Alþýðublaðið - 19.11.1926, Blaðsíða 3

A L Þ Ý Ð U B L A Ð I Ð
3
60 mönnuín í tvo mánuði. P. H.
greiddi ekki atkvæði. Tillögu jaín-
aðarmanna um framræsluskurðan-
Sr í Fossvogs- og Bústaða-löndum
var frestað með 7 atkv. gegn 6
(jafnaðarmannanna), • samkvæmt
tillögu K. Z. og Jóns Ásbj. Til-
lagan um framræslu Gufuness-
mýrar var feld með 8 atkv. gegn
6 og viðbótarskráning atvinnu-
lausra manna sömuleiðis með
jöfnum atkv. (6 :6). Alþýðuflokks-
fulltrúarnir einir greiddu atkvæði
með þessum tillögum. Þá var
samþykt, að „bæjarstjórnin íeli
fátækrafulltrúanefnd þeirri, er
borgarstjóri skipar, að gefa at;
vinnuleysisnefnd skýrslu um störf
sín og menn þá, sem atvinnu fá,
og þá, sem nauðsynlegt virðist
að fái atvjnnu." Aftur sat P. H.
hjá atkvæðagreiðslunni.
Sem svar við fyrirspurnum
Héðins Valdimarssonar og Har.
Guðm. loíaði borgarstjórinn, að
staður og stundir skyldu auglýst,
þar sem fátækrafulltrúanefndin
yrði tii viðtals, og gætu þá einnig
aðrir atvinnulausir menn en þeir,
sem skrásettir voru í haust, snúið
sér til hennar. —
Þetta er alí og sumt, sem meiri
hliiji bæjarstjórnarinnar hefir
fengist til að gera fyrir atvinnu-
Sausa verkamenn í borginni.
Fult timgl
eir í dag kl. 3, 21 mín. e. m.
Uæs tíasfipM vegSniie
Nseturlæknir
er í nótt Friðrik Björnsson, Thor-
valdsensstræti 4, símar 1786 og 553,
Fulltrúa á sambandsþingið
kaus verkakvennafélagið „Fram-
sókn“ í gærkveldi. Kosnar voru: Jó-
hanna Jónsdóttir, Jóhanna Egils-
dóttir, Sigríður Ölafsdóttir, Herdís
Símonardóttir, María Pétursdóttir og
Áslaug Jónsdóttir.
Togararnir. „
„uulltoppur“ kom í morgun af
veiðum með 700 kassa og fer í
kvöld með aflann til Englands.
Þýzkur togari kom hingað í gær-
kveldi með veikan mann.
Skipafréttir.
f gærkveldi fór „Lagarfoss" til
Englands, „Lyra“ til Noregs og í
nótt „Gullfoss“ til Austfjarða og
Kaupmannahafnar. „Venus“, skonn-
orta, er hingað kom með timbur-
farm, fór aftur í gær.
Fyrirlestur
Einars Hjörleifssonar Kvarans í
fríkirkjunni í gærkveldi var mjög
vel sóttur, og féll hann áheyrendum
vel í geð.
Gin- og klaufna-veikin.
Englendingar hafa bannað inn-
fluíning á norsku heyi af ótta við
gin- og klaufa-veikina.
Eídur
kviknaði í 'trémútum inna<n í ihyk-
háfi i bifreiðaskúr Steindórs Ein-
arssonar i Ráðagerði, og var
slökkviliðið kallað til í nótt litlu
fyrir miðnættið. Síökti það fljót-
lega eldinn. — Slíkt hefir oft kom-
ið fyrir hér í Reykjavik, að trass-
að er að taka burtu reykháfamót,
þar til í þeim kviknar. Er slíkt
vítavert athugaleysi, sem menn ættu
þegar að hætta að láta endurtak-
ast.
Veðrið.
Hiti mestur 1 stig, minstur 5 stiga
frost. Átt austlæg og norðlæg, víð-
ast frernur hæg. Lítii snjókoma á
Seyðisfirði. Annars staöar 'þurt veð-
ur. Loftvægislægð suður af Reykja-
nesi. Útlit: Austiæg átt, sums stað-
ar allhvöss. Nokkur snjókonra í öðr-
um landsfjórðungum, mest á Aust-
urlandi. Hér um slóðir hægviðri og
hreinviðri.
