Bjarki - 08.09.1900, Side 4
140
Laukur
Kom nú með »Vaagen» til
Stefáns i Steinholti.
SELSKINN hert, vel verkuð eru
Vel borguð við Wathnes verslan.
Seyðisfirði 23, Júní 1900.
Jóh. Yigfússon.
Aldamót 9. ár 1900 1,20
Búnaðarritið I. 1 (14. ár) 0,50
Jón Arason harmsöguleikur 2,50
Hannyrðabókin 3,00
Hrói Höttur (Róbin Hood) 0,75
Ljóðmæli Guðm. Guðmundss. 2,50
Ljósmóðirin 2,00
Myndabók handa börnum 0,50
Reikníngsbók E. Briems II' ib.o,6o
Uppdráttur Islands 1,00
Í’jóðvinafél.bækur 1900 2,00
Albúm, Myndabækur, Ritföng.
Sundmagar
vel verkaðir eru keyptir hæðstu
verði við verslun A n d r. R a s-
m u s s e n s Seyðisfirði, móti vör-
um og peningmn.
Uli og íiskur
verður hvergi betur borgað í
sumar í lausakaupum og í reikn-
ínga en við Wathnes verslun.
SUNDMAGAR lángbest borgaðir
við Wathnes verslun. "
Orgelharmonia
hljómfögur, vönduð og ódýr
frá 100 kr. írá hinni víðfrægu
verksmiðju Östlind & Almquist í
Svíþjóð, er hlotið hefur æðstu
verðlaun á fjöldamörgum sýníngum
víðsvegar út um heim, og ýms
önnur hljóðfæri útvegar L. S. Tóm-
asson á Seyðisfirði.
Saltfiskur
vel verkaður er keyptur við
verslun Andr, Rasmusseni
Seyðisfirði móti vörum og pening
um. Fiskinn má íeggja inn á Mark-
hellum og við verlsunina á Fjarð-
aröldu.
Ö n g snemmbær
óskast keyft. Ritstj. vísar á kaup-
anda.
í VERSLUN
Andr Rasmusseris
áSeyðisfirði eru til söln miklarbirgð-
ir af aiskonar fallegri á 1 n a -
v ö r u,
Á g æ 11
íslenskt saltkjöt
fæst við Wathnes verslan.
Seyðistirði 23. Júfeí 1900
Jóhann Vigfússon.
-------------------------------------------------------
Munið eftir að ullarvinnuhúsið
„HILLEVAAG FABRIKKER"
við Stafángur í Noregí vínnur besta, fallegasta, og ódýrasta fataefnið,
sem hægt er að fá úr íslenskri ull, einnig sjöl, gólf- óg rúmteppi; því
ættu ailir sem ætla að senda ull tii tóskapar, að koma henni sem allra
fyrst til einhvers af uraboðsmönnum verksmiðjunnar.
UmboðGmennirnir eru:
í Reykjavík herra bókhaldari Ólafur Runólfsson.
- Stykkishólmi — verslunarstjóri Ármann Bjarnarson. *»
- Eyjafirði — verslunarm. Jón Stefánsson á Svalbarðseyri.
- Vopnafirði — kaupmaður Pjetur Guðjohnsen.
- Breiðdal — verslunarstj. Bjarni Siggeirsson.
A.ðalumboðsmaður Sig- kaupm. Johans©n, á Seyðisfirði.
uneunjsj3A uossatqof jouj\/ :io igJgiifsg y jnguuisgoquiQ
g ussouof u>jí qof
® ingauidnBq jo ig.igsigáas e .mgBuisgoquíQ
c ‘uinpuqjjngjojg; 5 SiyafjegSjAqfsjii e?svppt3jq}p jo »JIVXS*
•S'EJofjEgSj/.qBSjJJ gBUUB
ou us ‘ujqq jijAj jigSaAqysjjj nuuiæAquBq jnjoq »íiVXS*
•jnjji’sujíoq JEJge j umjjojnq
os
1
■ni
'Z
•JÖ 1
*o-
& ,
C3 S-
w ~
■uinuiigqlíB jv: juosoad 06 umpuoSioj'EgSjÁqp je&oq
J;C
.0
<t giA v?;æq
•jofs ubjjijáj ipuEgtojnggjÁqB ocf EuigSjAqE jESjoq
■nsnEjgEqs gE uiiacj ‘jy C Jijja jEUJigáaÁqy
gE e 3SOJJ umujs mnpuaSiaJEgSjAqy jnjaB
‘HYIS*
»WXS*
, 3
*o
cö
£
c
*HV1S* 5b
'H v x S* aioviaíTNVŒaHAaysjHT
w
tvijóikurskiivinduna
Alexandra
getá skíftavinir mínir pantaðhjá mjer
mcð bestu kjörum.
