Bjarki - 20.08.1898, Blaðsíða 3

Annan botnverpíng «Umbria*
frá Hull, tók Heimdallur nálægt Vest-
manneyura og var hann rúinn öldúng-
is á sama hátt og pessi. Skaða hans
mat yfirforínginn til 16 eða 17 þús. kr.,
því hann hafði nneiri fisk.
Línuveiíara tók Heimdallur
líka á leiðinni híngað. Sekt hans var
3 pund
Kvikt af botnverpíngum við Færey-
ar nú og höfðu sórenskrifari og amt-
maður þar náð einum og sektað 20 pd.
D a v i d Ö s 11 u n d, aðventisti, hef-
ur prjedikað hjer nokkrum sinnum
bæði á Norsku og íslensku og feingið
allmargt áheyrenda. íslenskan er, sem
von er til, dálítið bjöguð, en þó vel
skiljanleg, Vel hafa flestir menn látið
yfir tölum Östlunds, enda má það víst
vel segja um manninn eftir framkomu
hans og kynníngu, að úr því heimur-
inn hefur í eftirdragi þessa kynslóð,
sem kallast trúboðar, biskupar, prestar
og prjedikarar, þá væri vel ef einginn
þeirra væri ósanngjarnari eða óvin-
veittari frjálsri hugsun og almennum
mannrjetti en Östlund þessi. Hann
ter nú hjeðan suður á Eskifjörð og
þaðan mcð Hólum til Rvíkur. í*ar
verður hann í vetur.
Rjúkan, sem samkvæmt auglýsíngu
yfirpóstmeistarans í Kaupmannahöfn
átti að fara þaðan 20. Júlí, er ókomin
ennþá og het'ur nú eftir því verið 30
daga á ferðinni. Sá póstur verður far-
inn að fyrnast.
Eins og mörgum er kunnugt, ætl-
aði jeg alveg að hætta við versl-
an hjer á staðnum í haust sem
leið, en vegna hins bága árferðis
gat jeg ekki selt nærri allar vörur
mínár og ljet því halda versluninni
áfram ,í vetur; en til þess að reyna
að komast hjá þvf framvegis, þá
sel jeg frá þeim degi, sem auglýs-
íng þessi kemur út; til 1. Okt.
allar hjer upptaldar vörur með 15 °/0
afslæ.tti gegn penfngum út í hönd,
en verulega vel vcrkaðan salt-
fisk tek jeg gegn sömu vörum:
Stórfisk 14 aura pnd., smáflsk 15 —
18 þuml. á 12 aura og ýsu á
ÍO aura. Vörutegundirnar eru
þessar: Alnavara margskonar
silfurplet og nikkelvörur,
vasaúr á 22, 24, 28, 32, 120
krónur, úrfestar, kapselsbross-
í u r og fleira gullstáss og ýmsir
sjelegir og vandaðir munir,
hentugir til að gefa við ýms tæki-
færi. Málverk, speglar, spegilgler,
borðlampar, lampaglös, borðdúkar
°§ teppi, skór, sjóstígvjel, regnhlíf-
ar, stráhattar, reyktóbak, bogavigt-
ir, gólfmottur, byssur.
Seyðisfirði 15. Agúst 1898.
Magnús Einarsson.
Hjer með aðvarast allir þeir, sem
enn eiga ógoldin bæargjöld til Seyð-
isfjarðarkaupstaðar að borga þau
til mín hið allra fyrsta í innskrift
eða peníngum.
Seyðisfirði 18 Ág. 1898.
A. Rasmussen.
(bæargjaldkeri.)
Sjal hefur fundist milli Vest-
dalseyrar og Öldu. Vitja má til
Jóhans Matthíassonar á Fjaiðaröldu
gegn fundarlaunum og borgun
þessaiar auglýsíngar.
!_
Cj
c
o
tn
OT
cö
£
'O
h
ch
c
a
o
P>
22
'O
-Q
E
o
o o o
i/“> w~» O
G
QJ
G w
O
w «
in T3
G G
<
<D
o
ct o
3 .u
U V-.
22 PQ
Ui ^
>
V
V
^ ’5o
w, £
'B e
'v 3
OT c
-H i
OT 'M
— w
U
* -s
c s
c 3
■r
H tfí
3 «
bi) S
> Q
<- U «
• S
. <u
p ce c
| « s
0 2 3
'CÖ
<n Ú4
Vh G
G
öjo *
:0 * V
(/) >fu
'Cj O 4-j
E
tn
m O O 'fQ O
m t-o CS O
cT ó o o •-«
22
G
O
G
o
PQ
42
22 h
. G
u G
tuo • jj
0 Q
6
c
c
<u
E
G
E
42
8
Í2 c
ctf G
.G >
W 22
•v* cö
XO ■
» e
5 £
% g
u 42
G cö
DjO uí
:0
C/) >
G
bÆ
:0
crt
ccí
M
■5
c
c
D.
'ið
C
ccj
•O
C
Undirskrifaður hefur til sölu
þessi Reykjavíkurblöð :
í s 1 a n d . . . . 4,00
f> j ó ð ó 1 f . . . . 4,o°
N ý u Ö 1 d i n a . . 3,50
Nýir kaupendur geta feingið yfir-
standandi árg. af Islandi og þjóð-
ólfi hvorn á 2 kr.
Gamlir kaupendur sem ciga ó-
borguð nefnd biöð eru beðnir að
gera það sem fyrst. r
Fjarðaröldu Seyðisfirði 4. Ag. '98
Jón Jónsson. ljósmyndxr.
