Bjarki - 08.01.1898, Blaðsíða 4

4
m
5'
OQ
= 5
O 3
P>
0) 3
s
Qx
0. s;
y. i
p cí
- p
—h Qx
2. pT
r t-
^ P)
Z
p.
I
LIFSABYRGÐARFJELAGIÐ »STAR<.
»STAR» gefur ábyrgðareigendum sínum kost á að hætta
við ábyrgðirnar eftir 3 ár, þeim að skaðlausu.
borgar ábyrgðareigendum 90 prósent aí ágóðanum.
borgar ábyrgðina þó ábyrgðareigandi íyrirfari sjer.
tekur ekki hærra iðgjald þó menn ferðist eða
flytji búferlum í aðrar heimsálíur.
»STAR« hefur hagkvæmari lífsábyrgðir fyrir börn, en nokk-
urt annað lífsábyrgðarfjelag.
»STAR« er útbreiddasta Ufsábyrgðarfjelag á Norðurlöndum.
Umboðsmaður á Seyðisfirði er verslunarmaður
Rolf Johansen.
»STAR«
»STAR«
»STAR«
tn
s»-
CX
sc
3 ~s
0 CfQ
Qx
0
C
03
3 C' O*
p 0
Q* 03
C r+
P
0
P’ öq'
p
03
0
Jeg undirskrifaður Magnús Jens-
son lýsi því hjermeð yfir, að jeg
tck aftur öll þau smánaryrði, sem
jeg hef hait um stulkuna Guðrúnu
Sigrtði Júlíusárdóttir í Mjóafirði
og skulu þau vera dauð og ómcrk
og sem ótöluð.
Nesi í Norðfirði 16. Júlí 1897.
M a g n ú s J e n s s o n
Auglýsíng.
Jeg undirskrifaður, sem nú hef
tckið við verslun herra Carl F.
Schiöths á Eskifirði með öllum úti-
standandi skuldum, bið hjer með
alla, sem skulda versluninni, að
vera búnir að borga skuldir sínar
innan 8 mánaða frá því í dag, í
virum eða peníngum, tii herra
Ilans K. Becks á Eskifirði, ef eigi
iVðruvísi verður um samið, ella verða
þær innheimtar með lögsókn.
Eskifirði, 26. Nóvember 1897.
Georg Richelsen.
Skjöktbátur nýr er til sölu.
Ritstjóri vísar á.
I næstu fardögum fæst bygð
örðin Inn-Fjörður (Fjarðarkot) í
Mjóafirði, 14 eða 16 hundruð.
Jörðin er allvel húsuð, ágæt sauð-
jörð, en miður heppileg til sjó-
soknar, innst í firðinum, bærinn er
ca. 300 faðma fra sjó. ^y^gtng
væg. Semja má við undirskrifað-
an eða eiganda jarðarinnar, Katr-
íuu Sveinsdóttur í Firði.
Asknesi 2. Nóv. 1897.
S v e i n n Olafsson.
iijer með er skorað á alla, er
skulda dánarbúi Finnboga veitíngam.
Sigmundssonar að borga skuldirnar
tafarlaust til undirskrifaðs, eða semja
um borgun á þeim. Að öðrum
kosti verða þær allar innkallaðar
með málsókn á kostnað hlutaðeig-
anda.
Seyðisfirði 20. Des, 1897.
St. Th. Jónsson
IIjá Anton Sigurðssyni
f æ s t:
Agætur s t í g vj e I a ábur ð u r,
s k ó- og s 11 g v j e 1 a - r e i m a r mjög
sterkar, sömuleiðis skósverta,
skóhorn og hnepparar handa
kvennfólki, ljómandi fínir, með
íl ab e i nsska fti.
Samkvæmt mjer gefnu umboði
er hjer með s k o r a ð á alla þá
cr skulduðu herra bakara A. Schiöth
j við burtför hans hjeðan af Seyðis-
| firði, að borga til mín skuldirnar
| hið allra fyrsta cða semja um
borgun á þeim. Að öðrum kosti
hlýt jeg að innkalla þær með mál-
sókn á kostnað skulunauts.
