Bjarki


Bjarki - 16.07.1898, Blaðsíða 2

Bjarki - 16.07.1898, Blaðsíða 2
I IO skipað sjer á öll vígi sin, etl hjer eiga einar 5 til 6 þúsundir að verja margra milna svæði, en fólk- ið er auk þess alt annað en vel vopnað, og þó enn verr nestað. Utan að þeim sækja alt að því 20 þúsundir manna ágætlega búnar og hafa sett fallbyssur og önnur helj- artól svo að segja á hverja hæð. í dögun Föstudaginn I. Júlí hófu Bandamenn aðsóknina á öllu svæð- inu endilaungu. Spánverjar tóku ágætlega á móti, og aðeins með því að róta fylkíngunum í opinn dauðann upp eftir skóglausum hæð- um undir skot og fleinalög Spán- vcrja lánaðist Bandamönnum loks að ná ystu virkjunum um kvöldið eftir að dynjandi skothríð hafði staðið allan daginn; lágu þar þá lík Spánverja dreifð um hverja laut og þeir setri uppi stóðu urðu síð- ast að þoka fyrir byssustíngum og ofurefli, en á veginum upp til þeirra lágu Bandamenn fallnir á aðra þúsund. Svo gerði nóttin vopnhlje. Hún er dimm þar líka í Júlí. Strax sem vígljóst var á Laug- ardagsmorguninn var byrjað aftur og barist allan daginn, og voru þá Bandamenn um kvöldið búnir að ná öllum vígstöðvum Spánverja nema nokkrum þeim allra instu við sjálfa borgina, en bæði kváðu þau vera miklu traustari cn við var búist og miklu fleira lið ( borginni til varnar, en menn hugðu, þvi það er svo sem vitaskuld að hver vopn- fær maður tekur þátt í vörninni mcð þessum 5 til 7 þúsund reglu- legu hcrmiinnum. Auk þess er sagt að Spánverjar berjist eins og ljón og þoki ekki þverfet meðan stætt cr. Ofan á þetta bætist að flotinn spánski lá á höfninni og er ekki ólíklegt að hann hafi getað styrkt bæinn eitthvað. A1 öllum þessum ástæðum tele- graferaði Shafter foríngi (sem ann- annars liggur veikur ( tjaldi s.'nu) á Laugardagskvöldið til Banda- stjórnarinnar að hann treystist ekki til að taka borgina fyr en hann væri búinn að draga að sjer stærri fallbyssur. Orustan hafði ekki verið jafn skæð á Laugard-ginn eins og hún var á Föstudaginn. Af Banda- mönnum voru a aðra þúsund mannr særðir og dauðir eftir fyrra daginn (eitt blað segir un 200 dauða 800 særða og marga af þeim dauðvona) en um mannfall síðara daginn er ekki talað, aðeins sagt að það hafi verið minna. Af Spánverjum segja Bandamenn að 3000 sjeu fallin og sár og rúm 2000 tekin fángin. Meðan alt þetta gerðist lá Spánski flotinn, 6 skip, á höfninni og sjest ekki að hann hafi getað tekið neitt að ráði þátt í því sem fram fór á landi uppi. Hann var að vísu ekki í sjálfheldu þó skip- skrokkurinn lægi í þreyngslunum, því það var reynt að skip gat komist þar fram hjá, en varla nema eitt og eitt í einu. Bandamenn voru því á vakki fyrir utan og sýnast hafa haft þar ekki minna en 28 skip úti fyrir og um kríng, því 15 voru fyrir og með nýa hernum þ. 22. Júní er sagt að kæmi 13. Bandamönnum þótti ekki líklegt að þau myndu ráða til útsiglíngar og bjuggust við að verða að sækja þau af hæðunum í kríng og sýn- ist sem Shafter foríngi hafi talið það óhægt en þó vel vinnandi. Sampson flotaforíngi ætlaði því að vera þarna á vakki fyrir utan og bíða þess að landherinn gerði út af við þau. En Sunnudagsmorguninn 3. Júlí kl, 9r/2 