Alþýðublaðið - 03.12.1926, Blaðsíða 4

4
ALÞ.ÝÐUBLAÐIÐ
Læknavisindli
staðfesta pað, að íslenzkt ullarband
sé bezt í nærföt. Notið eingöngu
band frá Álafossi. — Það er bezt.
Afgreiðslæ ALAFOSS,
Hafnarstræti 17.
Varsjá. Nú er hann forsætisráð-
herra, og því verður ekki neitað,
að aldrei hefir styrkari hönd hald-
ið um stjúrnartauma Póllands.
Misjafnt álit hafa útiendingar
á þessum óvenjulega manni. Sum-
ir segja hann pólskan Mussolini,
og aðrir telja, að hann muni ger-
ast konungur Pólverja eða a. m.
k. eyðileggja lýðveldið og koma
á konungsstjórn. Samt hefir
stjórnarskráin í engu verið rof-
in, síðan Pilsudski tók völdin í
þínar hendur^ .og þjóðþingið
pólska hefir lýst veiþóknun yf-
ir maí-athöfnum hans og enda
valið hann til forseta, þó að hann
neitaði að taka við því embætti.
Konungsstjórn kemst tæplega á
nema samkvæmt stjórnarskránni;
þ. e. a. s. með samþykki þings-
ins, en það kemur saman 13. þ.
m.; ekkert hefir þó enn þá verið
minst á n okkrar breytingar á
stjórnartilhöguninni.
14. þ. m. verður haldin í Var-
sjá hátíð mikil til heiðurs Frið-
riki Chopin, heimsfrægum tón-
snillingi pólskum. Þar verður af-
hjúpað minnismerki hans, verð-
launagripur eftir góðkunnan
pólskan myndhöggvara, W. Szym-
anowski. Fulltrúar margra er-
lendra ríkja og hljómlistarfélaga
taka þátt í hátíðahöldunum. —
Grein um Chopin og tónsmíðar
hans kernur síðar.
Rétt nýlega var Hinriki skáldi
Sienkiewicz, höfundi „Quo vadis“,
reist minnismerki í Bydgoszez
(Bromberg).
Kennaraþing Pólverja hið VIII.
er nýafstaðið. Það sátu 700 full-
trúar. Þinginu bárust rnörg bréf
víðs vegar að, m. a. frá menta-
málaráðuneytinu. Nokkur bréf
komu líka frá útlöndum, og er
helzt að nefna eitt frá miðskóla-
kennurum Tékkoslafalands. Það
endaði þannig:
„Við árnurn þingi ykkar hins
bezta gengis, og leggjum jafn-
framt ríkt á við ykkur að gleyma
ekki alheimshugsjönunum, þegar
þið starfið að mentún þjóðar
ykkar, og þá ekki heldur tungu-
málinu esperanto, sem er skap-
að i Varsjá menningunni til hags-
bóta og er eitt hið bezta ráð til
að nálægja þjóðirnar hverja ann-
ari.“
Undir bréf þetta rituðu stjórn-
armenn esperantodeildar háskóla-
félags Tékkoslafa, mentaskóla-
stjórinn í Brno (Briinn) og gagn-
fræðaskólastjórinn í Bratistava
(við Duná).
Svo sem kunnugt mun vera, þá
er hér í iandi einkasala á tóbaki,
og er fjárhag ríkisins góður
stuðningur í henni. Frá áramót-
um til 1. nóv. námu tekjur einka-
sölunnar 17,5 milljónum zlota, en
áætlaðar voru 200 inilljón'r yfir
alt árið. Það má því telja víst, að
tekjurnar fari um 'j« fram úr á-
ætlun. Hér af má sjá, að tóbaks-
nautn er allmikil í Póllandi.
Loks skal minst örlítið á es-
peranto. Pólland er vagga þess,
því höfundur þess, dr. Zamenhof,
iifði lengst af og dó í Varsjá.
Núna í dag töluðu íulltrúar
pólskra esperantista við forse ann,
dr. Mascicki, og lét hann í ljós
hlýjan hug í málsins garð og
kvað sig fúsan t:l að stuðia að
vexti þess og viðganji í Póllanai.
01. Þ. Kristjánsson
þýddi.
Herluf Clausen,
Simi 39.
Veggfóður.
Nýkomnar fjöldamargar fallegar
tegundir. Orvalið hefir aldrei ver-
ið jafn-fjölbreytt og einmitt nú.
Komiðl Skoðið! Kaupið!
Sijgurður Kjartansson,
Laugavegi 20B
Sími 830 Simi 830.
(Gengið frá Klapparstíg.)
Dívanar með tækifæriverði á
Freyjugötu 8 B. Simi 1615.
Sykurltassar 21 kr., Kartöflur,
ágætis tegund, 11 kr. pokinn.
Hveitipokinn frá 23,50. — Hannes
Jónsson, Laugavegi 28.
Rjúpur frá 35 aur., Spaðkjöt,
Hangið kjöt, Iíæfa, Tólg, Ostur.
Alt ódýrast. á Laugavegi 64. Sími
1403.
Utbreiðið Alfiýðublaöið 1
Jólapóstkort, fjölbreytt úrval, verð
10 —15 aura. Amatörverzlunin við
Austurvöll.
Mjólk og rjómi fæst á Vestur-
götu 50 A.
Undanrenna fæst í Alþýðubrauð-
gerðinni.
Dagsbrúnarmenn! Munið að skr
stofa félagsins er opin mánudaga
miðvikudaga og laugardaga kl. 6 t
7 l/2 e. m.
Sjómenn! Kastið ekki brúkuðum
olíufatnaði. Sjóklæðagerðin gerir pau
betri en ný.