Seyðisfirði 20. Des, '97.
St Th Jónsson
II j e r m c ð gef jeg herra kaup-
manni St. Th. Jónssyni á Seyðis-
firði fullt Og ótakmarkað umboð
til þess mín vegna að innheimta
útistandandi skuldir sem jeg á á
Seyðisfirði og í nærliggjandi hjer-
uðum, og til að semja við menn
um greiðslu þeirra, og skal allt
sem velnefndur kaupmaður gcrir
í þessu efni í alla staði eins gott
og gilt og jeg hefði það sjálfur
gert.
Bæ í Króksfirði 23. Júlí 1897.
G. R. S c h e v i n g.
(hjeraðslæknir.)
(L. S.)
Samkvæmt framanskrifuðu um-
boði er hjermeð skorað á alla þá
er nokkuð skulda herra hjeraðs-
lækni G. B. Schevíng að greiða
| upphæðina sem allra fyrst til mín
eða semja um hana, þar allt verð-
ur að öðrum kosh innheimt með
Iögsókn.
Seyðisfirói 20, Des. '97
St. Th. Jónsson,
Eimreiðin III. 3. h. . . 1,00
Grettisljóð eftir M. Joch.. 1,75
Draupnir 4. ár. T. Holm. . 0,75
Biblíuljóð sjera V. Br. II. b: 4,00
Búnaðarrit XI. ár . . . 1,50
V ísnakver Páls lögm. Vídalíns 4,00
fást í bókverslan
L. S. Tómassonar.
Brunaábyrgðarfjelagið
»Nye danske Br an dfor s ikr-
i n g S e 1 s ka b «
Stormgade 2 Kjöbenhavn.
Stofnað 1864 (Aktiekapital
4,000,000 og Reservefond 800,000).
Tekur að sjer brunaábyrgð á
húsum, bæjum, gripum, verslunar-
vorum, innanhúsmunum o. fi. fyrir
fastákveðna litla borgun (premie)
án þess að reikna nokkra borgun
fyrir brunaábyrgðarskjöl (police)
eða stimpilgjald.
Menn snúi sjer til umboðsmanns
fjelagsins á Seyðisfirði.
ST. TH. JÓNSSONAR.
Eigandi: Prentfjel. A u s t f i r ð í n ga.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður:
þorsteinn Erlingsson.
Prentsmiðja Bjarka.
26
að vísu stóð nafn Iians kannske ekki meðal hinna f’-cmstu í
bókmentunum, en var þó sannariega í metum hjá þeim mönn-
um sem unnu hreinum og formfógrum skáldskap; og ef hann
Ijeti nú ekki til sín heyra, þá gæti vel rekið að því, að bók-
mennta hugmyndir margra — og einkum úngu mannanna —
kæmust algjörlega á ríngulreið.
Því víst bar nýa bókin — þó vitlaus væri — vott um hæfi-
legleika; í henni var ýmislcgt, scm minti hann óþægilega á, að
hann hafði sjálfur hallast að bændadýrkuninni, þegar hún kom
á gáng. Þetta jók á mcðvitund hans um skyldu sína; hann
hiaut að gera grein fyrir því, hvað gott og rjettmætt hafði
verið upphaflega í því »Iága« í bókmenntunum,’ til þcss að
geta því betur rotað ti! fuls með einu höggi alian þann hörmu-
lcga misskilníng sem hin nýja bók var bvgð á.
Þetta gcrði hann líka — allkröftulega, en þó eins og mcð
góðmannlegu brosi að villunum; og svo sendi hann dagblaðir.u
úr höfuðborginni ritdóm sinn með hinu gamla alkunna rítmerki
s:nu, D.