sjá tvö skipin sem næst voru sundinu, að forustuskipið spánska er komið út fyrir þreyngsl- in og að hin koma þar á eftir hvert að öðru. Er ekki óh'klegt að þau hafi hraðað sjer að segja tíðindin og hóa hinum saman, og náðist þó víst ekki í þau nærri öll. Spánska drekann bar að óðfluga. það er heljarmikið skip, heitir Christobal Colon, er nýtt, bygt 1896, 6840 lestir, skríður 20 mi'l- ur á vökunni, hefur 450 manna og kostaði 10 milljónir og 800 þús. króna. A þessu skipi var sjálfur flota- forínginn Cerveró, og kom þar nú í broddi fylkíngar á flugferð út sundið og ljct kúlurnar drífa a Bandaflotann úr hverri byssu sem að varð komið. Bandamenn bi3u meðan skipin fóru út úr þreyngslunum og hleyftu ekki af einni byssu fyrri en þau voru komin út fyrir alla kast- ala, en þá ljetu þau alt í einu dynja á þeim slík heimsundur að hraðskeytin segja að það hafi verið æðandi kornjelja-moldviðri — bók- staflega talað. Með þessum látum hjelt Cristóbal út sundið og stefndi vestur með ströndinni með hin á cftir sjer byljandi af skotum, en ameriska þvagan öll jafnhliða og í humátt á eftir. Einstakir viðburðir cru nú ckki vel ljósir í hraðskeytunum, enda er sagt að alt hafi verið hulið í slík- um reykjarmekki að varla sæi til nema við og við þegar undir hann lyfti eða sveif frá. Flest skipin hafa elt foríngjadrekann spánska og ljctu kúlurnar gánga á honum hvíldarlaust. Svona komct Cristó^ bal nálægt 15 mílur vestur með ströndinni. Var hann þá kominn að því að sökkva og í honum kvikn- að á ótal stöðum, og hjelt hann þó enn áfram skotunum, en stýrði þar loks á grunn og ijet fána sinn síga. Hvað fallið hefur af fólkinu, brunn- ið eða drukknað sjest ekki, en ein- hverju af þvi björguðn Bandamenn og Cerveró foríngja tóku þeir þar fánginn. Næst Cristobal komust tvö skip- in Oquendo og Viscaya leingst vestur með ströndinni. Bæði voru þau af stærstu skipum Spánverja 7000 lestir með 500 manna, bryn- skip bæði, ný og ágæt að vopnurn °g bygg'ngu- Þau komust nálega 5 mílur vestur með landi, en þá voru þau marg gegnskotin bæði, og loguðu víða, annað meira eða minna brunnið aftur undir miðju. Lofa Amerikumenn mjög hreysti mannanna sem á þeim voru. Fjórða stórskipið, María Teresa komst ennþá skemmra, eitthvað þrjár mílur og hleyfti þar á grunn skaðskotið og brennandi. í’á eru ótaldir tveir vjelavciðar- ar. í’að eru bátar aðeins 370 lest- ir að stærð og með nál. 70 manna hvor. Þeir komu aftastir í lestinni út og feingu óblíðar viðtökur. Eitt stórskipið ameriska, Gloucester, gaf sig sjerstaklega að þeim og Ijet skotin ríða á bátunum og þeir á því. En þeir eru ákaflega hrað- skreiðir, fara alt að 30 mílum á vöku, og ætluðu að renna sjer fram hjá Gioucester, en komust þá inn í drífuna frá mörgum stórskip- um og sneru við það aftur og rjeðu báðir á Gloucester og ljetu skella á því alt hvað þeir gátu. En þeir máttu ekki við stórskotum skipsins og urðu Ioks að svegja að landi eftir afarharða hríð og hleypa inn í brimið tæpri mílu vestur frá höfnini. í’eir voru þá allir sundurskotnir og komnir að bruna. Meðan á hríðinni stóð var. alt hulið reyk, líklega þó meira kolareyk en púðurreyk, þó