Sokkar — sokkar — sokkar frá
prjónastofunni Malín eru íslenzkir,
endingarbeztir, hlýjastir.
„Húsið við Norðurá", íslenzlc skáld-
saga, fæst i Hafnarfirði hjá Erlendi
Marteinssyni, Kirkjuvegi 8. Hann
hefir einnig til sölu: „Deilt um jafn-
aðarstefnuna," „Bylting og íhald“ og
„Höfnðóvininn“.
Frá Alþýðubrauðgerðinni. Vinar-
brauð fást strax kl. 8 á morgnana.
Veggmyndir, fallegar og ódýrar,
Freyjugötu 11. Innrömmun á sama
stað.
................----------------
Mjólk og rjómi fæst allan daginn
í Alþýðubrauðgerðinni.
Niðursoðnir ávextir beztir og
ódýrastir í Kaupfélaginu.
Alþýðuflokksfólk! Athugið, að
auglýsingar eru fréttir! Auglýsið
því í Alþýðublaðinu.
Útsala á brauðum frá Aiþýðubrauð-
gerðinni, Vesturgötu 50 A.
Rltstjórt og ábyrgðarmaður
Halibjörn Halldórsson.
Alþýðuprentsmiðjan.
Upton Sinclair: Sniiður er ég nefndur.
vefdir; þetta var eins og jólatré, glitrandi
af girnilegum munum.
Ég stóð rétt hjá cg heyrði byrjunim á sáir-
tali þeirra. „Ungfrú Magna! Mér þykir mjög
vænt um að kynnast yður. Ég hefi heyxt
ungfrú Dulles tala svo mikið um yður.“
„Ungfrú Dulles?"
„Já, Dóróþeu Dulles.“
„Mér þykir fyrir þvi, en ég held ekki, að
■ég hafi heyrt hennar getið.“
„Hvað ? Dóróþeu Dulles, kvikmyndaleik-
konunnar?“
,,Nei; ég kem henni ekki fyrir mig.“
„En hún, sem er stjarna!“
„Já, en sjáið þér til, herra Stebbins! Það
eru svo margar stjörnur á himninum, en
þær eru ekki aliar sýnilegar mannsauganu.
Ég snéri mér að móður Berties. Hún hafði
uppgötvað, að Smiður var enn þá hugnæm-
ari, er nær var komið. Hann var engin leik-
sviðsmynd, heldur raunverulega alvarlegur
og áhrilamikill persónuleiki; það var full-
komin vlssa fyrir því, að hann mundi vekja
hrifningu meðal kvennanna í „Félaginu fyrir
hærri listir" v!ð mánaðarlega morgunverðinn
og verða þeim tii heiðurs.er uppgötvað hefði.
Og nú var hiin hér að bjóða þessum hóp að
nota með sér stúkuna sína í leikhúsinu, og
hér var T—S að útskýra, að hann gæti ekki
þegið það sökum þess, að hann yrði að sjá
um, að myndin af frönsku stjórnrbyitingunni
yrði tekin; þeir hefðu ráðið fimm þúsund
menn til þess að leika múg. Ég veitti því
athygli, að frú Stebbins var frædd um þann
mannfjölda, er „auglýstur" skyldi verða!
Endirinn á öllu varð sá, að hin mikla frú
féllst á að gleyma leikhússtúkunni og aka
út í leikskálana og horfa á, þegar myndin
yrði tekin af múginum í „Sögunni um borg-
irnar tvær“. T—S hafði ekki alveg lokið
við miðdegisverð sinn, en hann veifaði frá
sér með hendinni og sagði, að það gerði
ekkert til; hann vildi ekki láta frú Stebbins
jiurfa að bíða. Hann benti þjóninum að koma,
ritaði töfranafn sitt á reikninginn og setti
fimm dollara seðil ofan á sem þjórfé. Frú
Stebbins safnaði saman fjölskyldu sinni og
sigldi til dyranna, og við fórum í kjölfar
hennar.
Ég bjóst við, að við yrðum aftur á vegi
uppþotsins, en þegar ég korn út, sá eg, að
strætið var gerhreinsað af öllu nema lög-
regluþjónum og bifreiðarstjórum. Ég vissi,
að yfirvöldin höfðu hlotið að beita harð-
neskju, en ég sagði ekkert og vonaði, að
Smiður hefði ekki tekið eftir þessu. Bifreið
Stebbins-fólksins ók upp að gangstéttinni,
og ég uppgötvaði alt í einu, hvernig á því
stóð, að kona sporvagnakóngsins var nefnd
„foringi samkvæmislífsins". „Billy!“ sagði
hún. „Þér komið með I okkar bifreið og
takið herra Smið með yður. Ég þarf að
tala dálítið við yður.“ Nákvæmlega svona
blátt áfram! Hún vildi fá eitthvað og bað
um það!
Ég tók undir handlegg Smiðs og leiddi
hann inn í vagninn. Bertie sat við stýrið
og bifreiðarstjórinn við hlið lians. „Ég verð
á undan ykkur,“ kallaði Bertie með sínu
ósigrandi monti og veifaði hendinni til kvik-
myndakóngsins um leið og hann ók af stað.
XIX.
Það vildi svo tii, að okkur gekk iila í byrj-
un. Þegar við snérum fyrir hornið .á Breið-
götu, þá lenturn við í leikhúsa-þvögunni, og
bifreiðin varð að nema staðar fyrir frarnan
„Fjölleikahús Alríkisins“. Ef þér hafið verið
á nokkurri Breiðgötu milli Atlantshafs og
Kyrrahafs, þá getið þér gert yður í hugar-
iund, hvernig hér var umhorfs, — bjartar
rafmagnsauglýsingarnar, fréttamyndir blað-