Bjarki - 01.10.1898, Blaðsíða 3

155
fara ekki rjett.
f’riðju óþæg'fdm eru þau, að ekki
þarf annað en að önnur samskonar
telegrafvjel sje sett í gáng í nándinni,
svo að bylgjuhreyfíngin frá henni nái
hreyfíngunni frá hinni, þá er skollinn
vís og alt á ríngulreið.
Allir þessir gallar eru á lofttelegrafi
Marconis sem getið var í næst síð-
asta bl.
En nú hefur háskólakennari í Brunn,
Zickler að nafni, fundið lofttelegraf,
sem er laus við alla þessa ókosti.
Vjel hans sendir boð sín með ljós-
geislunum í stað þess með rafurmagn-
inu, svo bæði má stýra í vissa átt, og
vera óháður veðri og loftfari. Hann
er þráðlaus eins og hinn, og Zickler
sendir skeyti sín með geislum, sem
ósýnilegir eru mansauga, fjólulitu geisl-
unum ystu, svo ekki er hætt við að
neinn óheimildarmaður nái f frjettir
hans.
Zickler sýndi uppgötvun sína og skýrði
frá henni á háskólamóti og þótti öll-
um hún líkleg til mikils frama.
Auðvitað geta þó slíkar uppgötvanir
ekki orðið að liði við telegraf ti.I ís-
lands, vegna hafbúngunnar, fyrri en
tekst að leiða straum gegn um
holt og hæðir eða að minsta kosti haf.
Stefán Stefánsson kennari ætlar ekki
að koma heim í haust, eins og getið
var til í Bjarka áður. Hann dvelur í
Höfn vetrarlángt, en kvað nú vera
orðinn hjer um bil albata. Til leið-
beiníngar fyrir þá sem vildu skrifa
honum skal þess getið að hann býr
hjá Dr. Valtý Guðmundssyni í King-
osgade 15. Köbenhavn V.
Þeir doktórarnir og Stefán voru nú
komnir heim úr Noregsferð sinni.
Vesúvíus er nú að gjósa, eldleðjan
brýst fram í þremur aðalstraumum og
velta allir yfir gróður og skóga og
kváðu geta orðið hættulegir manna-
bygðum allir saman.
Seyðisfirði.
Veður hefur verið nokkuð skúra-
samt þessa viku, hellirignfng í þrjá
sólarhrínga, Þriðjudag til Fimtudag.
Sunnud. og Mánud. var dimt yfir og
dropar öðru hvoru; gott veður í
gær cn regn f dag.
Tíðindalaust hjer um slóðir.
SKIP.
Rjúkan, skip Tuliniusar kom sunn-
an af fjörðum þ. 25. f. m. Með því
komu Fórarinn Guðmundsson verslun-
arstj., Axel sýslum. Tulinius með konu
sinni, og Sveinn kaupm. Sigfússon frá
Nesi í Norðf. Rjúkan fór suður aftur
sama dag.
Vaagen kom að sunnan 27. og íór
norður til Akureyrar þ. 28.
Muggur, skip Pjeturs Thorsteins-
sonar, fór hjeðan þ. 28.
Thyra kom 28. og fór norður um
nóttina. Með henni kom sjera Matthí-
as, íngibjörg Torfadóttir frá Ólafsdal,
sem kvað elga að verða forstöðukona
kvennaskólans á Akureyri. Valgcrður
og Oddný Vigfússdætur veitíngamans
á Akureyri, og fjöldi manna fleiri.
Thyra flutti síðustu frjettir frá út-
Iundum til 22. f. m.
Með Thyra fór hjeðan Erlendur
skraddari Sveinsson alfarinn til Ak-
nreyrar.
Gleraugru fundin á götunni.
Má vitja á s'krifstofu Bjarka. Eig-
andi borgi auglýsínguna og sann-
gjörn fundarlaun.
Þrjví hlutabrjef í Prentfjelagi
Austfirðínga fást til kaups hjá Carli
Tulinius á Fáskrúðsfirði.
N ý k o m i ð cr til Antons
Sigurðssor.ar nokkuð af als
konar skótaui: Barnaskótau, kvenn-
skótau og karlmansskór.
Alt með besta verði.
Sömuleiðis fást yfirleður af ýms-
um gerðum og margt fleira handa
skósmiðum.
Seyðisfirði 29 Seft. 1898.
ANTON SIGURÐSSON.
Lestrar- og kenslubækur, forskrift-
arbækur handa börnuro, skriibækur
og skrifbókapapp'r, strikaður skrif-
pappír, umslög, pennar, blek, blý-
antar, lakk, skrifspjöld, grifflar og
m. fl. fæst í bókaverslan
L. S- Tómassonar.
U in allar pantanir, uppsagnir og
alt scm að útsendíngu Bjarka lýtur
eru menn fjær og nær vinsamlega
beðnir að snúa sjer til sýsluskrif-
ara Árna Jóhanssonar cn ekki til
ritstjórans, sömuleiðis um alla borg-
un fyrir blaðið.
Um 200 egg, góð, kaupir
undirskrifaður á móti peníhgum.
Seyðisfirði 22. Seft. '98.
Sig. Johansen.
