Bjarki - 26.03.1898, Blaðsíða 4

48
Á g r i p
af aðalreikningi sparisjóðsins á Seyðisfirði 1897.
A. T c k j u r:
I. Eftirstöðvar i. Janúar 1897 ............................Kr. 21497,84
II. Vextir af lánum........................................ — 1648,58
III. Ymsar tekjur .......................................... — 13,70
IV. Vörslufje 31. Desember 1897....................— 34451,07
Samtals Kr. 57611,19
B. Gjöld:
I. Vörslufje 1. Janúar 1897...........................Kr. 21193,67
ÍI. Vextir af innstæðu..................................— 1072,28
III. Ýms gjöld........................................... 108,00
IV. Eign sjóðsins 31. Desember 1897.....................— 35237,24
Samtals Kr. 57611,19
A c t i v a:
a. Skuldabrjef ...................................Kr. 35014,17
b. Peníngar í sjóði.........................— 223,07
Samtals Kr. 35237,24
Passiva:
a. Vörslufje................................Kr. 34451,07
b. Viðiagasjóður.............................— 786,17
Samtals Kr. 35237,24
Seyðisfirði 22. Janúar 1898.
Jóh. Jóhannesson. St. Th Jónsson. L S. Tómasson
p. t. formaður. p. t. gjaldkeri.
Veggjapappír.
Margar þúsundir ai' nýum og
fögrum sýnisbornnm komu nú með
-Vestu« til apótekarans á Seyð-
isfirði. Allar pantaðar vörur verða
eins og að undanförnu seldar með
verksmiðju verði.
Efnilegur píltur, ekki ýngri
en 16 ára, getur feingið pláss á
vinnustofu minni á Seyðisfirði.
Enn neíta verður hann sjer
um alla áfeinga drykki.
Erlendur Sveínsson.
Á skraddaraverkstofu
EYJÓLFS JÓNSSONAR
er nýkomið töluvert af ýmiskoriar íataefnum, svo sem :
Sumarfataefni,
röndóttu buxnatauin finu,
cheviot ýmiskonar,
camgarn gott og
LJÓMANDI FALLEGT; hentugt t. d. í fe r m í 11 g a r f ö t, alt með besta
verði gegn peníngum, innskriftum eða góðum íslenskum vörum!
FLJÓT AFGREIÐSLAI — VANDAÐUR SAUMUR!
Afsláttur gegn peníngum út í hönd.
Eyj. Jónsson.
FI LÍFSÁBYRGÐARFJELAGIÐ .STAR.,
3
_ ®S.»STAR»
5* 5
p 1:
S æ
2S. S
p í'
~ Q*
*STAR<
»STAR«
► STAR«
a> p>.
rd- r+
r+ PJ
3*
p'*
■ STAR«
>STAR«
gefur ábyrgðareigendum sínum kost á að hætta við
ábyrgðirnar nftir 3 ár, þeim að skaðlausu.
borgar ábyrgðareigendum 90 prósent af ágóðanum.
borgar ábyrgðina þó ábyrgðareigandi fyrirfarí sjer.
tekur ekki hærra iðgjald þó menn fcrðist eða flytji
búferlum í aðrar heimsálfur.
hefur hankvæmari lífsábyrgðir fyrir börn, en nokkuð
annað lífsábyrgðafjelag.
er útbreiddasta lífsábyrgðafjefag á Norðurlöndum,
Umboðsmaður á Seyðisfirði er vcrslunarmaður
Rolf Johansen.
in
p.
cr
><
OQ
Ox
®
cn
|l
P
P' 2
■ CfQ*
cn
©
SMJ0R ogdálítið a f
KART0FLUM
er til sölu hjá ST. TH. JÓNSSYNI
gegn peningxim.
Eigandi: Prentfjcl. Austfirðínga.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður:
þorsteinn Erlingsson.
Prcn.smiðja Bjarka.
66
cn alt í einu orðið svo nákomið, reyndi hver um sig að breiða
yfir uppburðaleysið með ótal smá vinyrðum og meó því að
hjálpa og vera til þægðar sem best hann gat; Jóhannes einn
þekkti hjer alla og ljek við hvern sinn fíngur af ánægju, og
hann fór að hoppa og hlægja eins og skóladreingur, svo Ga-
bríela varð steinhissa.
Sjálf var hún róleg og dálítið þur, eins og vant var þar
sem hún var ókunnug; og meðan litla prestskonan fylgdi henni
upp á loftið, reyndi Gabríela með öllu móti að hafa af henni
þennan óróa.
