinar ræður með
miðdegisverðinum.“
Við tókurn okkur sæti. Smiður leit frarn-
an í mig sínum dökku augum og mælti:
„Ég hefi tekið eftir því, að það eru ýmsar
tegundir af skríl í borg yðar, og að lögreglan
skiftir sér af sumum þeirra."
„Hamingjan sanna!“ hrópaði T—S. „Kærið
þér yður um að láta hóp af dónum ráðast
á yður, þegar þér ætlið að fá yður mið-
degisverð ?“
Smiður mælti: „Herra Rosythe sagði, að
lögreglan vildi ekki vinna, nema henni væri
borgað. Má ég spyrja, hver borgax henni
fyrir að vinna hér? Er það eigandi þessa
veitingahúss ?“