Bjarki - 12.05.1900, Blaðsíða 3

75
fáum aurum, eftir efnum og á-
stæðum.
Gjafamiði verður látinn gánga um
Seyðisfjarðarkaupstað og Seyðisfjarðar-
hrepp eftir að línur þessar eru koran-
ar út í dagblaði.
Brimnesi, 3. Maí 1900.
Sv. Jónsson.
Seyðisfirði
V e ð r i ð:
Sd. -j- 7; kyrt. Md. -f- 4; a. kaldi.
I*d. -f- 3; n. a. kaldi. Mid. -j- 6; logn.
Fid. -{- s; kyrt. Föd. -j- 3; n. kaldi.
Ld. -f Si kyrt.
f í nótt sem Ieið varð bráðkvödd
hjer í bænum Guðrún Jónsdótt-
i r í Firði, ekkja Björns Sigurðssonar,
sem bjó í Firði, bróður Ólafs í Fjarð-
arseli. Var Guðrún hin vænsta kona,
hugljúfi hvers er fekti og því harm-
dauði mjög.
S KI P. 5. Esbjærg, fiskigufuskipGarð-
arsfjelagsins, frá Einglandi.
10. Snæfeil, annað fiskigufuskip
Garðarsfjelagsins, frá Einglandi.
S. d. Reserven, frá Einglandi með
kol til Watnesversl.
I. M. Hansen konsúll kom nú heim
með Snæfeili og er sem stendur settur
framkvæmdarstjóri i Garðarsfjelaginu í
stað C. B. Herrmanns, sepi menn ætla
helst að ekki muni væntanlegur híngað
til Iands framar.
Innan skams er von á þriðja gufu-
skipi Garðarsfjelagsins, Norðfirði, og er
f*orsteinn Erlíngsson væntanlegur heim
með því.
Fiskigufuskipin Elín og Eiríkur hafa
undanfarandi verið að veiðum hjer
suður með landinu; Elín hefur aflað lít-
ið eitt, en Eiríkur miklu betur; var að-
eins tvo daga úti og fór suður á móts
við Lón.
Esbjærg er nú einnig Iagt út á fiski-
veiðar. Róið hefur verið hjer úti í
firðinum nokkrum sinnum en lítið aflast.
í ádráttarnet hefur nokkuð aflast
síðustu dagana hjer innvið fjarðarbotn-
inn, smáupsi og koli.
Á Laugardaginn var voru gefin saman
í borgaralegt hjónaband á skrifstofu
bæjarfógeta þau Sigfús útvegsbóndi
Sigurðsson og úngfrú Margrjet Björns-
dóttir á Hrólfi í Seyðisfirði.
Sagt er að Tulinius sýslumaður á
Eskifirði hafi nú tekið öll botnvörpu-
veiðarfæri af franska botnverpíngnum,
sem hafst hefur við á Fáskrúðsfirði í
vor, en skotið annars málinu undir úr-
skttrð landshöfðíngja.
TAKIÐ EFTIR.
Húsnæði, uppsátur fyrir einn,
tvo eða þrjá báta með fiskiskúrum
fæst til leigu frá 14. Mai 1900 á
mjög hentugum stað til fiskiveiða.
St. Th. Jónsson kaupmaður á
Seyðisfirði vísar á staðinn.
KÝR, úng og snemmbær óskast
til kaups. Ritstj. vísar á.
Til leigu fæst nú frá þessum
tíma til 1 árs allgóður staður til
sjávarúthalds, sömuleiðis eingjalán
því nær ótakmarkað. Hvorttveggja
með vægri leigu.
Ritstjórinn vísar á.
Fiskiveiðahlutafjelagið
„G ARÐ AR“
{’riðjudaginn 14. Júní 1900, kl.
12 á hádegi verður alsherjar-auka-
fundur i fiskiveíða-hlutafjelaginu
»Garðar« haldinn á skrifstofu fje-
lagsins á Búðareyri hjer í bænum.
Verða þar tekin fyrir og gerðar
ákvarðanir um þau 6mál er hjer
segir:
1. Afsetníng hr.‘C. B. Herrmanns
sem framkvæmdarstjóra fjelags-
ins.
2. Útnefníng á öðrum framkvæmd-
arstjóra.
3. Ákvæði um laun framkvæmd-
arstjóra og samníngslega at-
stöðu hans til fjelagsins. m
4. Þar afleiðandi lagabreytíngar.
5. Önnur mál.
Hlutabrjef eða bfáðabyrgðaskýr-
teini þeirra skulu afhent til geymslu
í Sparisjóði Seyðisfjarðar eða hjá
þ’ hrr. Barclay & Oo. Ltd. Lom-
bardstreet London E. C., eða hjá
Nederl. Ind. Escompts Maatschappy
Amsterdam.
Seyðisfirði 10. Maí 19OO.
S t j ó r n i n.
Ljósmyndir
tek jeg nú hjereftir í sumar á hverj-
um degi frá kl. 11— 4.
Eyj. Jönsson.
Auglýsíng.
Af því að reglulegur samníngur
er kominn á milli okkur undirskrif-
aðra og landeiganda Fjarðarsels-
lands um allan ádrátt og veiði fyr-
ir landsstykkinu frá herra Sig. Jo-
hansens bryggju og út að Bræðra-
borg, þá fyrirbjóðum við hjermeð
öllum óviðkomandi ádrátt og veiði
fyrir tjeðu landsstykki að viðlagðri
lögsókn ef brotið er gegn þessu
banni.