UR
tapaðist á Sunnudaginn
á leiðinni frá Sörlastöðum og inn á
Öldu. Finnandi er beðinn að skila
úrinu að Sörlastöðum cða á skrif-
stofu Bjarka, móti sanngjörnum

Eimreiðin IV. 3. hefti,
Bókmentafjel. bækur 1898 . . 6,00
Þjóðvinafjel. 1898 . . 2,00
Sálmabókin 5. prentun ib. . . 2,00
Matt: Joch: Skuggasveinn 2.útg. 1,25
— .— Vesturfararnir . . 0,50
— — Hinn sanni Þjóðvilji 0,25
er nýkomið í bókverslan
L. S. Tómassonar.
Sparisjóðurinn
á Seyðisfirði
er opinn hvern Miðvikudag kl.
4—5 e. h.; eingin peníngastofnun
á landinu gefur hxrri vexti af inn-
lögum.
Nýa öldin
er 72 tölubl. um árið. Ritstjóri:
JÓN ÓLAFSSON.
Hún flytur ýtarlegri og fróðlegri
útl. frjettir en önnur íslensk blöð,
og er full af fróðleik og sí-skemti-
leg. Aig. kostar 3 kr. 50 au;
ársfjórðúngurinn 90 au. Reynið
hana einn ársfjórðúng. Aðal-út-
sölumaður: Sigurður Krist-
jánsson bóksali, Reykjavík.
42
guðinn Hamaguchi Daimoyojin að varðveita sig frá vondum
veðrum og allri annari ógæfu.
Svo mörg eru þessi orð um þorpsguðinn Hamaguchi, sem
bæði var skjótráður og góðráður í lifanda lífi. IJelgur m, ður
sinnar þ;óðar og afhaldsguð þorpsbúa.
* * * *
* * * * * *
Lítill eftirmáli
eftir Þ’orgils gjallanda.
Þannig voru margir hjcraða og fylkja guðir á Japan; cn
ofan við þá standa aðrir máttugri o-g dýrlegri guðir, það eru
þjoðguðirnir. Hjeraðaguðirnir höfðu ætíð í lifanda lífi verið
góðir og mikilhæfir menn; það þarf því ekki svo mjcg að láta
illa í eyrum vor Islendínga um þenna átrúnað »hciðíngjanna*
á Japan; allra síst þegar einmitt örlar á því sama hjá oss. A
mann-tilbeiðslu, sem er aIVeg sama eðiis. — Eggert Ólafscon
Jón riddari Sigurðsson eru í augum þjóðarinnar hálfguðir —■
að minsta kosti það —; 0g telja mætti fjórðúngsgoð og hjc r-
aðsgoð enda hreppagoð, ef það þætti hlýða í þessum litla eftir-
mála.
Ln bróðurást þjoðarinnar á Japan getur sannlega komið
kristnu mönnunum hjer á íslandi til að hugsa margt. Undar-
legt er að vita þá þjóð, scm kölluð cr hundheið.n, gánga Letur
°g nákvæmar eftir því boðorði Krists: »e!ska skaltu náúngann
cins 0g sjálfan þigc hcldur en vjer gerum; að Japansmenn
breyttu samkvæmt því sem klerkarr.ir kenna oss, en sem þvi'
miður ekkí getur borið blómlegan ávöxt hvorki hjá einni stjett
39
eins og vera ber um góðan og mikilhæfan öldúng og ætttföð-
ur. Hamaguchi var dómari og ráðgjafi allra þorpsbúa og versl-
unarmiðill hinna fátæku.
Hús Hamaguchi stóð fremst á hásljettu einni; en rjett neðan
við tók við brött brekka og í hlíðinni akurland, með fögrurn
smáhjöllum. Neðan við var þorpið, sem stóð rjett við hafið,
þar voru 90 hús og eitt musteri helgað guðinum S h i n t o
Þá var það eitt haustkvöld að Ilamaguchi stóð úti á
gluggasvölunum á húsi sínu og hörfði niður að þorpinu,
þar sem verið var að búa undir hátíð eina. Lamparnir voru
fyltir og fán^rnir blöktu. Alt skuldalið Hamaguchi var þar
neðra, nema einn sveinn, son.tr sonur hans, sem var heima,
»Afa« til skemtunar.
Um daginn hafði verið þykt veðut og þúngt loft; ákafleg-
ur hiti. Alt í einu kom snarpur ja.ðskjálfti, en af því það var
eingin nýúng fyrir Hamaguchi, varð honum ekkert hverft við;
en hinn aðgætni reyndi maður tók eftir .öðru, sem var sjer-
kennilegt við þenna jarðskjálfta. Það va? líkast að hann væri
enduvrómur fjarlægra og stórkostlegra umbrota. Skilníngarvit-
in skerptust; hann litaðist um og tók cftir öllu. Augun stöðv-
uðust við þorpið og hafið þar neðra. Hann sá að fjaran óx
óðum, eins og sjórinn liði frá landinu, altaf fjær og fjær.
Niðri í þorpinu, tóku menn líka eftir þessu kynlega útfiri, og
mannþyrpíngin stökk ofan að sjcnum, — út eftir, yfir þurrar
íeirurnar.
Slíka sjón halði Ilamaguchi aldrei sjeð; en hann grunrði
undir eins hvers fyrirboði þetta mundi. Á eltir útfirinu mur.di
hafið koma hamramt og ógurlegt, æða á landið og tortíma öllu
sem fyrir yrði. Vcgurinn til þorpsins var svo lángur, að ekki