Alþýðublaðið
flytur nú merkilegri neðamnáls-
sögu en nokkurt annað dagblað
landsins.
Kveikja ber
á bifreiðum og reiðhjólum kl. 3,
45 mín. þessa dagana.
Útdrátíur skukiabréfa
_ fór fram á bæjarstjómarfundínum
í gær. Af Lauganessláninu korn upp
nr. 58, en af baöhússláninu nr. 31,
36, 62, 77 og 78.
Niðurjöfnussarnefnd kosin.
Á bæjarstjórnarfundinum í gær-
kveldi var kosin niðurjöfnunarnefnd
Reykjavíkur til næsta árs. Kosnir
voru: Magnús V. Jóhannesson af
lista Alþýðuflokksfulltrúanna (A-
lista) og Sigurbjörn Þorkelsson i
„Vísi“, Páll Steingrímsson ritstjóri
og Pé ur Zóphóníasson af lista borg-
arstjóraiiðsins (B-lista). Nefndin var
Upton Sinclair: Smiður er ég nefndur.
„Nú,“ hrópaöi T—S: „má hann ekki vernda
sitt eigið hús?“
„Satt að segja,“ sagði ég hlæjandi, „þá
held ég eftir því, sem ég las í ,Times‘ í
morgun, að gamall vinur yðar, herxa Smiður!
hafi borgað brúsann í þetta skifti.1'
Smiður horfði á mig spurnáraugum.
„Herra Algernon de Wiggs, forseti kaup-
mannaráðsins, gaf út yfirlýsingu í' gær, þar
sem hann fór hinum hörðustu orðum um
það, hvernig lögreglan léti verkfalissliríl
haldast* það uppi að spilla atvinnufriði, og
stakk upp á, að kaupmannaráðið gerði ráð-
stafanir til að koma í veg fyrir þetta. Þér
munið eftir de Wiggs, og hvernig við skild-
um við hann?“
„Já, ég man það,“ svaraði Smiður, og
við brostum hvor framan í annan út af
bragði okkar.
Ég sá, að T—S fór að leggja eyrun við.
„Hvað? Þekkið þér de Wiggs?“
„Smiður er svo kunnur okkar helzta fólki,
að ykkur mun furða á því, þegar þið komist
að raun um það.“
„Hvers vegna sögðuð þér mér þetta ekki?“
spurði hinn, og ég hefði getað lokið við
setninguna fyrir hann: „Einhver hefir boðið
honum meira fé!“
En nú kom hljóð úr horni frá mömmu:
„Eigum við alls ekkert að fá að eta?“
Vandarnálið um auðvald og verkaíólk var
fyrir þessa sök látið liggja milli hluta í
bráðina. Hjá okkur stóðu tveir þjónar, og
var þeim sýnilega mjög órótt vegna verk-
falisins. T—S þreif matseðilinn af öðrum
þeirra og las upp heila röð af réttum, er
hann viidi fá, en þjónninn ritaði óðara niður.
Mamma, sem numið haíði undirstöðuatriði
mannasiða, rétti Maríu seðilinn, sem þegar
valdi rétti fyrir sig; mamma bað þá urn það,
sem hún vildi fá; ég bað um mitt, og þá var
Smiður einn eftir.
Hann rendi dökkum augum sínum út yfir
veitingasalinn úr sæti sínu. „Prinzinn“ er,
eins og þér kunnið að vita, aíar-íburðar-
mikið veitingahús, — um of eftir mínum
smekk —; það er nærri því eins mikið
gullborið, eins og ef T—S hefði ætlað það
fyrir kvikmyndahöll. Beint- fram undan Smið
sat kvenmaður með bert, hvítt bak og perlu-
sldkkju varpað yfir það, en með demants-
djásn á höfði. Fyrir axtan þessa dömu voru
aðrar og enn aðrar, og karlmenn í kjólföt-