Vinnumaður.
Úngur maður duglegur og vilj-
ugur getur feingið ársvist hjá
undirrituðum frá næstkomandi Okt-
óbermánaðar byrjun.
Laun 200 krónur.
Seyðisfírði 30. Júlí 1898.
Sig. Johansen
Verðlaunuð, hljómfögur,
vönduð og ódýr
Orgelharmonia,
og ý m s ö n n u r h 1 j ó ð f æ r i
útvegar L. S. Tómasson
á Seyðisfirði.
Brunaábyrgðarfjelagið
»Nye danske Brandforsikr-
ings Selskab«
Stormgade 2 Kjöbenhavn.
Stofnað 1864 (Aktiekapital
4,000,000 og Reservefond 800,000).
Tekur að sjer brunaábyrgð á
húsum, bæjum, gripum, verslunar-
vörum, innanhúsmunum o. fl. fyrir
fastákveðna litla borgun (premie)
án þess að reikna nokkra borgun
fyrir brunaábyrgðarskjöl (police)
eða stimpilgjald.
Menn snúi sjer til umboðsmans
fjelagsins á Seyðisfirði
ST TII. JÓNSSONAR.
Eigandi: Prentfjel. Aus t fi rð ín ga.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður:
Þorstoinn Erlíngsson.
Prentsmiðja Bjarka.
18
sem mig vantar. Hún hefur líka hlaðið að mjer svæflum, það er
hennar verk, að jeg fjekk stöðu í París, að jeg hef vel búið
borð, svo laglega íbúð að vinir mínir öfunda mig af, og svo
mikið aflögum, að við getum fyrir það á hverju ári búið mán-
aðartíma út við sjó okkur til hressíngar. Við ait þetta bæt-
ist svo að hún er inndæl. Menn stara á hana á götunni. Og
lundarlag kennar er þetta ósköp jafnt; við rífurnst mjög sjaldan,
Jeg hef altaf borið mesta traust til hennar, — aldrei hefði
mjer af sjálfsdáðum dottið í hug, að bún gæti svikið mig. I
fyrsta skifti sem mjer —• jeg vil ekki segja »datt það I hug*
— því þeirri hugsun var troðið upp á mig að mjer nauðugum,
það var fyrir þrem árum síðan. Við höfðum sagt upp vinnu-
konu sem við vorum ekki ánægð með, af því hún sýndi okkur
ósvífni. Daginn eftir fjekk jeg brjefspjald með póstinum og á
því stóð »að konan mín hcfði hjámann scm gæfi hcnni penínga;
að jeg væri kjáni og kokkáll. .* jCg þekti strax hcr.d vinnu-
konunnar og fleygði brjefspjaidinu í otninn, en nefndi [>að ekki
eir.u sinni á nafn við Lúcíu. 1 að verð jeg að eiga — þó jeg
scgi sjálfur frá, að hvorki ró mín eða traust mitt til Lúcíu
raskaðist svo mikið sem eitt augnablik.
Jeg veit ekki ntma það gcti vcrið cndurminníngin um þetta
klúra brjefspjald scm hcfur vakriað hjá mjcr þennan síðasta
mánaðartíma og komið inn hjá mjer svo mikilli óró og afbrýð-
issemi, að jeg hef átt lult í fángi mcð að leyna þvf fyrir Lúcíu
^yrjunin var hreinasta srnáræði — hcimska. Við — hún og
Je& — vorum f þjóðleikhúsinu; þar var lcikinn þáttur eftir
þcktan höfund — um heimskonur scm skreyta heimili sitt og
halda það rikmannlega fyrir penfnga elskendanna. Htíeingdist
hjarta mitt sarr.an af ángistf Hví hætti jeg alt í cinu að
iS
B e t z y.
. . Það er stór körf . . . frá Vailant . . .
Frú Robertier.
Ne — i? . . BlómJ . . . Jeg veit hvað það er . . . það er
gott . . . Ljúktu upp giugganum og kondu inn með körfina!
(Betzy gerir sem henni er sagt. Körfin er full af ljómar.di hvít-
um og rauðum rósum. Betty fer.)
F r ú R o b e r t: i e r.
Þetta kalla jeg failega hugsað . . . Morguninn eftír . . .
þegar maður vaknar — veslíngs Ilermoso . . . og jeg sem hef
skrifað honum svona hart brjef!
Hún geingur að skrifpúltinu, rífur upp> brjefið frá kvöldinu fyrir
og les þaá yfir. Þvi næst geingur hún í nokkrar mínútur fram og aft-
ur um gólfið. Hún nemur staðar frammi fynr spegiJskápnum og sjer
með ánægju að svefninn hefur gert andlitsyfirlit hennar aftur frískleg-
an. Geingur aftur að skrifpúltinu og hnoðar brjefinu saraan.)
.... Nei þetta brjef get jeg ómögulega sent honuro
íyrir körfina.
(Hún sestniður og skrifar í snatri þessar h’nur:)
»Mitt innilcgasta þakklæti .... Jeg er sárhrygg. Jeg
vilii að jeg gæti gleyrat degimam í gær. Jeg get það ekki
Kennið í brjósti um mig!
J. - • -
(Lcs það yfir.)
Gott. I’etta er eins tíguiegt og hið fyrra brjef, «1 rniklu
fallegra. Nú fleygi jeg því í brjcfkassann á leiðinni til Louvire.
(Hún hríngir á Betzy og fer að klæða sig).