Seyðisfirði 28/ Mars 1900.
Sigj. Juha nsen.
Eigandi: Prentfjel. Austfirðínga.
horsteínn Erlíngsson,
Ritstj.:
Þorsteinn Gísiason.
Ábyrgðarm. Porsteinn Erlingsson.
Prentsmiðja Bjarka. *
/4
þjer fyrir að jeg skyldi hitta hann« — — Hún hjelt áfram og
kom niður í árfarveginn. í‘ar var mjúkt undir fæti, en hún
svo þreytt að henni fanst hun ekki komast leingra. Hún fórn-
aði höndunum og. bað Mariu mey að vernda sig. Svo fjell hún
í svefn við veginn,
Rjett fyrir utan Malaga er dálítið fell, bert og gróðurlaust
að ofan og þar upp stendur kapelia; hjá henni er stór og vold-
ugur kross, en meðfram veginum upp fellið og að kapellunni
eru smærri krossar reistir hver við annan. tessi staður heitir
el Calvaríó. í’ar koma saman hvern lángafrjádag trúaðir menn,
bæðí úr borginni og nágrenninu og jafnvel úr fjarliggjandi
sveitum, til þess að leita sjer huggunar í þrautum sínum og á-
vinna sjer syndafyrirgefníng með að líkja eftir gángi lausnara
s(ns til Golgata. Peir gánga á hnjánum aila leið neðan afjafn-
sljettu og upp að kapellunni og biðja bænir sínar við hvern
kross á leiðinni. Þegar þeir koma upp að kapellunni leggur
hvcr sinn skerf í guðskistuna; svo hlýða þeir messu og lesa
allar bænir scm þeir kunna, upp aftur og aftur, og svo snúa
þeir aftur glaðir til heimkynna sinna, hreinsaðir af allri synd Qg
sorg, cf þeir á annað borð eru þá ferðafærir vegna sviða og
sársauka í hnjánum, *
I kondu er annað Calvaríó, eh stendur iægra en hitt og
er greiðara aðgaungu. En syndirnar munu líka vera öllu meiri
í Maiaga en Ronda. Þegar Carmen vaknaði næsta morgun var
hún bæði vilt, þrcytt og sorgbitin. Hún bað bsnir sínar og
h'elt svo áíram eftir veginum til bæjarins. Á leiðinni kom^Jiún
‘n»a ^ kapclluna og krossinn uppi á fellinu. Þetta minti hana
75
á Ronda og á gamia prestinn, sem hafði lofað öllum þeim
syndaiyrirgefníngu sem í auðmýkt fylgdu dæmi frelsarans og
geingju á hnjánum til Calvaríó.
það giaðnaði yfir henni, hitinn varð þolanlegri, vegurinn
styttri. Það vaknaði hjá henní ný von. Og rjett var það sein
gamli presturinr, hafði sagt; nú hafði guðs móðir heyrt bænir
hennar og ætlaði að hjáipa henni. Hún gekk með hröðum
skrefum að feliinu. En ait í einu stansaði hún — það átti að
vera á Föstudaginn lánga, og nú var har.n laungu liðinn -— 6,
þá hafði guðs móðir ekki heyrt bænir hennar. Hún gekk hægra
og hægra. — Guðs móðir gat ekki verið svo harðbrjósta; hvað
gat hún, Carmen, gert að því að ekki var Fóstudagurinn lángi?
Henni fanst að guðs móðir hlyti að heyra bæn sína, ef hún
gæti beðið heitt og innilega, og 3vo bað hún hana að vtsa
sjer veginn til Angels,
Allir, seip um veginn fóru, n.ámu staðar og horfðu á eftir
henni: Hver gat hún verið, þessi stúlka, klædd í silkiföt með
kniplíngum og svona útlítandí: rifin og ötuð í mold og sandi?
En Carmen varð ekki vör við það, þó horft væri ú eftir henni;
hún hugsaði ckki um annað en að komast sem fyrst að kross-
markinu uppi á fellinu.
Loks komst hún að fellsrótunum. Hún stóð í þraungri,
grýttri lægð; þar var hvorki blóm nje gras að sjá, ekki fugi
pje fiðrildi, aít var bert og gróðurlaust og dauðaþögn og kyrð
yfir öllu. Henni fanst hún vera komin út úr heiminum, hún
varð brædd og ætlaði að flýtja sjer burtu. En þá varð henni
litið upp og hún sá krossinn bera við loft hátt, hátt uppi á
berginu einscg fcann breiddi út faðminn móti henni. í’að glaðn-
í*úi aítur yfir henni; niðri var eymd og dauði, en þarna uppi