tölu- verð móða sje af hinu svo nefnda reyklausa púðri, sem öll skipin hafa líklega haft. Alt sást því ó- ljóst, en rjett sem bátarnir hjeldu til lands loftaði undir reykinn og sást þá að fólkið af þeim var að kasta sjer í brimið og reyna að kafa til lands hver sem gat, því þá var að því komið að eldurinn næði púðrinu og fáum mínútum síðar sprakk annar í loft upp og litlu á eftir fór hinn á sömu leið. Ekki er þess getið hvað bjarg- ast hafi af þessu fólki heldur, en að því leiti eru þessir bátar fræg- ir að þeirra skot eru þau einustu í allri þessari orustu sem hittu nokkurt ameriskt skip, því Glou- cestcr var töluvert skaddað þeg- ar það skildi við þá og á annað skip kom ekki skot. Svona cndaði þessi heljarhríð og hafði staðið yfir aðeins hálfa fimtu stund. Eins og áður er sagt vrar kl. gi/2 þegar skipin komu fram í sundið, en þá var hún tvö þegar Cristóbal Colon hleyfti á grunn brennandi, og dró ofan herfána sinn Hann var víst síðastur unninn en bátarnir munu hafa brunnið fyrst. Als höfðu Bandamenn tekið fángin um 1300 manna og þar á meðal Cerveró flotaforíngja. Nokkur hundruð manna er sagt að muni hafa farist af Spánverjum fyrir skotum og eldi, og sumt drnkkn- að. Það virðist hafa verið töluvert brim við strendurnar því þess er getið að fófkið hafi verið að hrökl- ast undau eldinum fram og aftur um skipskrokkana og ekki kastað sjer í sjóinn fyr en í síðustu lög. en laungu cftir að orustunni var lokið, heyrðust hvellirnir f-á skipa- skrokkunum út með sjónum þegar eldurinn var að ná púðurklefunum og tæta skipin sundur. Hraðskeytin um sigurinn komu til New York um kvöldið og fiugu næsta morgun út um alt landið og gerðu fólkið hamslaust af fögnuði. »Allur floti Cerverós tættur f sundur og brunninn cn ameriski flotinn mist einn einasta mann og hafði aðeins 2 sára«. Við þessa atburði breyttist nokk- uð hljóðið í Shafter forfngja og umsáturs hernum. I-Iann gerði nú þegar orð borgarbúum á Sunnudag- inn og sagði þeim að ef þeir gæf- ust ekki upp á Mánudagsmorgun- inn þá byrjaði hann skothríð á borgina og gæfi aðeins bið þáng- að til útlendir menn, böril og gamalmenni og annað óvopnfært lið væri komið á burt. For- fngi borgarliðsins sendi honum svarið á Mánudaginn, að borgin gæfist ekki upp en verði sig með- an hún mætti. Konsúlarnir út- lendu fóru þá til Shafters og feingu hjá honum 24 tíma frest meðan fólkið væri að flytja út sára menn, börn og gamalmenni. Það má því telja víst að skot- hríðin á b< rgina hafi byrjað 5. Júlí og lausafregn sem kom ineð skipi í vikunni segir, að Bandamenn hafi verið búnir að tska hana *. Júlí. Hjálparliðið vestan frá Iíavanna átti 5. Júií aðeins fáar mílur eftir til Santiagó, en taiið víst Garcia myndi geta varið \,ví komast alla lcíð. Svona stóð taflið Þar Vestra þ. 5. þ. m. Austur á Filipscyum hefur ekk- ert gerst sögulegt. Upprcistar- mcnn þokast jafnt og þjett að ManiIIuborg og sagt að þeir hafi náð á vald sitt konu og börnum Ágústíns borgarstjóra. í Manillu og

x

Bjarki

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Bjarki
https://timarit.is/publication/28

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.