Seyðisfirði 5. Mai 1900.
Þ. Guðmundsson. N. Nielsen,
A. Rasmussen.
Ingim. Ingimundarson.
Til verslunar
Andr. Rasmussens
á Seyðisfirði
er nú nýkorr.ið töluvert af álna-
Vöru, svo sem: Hv. Shirting —
Medium — Dowlas — Lagenljer-
eft — Óbleiað Ijereft — Rafndúk-
ur — Drilling — Svanedun —
Grátt og svart Selicias — Sirs,
margar og fallegar tegundir —
Satin — Flonel, margar tegundir —
Nankin — Bolster — Biátt twill
— Nærfataefni, margar tegundir —
Tvisttau — Kjóla- svuntu- og
j uilartau, 25 tegundir — Stórt úr-
! val af stumpasirsum, sjalklútum og
mörgu fleira.
Seyðisfirði 7. Maí 1900.
Andr. Rassmussen.
24
hjarðir og svínahjarðir forfeðra sinna kríngum herrasetrin í
Kataloníu.
Dóttir hans leit alt öðrum augum á þctta; hún hjet Car-
men og var forkunnar fríð stúlka. Henni þótti, einsog honum,
gott að hvíla sig í forsælunni; hún hafði gaman af að leika á
gítar og hún starði oft upp til bæjarins á fellinu. En rmest
gaman hafði hún af að dansa og sýngja. Hatrið til þeirrasem
uppi á fellinu bjuggu hafði hún auðvitað drukkið í sig með
móðurmjólkinni, en samt lángaði hana altaf upp þángað — hún
gat ekki að því gert! Þar bjó líka frændi hennar, don Antonió-
Martines, sem átti veitíngahúsið »Vísta hermosa* við Nýjubrú.
Og þar var oft glatt á hjalla. Henni leiddist að heyra föður
sinn tala um forfeðurna, svínirr, sauðina og aðalsmerkið — hana
lángaði upp í bæinn.
En hún fjekk ekkr að heimsækja frænda sinn nema einu-
sinni á ári og það var á Pálsmcssu, eða san Pablosdag. Faðir
hennar kallaði hann búra og nurlara. »Hann er r(kur<, sagði>
hann, »ekki vantar hann. peníngana, — en hvar er aðalsmerkið
hans ?«
Carmen hugsaði ekkert um það. En hún vissi, áð' það var'
skemtilegt að fá að fera í bestu fötin sín —- og þó voru þau
bæði farin að sl-itna og litast upp — setja nellikur í háriðy
klæða sig í gulu treyjuna með svörtu knippling.unum', sem hún<
hafði erft eftir móður sína, leggja svo- blómstur á altari san<
Pablos og gánga svo til og frá unt allan. bæinn racð öðrum
stúlkum úr dalnum.. Svo var farið í kirkju, í sjálfa dómkirkj,;
uaae Hún skyldi ekkert í,. hve vcl þeir gátu> súngið þar, og.
jeykelsisilmurinn var líka inndæll. Pá kom skrúðgáng.an, fán-
aimir, silkikápan, gullklukkurnar og, svo margt og marg.t. Og,
21
vín. En þeir sáu hcimsku sína eftir á. Því hvað átti annar
eins maður og dómarinn að gjöra mcð þetta? Hann gat
helst hugsað, að þeir skoðuðu hann sem matsala!
Það var nú öðru nær, en að rjettvísinni yrði stúngið svefn-
þorn með öðru eins og þessu; það hlaut jafnvel að skoðast scm
hegníngarverð lítilsvirðíng við dómarastöðuna. Ftú Rjettvísi
er skrautgjörn sem aðrar konur, og það var hvískrað um
það í dalnum, að hún mundi ekki hafa slegið höndunum á
móti silfri, gulli eða gimsteinum, þó hún auðvitað kærði srg
ekki um hænsn og annað þvf um líkt. Dómarinn var af einni
af bestu ættunum þar uppi á fellinu og það orð Ijek á, að
hann væri meira gefinn fyrir nautaöt, hanaöt og kvcnnamót
heldur en lagagrúsk.
Menn ljetu sjer jafnvel um munn fara, að hann hefði aldrei,
tekið lærdómspróf ( lögfræði og sannleikurinn var sá,. að í þvf
höfðu menn fullkomlega rjett fyrir sjer. Foreidrar hans höfðu
sent hann til Madrid til þess að lesa íög. En þar eru konur
margar og fagrar og þótti honutn aðrar bera lángt af jómfrú
Jústitíu*; varð því aídrei ncinn kunníngsskapur þcirra í milli. 1
stuttu málf sagt: hann gat aldrei náð prófi. En þá tók faðir hans
það ti! bragðs sem svo margir spánskir ríkismenn höfðu brallað á
undan honum:: hann keyfti fátæka-n lögfræðisstúdent til þess að taka
prófið í stað sonar síns og undir Iiaus nafni. Á þann hált komst
tsafnið á prófskfrtcinið, og úr þvt að ölla þ.cssu var lokiðy leið
ckki i laungu- áður hinn efnilegi auðmansson sat í makindum f
fcita dómaraembætírau í Ronda. btjórnin hafði heyrt sögur.a
«g margar aðrar henni líkar; en altaf stóð þá svo á, að feður
*) í*. e. lögvísinai.