Dagana scm liðu þángað til hann gat sjeð grein sína í dag-
blaðinu, naut hann nú aftur eftir mörg ár þessarar kitlandi til-
f.nníngar að vera milli vonar og ótta. Hann sá svo lifandi
fyrir sjer hvaða uppþot eitt orð úr hans munni mundi gera —
og það þó tkki væri annað en ritdómur. j’eir myndu nú finna
þer syðra, borgarbúarnir, að hann hafði augun á þeim;
þ.að myndi verða talað, og kannske líka skrifað r.m greinina,
]:að var varla efi á því. Honum skyldi ekki þykja ógaman að
jjá sínar eigin hugsanir við hliðina á hugsunum hinna í dag-
Llaðinu úr höfuðborginni.
Samt brosti hann að sjáifum sjer og bældi niður í sjer þcssa
barnalegu tilflnníngu, sem har.n var svo hátt hafinn upp yfir.
Og þegar pósturinn loksins kom, sem hlaut að hafa greinina
meðferðis, tók hann sjcr fyrst góða gaungu burtu frá bænum,
til þess að sýna sjálfum sjer hvað honum þótti þctta litlu
skifta.
Svo kom hann sjer þægilega fyrir í skrifstofustólnum cg
opnaði brjefa strángann; hann brajt úr dagblöðun-
27
um og raðaði þeim. En þegar hann ætlaði svo að fara að
byrja á brjefunum, eins og hann var vanur, þá varð honum
lit’ð á ritdóminn um hina nýu bók, beint fyrir framan sig
í þriðja dálki, og hann fór að tlesa — reyndar ekki af því
hann gæti ekki stilt sig, heldur af því að hann kannaðist ekki
við fyrstu orðin í ritdómnum
Þetta voru heldur ekki hans orð, augun flngu niður eftir
dálkinum, — það var alls ekki hans ritdómur. Hann fiýtti
sjer að fletta við blaðinu: Q stóð undir. Q var alkunnur, og
hans dóm mat hann mjög mikils, - - en samt!
Ritdómur hans sjálfs hlaut að hafa komið of scint, — að
minnsta kosti vonaði hann það; annars væri þetta allt of arg-
vítugt. Hann gat ekki feingið af sjer að lesa Q, og rauk í
brjefin — fyrst peníngabrcf.
En að vörmu spori var hann aftur með allan hugann á rít-
dómnum. í brefinu var þakklæti og ritlaun trá dagblaðinu úr
höfuðborginni. Ritdömurinn hafði komið svo scint, að hinn
háttvirti Q hafði aðeins fcingið tíma til að fljetta fácinum
setníngum úr hans heiðraða ritdómi inn í grein sína, scm þá
var albúin; þess vegna sendu þeir ritlaun um leið og ritstjornin
Ijet með mörgum fögrum orðum þá von sínn í ljósi, að fá að
sjá aftur við tækifæri aðra eir.s ritsnild, — svo frægt og al-
kunnugt ritmerki — o. s. frv.
Og þó kunni ekki sjcra Daníel við þetta og minst var
honum um að taka við pcníngunum; hann þóttist ekki almenni-
lega hafa unnið til þeirra. En smiðs'.iöggið á alt saman rak þó
.þersi kafli úr brefiinu:
» Ritstjórnin leyfir sjcr auk þess, að benda hinum neiðraða
»ritdómara á, að hir.n háttvirti aðstoðarmaðnr vor Q ritar
»að vísu í blaði voru í gær í sömu stefnu og hinn heiðraði
»ritdómari cn þó töluvert kriittugar og skarpar í ymsum
»mikilsvarðandi atriðum. í að hlytur líka að vera svo, að sá
»sem er svo rærri, að hann fær ósvifni hinnar nyu anda-
»stefnu í bókmentunum beint á nasirnar, velji henni stráng-
» ari dómsorð en hinn scm er leingra burtu; inn í hans fjar-
»læga og friðsama verkahríng nær ekki néma veikur ómjr