F.n frú Júrges trítlaði fram og aftur í einlægu vandræðafáti
og stundi fram laungum afsökunarlestri sem aldreí ætlaði að
erida, og það dugði ekkcrt þó Gabríela fullvissaði hana um, að
biskupsherbergió væri það fallegasta sVefnherbergi sem hún
hefði sjeð; — frú Júrges hjelt áfram fyrir það, og þegar hún
svo alt í einu bað afsökunar á því, að hún þyrfti að fara nið-
ur og líta cftir kvöldmatnum, þá sletti Gabríela sjer niður í
mjúka biskupsstólinn og hló upp yfir sig.
Ilún sá það nú alt í einu, hversu mjög hún sjálf stakk í
stúf við þetta fólk. l’essi breiði mikilfeinglegi prestur, sem
hún vissi að var eitt af fángamörkunum úr dagblað-
inu í höfuðborginni, og þessi fíngcrða jirestskona, sem ekkert
sýndist eftir af, nema há!f.<jánaleg viðmótsblíða, og svo litli,
kæri, tilhöggni guðfræðingurinn hennar scm upp úr þurru fór
að hoppa og sprikla með fótunum — nci, biðjum tyrir okkur!
]>etta hefði verið matur fyrir guðlausu frændurna.
En þeir skyldu ekki fá neitt hjer til að hlægja að. Ilún
ætlaðí sjálf að samlagast þessu fólki, og reyna að skilja það.
Ilafói hún ekki lcingi þekkt Jóhanncs án þess að finna hann;
og þó þótti henni nú orðið svo vænt um hann; og cins skyldi
fara með fóður hans og móður Og Gabríela flýtti sjer að
snurfusa sig, til að komast ofan í hv“rsdagsstofuna. Og með-
an hún gekk ofan hinn breiða loftsstiga, fanst hcnni þægilegt
að anda að sjer loftinu í hreinum og vel {ívegnum sveitabæ,
þar sem ollu er haldið hlýju og notalegu án prjáls eða (burðar,
67
og borðaður góður, velreiddur matur, — hún fann kálfskets-
steikar lykt úr eldhúsinu, —
Hún hitti feðgana við tóbaksborðið í ofnkróknum og heyrði
þá lækka róminn og slíta talinu þegar hún kom inn. Jóhannes
kom hiaupandi á móti henni og prcsturinn ýtti ruggustólnum
fram af mikilli kurteisi og Gabriela settist í hann; og samtaljö
byrjaði strax eins og af sjálfu sjer — fjörugt og náttúrlegt,
svo að einginn fann nú til þvíngunar c.ða uppburðaleysis.
Presturinn sjálfur gekk á undan; og Jóhanncs komst í sjö-
unda himin þegar hann sá hvernig Gabrícla — eins og allir
aðrir — gleymdi sjer, þegar faðir hans gerði sjcr reglulcga far
um að beita öllum sínum töfrandi ástúðleik.
þau töluðu um borgina, kunníngja og bækur, — alt rnark-
vcrt sem viðbar; og Gabríela tók glaðlega þá afstöðu í samtal-
inu, sem prcstur vísaði henni til strax í byrjuninni með mcin-
lausri smá crtni í spaugi, þar scm þau skildu bæði að þau
vissu það hvort um annað að þau voru andstæðíngar, cn væru
ásátt um að láta það alt gánga í bróðerni.
Á meðan brciddi stúlkan á borð, en frú Jurges trítlaði út
og ínn og afsakaði hvað eftir annað, að þau væru vön að borða
í hversdagsstofunni. Og undir borðum var samtalinu haldið
áfram — jafn fjörugt og ánægjulaga fyrir alla. í’að var rauð-
vín á boróinu, og rjett hafði hún fundið það, þar var líka
kálfsketssteik — bæði af því það var aðfángadagskvöld Páska
og líka vegna únga lólksins, scm hafói verið á ferð allan dag-
inn án þcss að bragða heitan bita.
l'að var fyrst cftir á, þegar þau voru scst í kríng um borð-
ið fyrir framan sófann, að frú Júrges fjekk tóm til að gleðjast
yfir því hvað Daníel var auðsjáanlcga ánægður með nýu teingda-
dótturina og hún kínkaði brosandi kolli til sonar súis. Sjálfii
gcðjaðist henni ckki alskostar að þessari úngu stúlku, sem vai
svo róleg og viss í allri sinni framgaungu; og meðan frú júrges
sat svena og fylgdi samtalinu - meira eftir tóninum en orð-
unum - hrökk hún fleirum sinnum við, þegar Gabríela, bros-
andi og frjálsmannlega sagði eitthvað þvert á móti Daníel
sjálfum.