Bjarki - 04.05.1901, Blaðsíða 1

<
Eitt blað á viku. Verð árg. 3 kr.
borgist fyrir 1. júlí, (erlendis 4 kr.
borgist fyrirfram).
Uppsðgn skrifleg, ógild nema komín
sje til útg. fyrir 1. okt. og kaupandí
sje þá skuldlaus við blaðið.
VI. ár. 17 Seyðisfirði, laugardaginn 4. mai 1901
a—■»rnmr»’ 11 inwnii m ■■ i i —«■——HOBBa—aBafc «a«g««a——«————i
Proclama
Með því að stjórn fiskiveiðafjelagsins »Garð-
ar« hjer í ’bænum hefur eftir ákvörðun auka-
aðalfundar í fjelaginu 13. þessa mánaðar fram-
selt eigur fjelagsins til opinberrar skiftameð-
ferðar, erxhjermeð samkvæmt lögum 12. apríl
1878 og opnu brjefi 4. janúar 1861 skorað á
þá, er telja til skuldar hjá nefndu fjelagi að
?ýsa kröfum sínum og færa sönnur á þær fyrir
skiftaráðandanum á'Seyðisfirði áSur en 12 tnán-
uðir eru liðnir frá síðus'tu birtíngu þessarar
innköllunar.
Þá er og skorað á þá, sem eiga hiutabrjef
í nefndu fjelagi að gefa sig fram með þau inn-
an sama tíma.
Skiftafundur í búi fjelagsins verður haldinn
lijer á Skrifstofunni laugardaginn 15. júní næst-
komandi kl. 12 á hádegi og veiour þá tekin
ákvörðun um sölu á eigum búsins.
Bæjarfógetinn á Seyðisfirði, 19. upríl 1901.
Jóh. Jóhannesson.
Gyóingahatrið.
Dr. Georg Brandes ritar í janúarhefti »Til-
skueren« í vetur um meðferð kristinna manna
í Rumeniu á Gyðíngum og eru tekin hjer upp
tiokkur atriði úr þeirri grein.
Hvergi í Norðurálfu hafa Gyðíngar á síðari
árum sætt rneiri ofsóknum en í Rússlandi.
Fyrir hjer um bi! 20 árum vöktu ofsóknirnar
gegn þeim þar í iandi almenna eftirtekt. í'cir
voru þá gerðir landrækir í stórhópum og enn
er kosti þeirra sem þá urðu eftir margvíslega
þraungvað. tssRúmeníu er ástandið að þessu
leyti líkt og í Rússlandi, eða ekki betra.
I stjórnarskrá Rúmenfu frá 1866 var svo á-
kveðið, að einúngis kristnir menn gætu feing-
ið borgararjettindi í landinu og var Gyðingum
með því ákvæði meinað að ná þcim rjettind-
um, Ibúatala Rúmeníu var þá 4J/2 miiijón og
þar af 170,000 Gyðíngar. Ofsóknirnar gegn
þeim voru þá einnig svo megnar að þeim var
illa vært í landinu.
Á þessu vildi Berlínarfundurinn 1878 ráða
bót og Rúmenía fjekk viðurkenníngu íyrir sjálf-
stæði sínu með því skMyrði, að trúarskoðanir
manna skyldu framvegis eingin áhrif hafa á
borgaraleg rjettindi þeirra. Þá voru í Rúmen-
íu um 250,000 Gyðíngar. Stjórn Rúmeníu
gekk að þessu skilyrði og fjekk svo viður-
kenníngu stórvaldanna fyrir sjálfstæði landsins.
En með svtkum komst stjórnin samt hjá að
uppfylla þetta skilyrði að því er Gyðínga snert-
ir. Hún þýdci skilyrðið svo, sem þar væri að
eins talað um ínnfædda Rúmeníubúa, en kvað
það ekki ná til Gyðínga, því þeir væru út-
lendíngar. Á þennan hátt voru Oyðíngar, sem
frá ómunatíð höfðu verið búsettir þar í land-
Þíngmálafundarboö.
Miðvikudaginn 29. þessa mán. verður hald-
inn þíngmálafundur fyrir Norðurmúlasýslu á
Fossvöllum, og fundurinn settur kl. 2 e. m., til
þess að sýslubúum gefist kostur á að ræða
ýms mál sem vænta má, að komi fyrir næsta
alþíngi, o-g koma fram með tillögur í þeim efnum.
Meðal þeirra tnála, er til umræðu ætti að
taka bæði heima í hreppunum og á þessum
fundi, teljum við, auk stjórnarskrármálsins og
bánkamálsins og ritsímamálsins, sjerstaklega tá-
tækramálið og vinnuhjúalagafrumvarp síðasta
þíngs og svo það, hvað mönnum muni þykja
ráðlegast að gera til cfiíngar landbúnaði og
sjávarútvegi.
Seyðisfirði og Kirkjubæ, 2. maí 1901.
Jóh. Jóhannesson, Eínar Jónsson.
inu, gerðir föðuriandslausir og rjettlausir. Það
var ákveðið með lögum, að þeir Gyðíngar sem
innfæddir væru í landinu gætu einn og einn
með sjerstökum lögum feingið rjettindi inn-
fæddra manna og síðan hafa þó aðeins tæp
200 Gyðínga náð borgararjettindum í Rúmeníu
og hver um sig orðið að gjalda fyrir það of
fjár.
Jafnframt þessu voru Gyðíngar ofsóttir á
alian hátt. Með löggjöfinni var komið í veg
fyrir að þeir gætu haldist við í sveitaþorpun-
um, svo að þeir hörfuöu til borganna. Og þar
var þeim sfðan á ýmsan hátt bægt frá sem
flestum atvinnugreir.um. F.n skyldur höfðu þeir
allar hinar sömu og aðrir íbúar landsins. Þeir
voru skyldir til herþjónustu, en voru útilokaðir
frá að geta náð nokkrum völdum eða metorð-
um í hernum. Þeir geta ekki einu sinni náð
lægstu foríngjatign.
Hverjum verksrniðjueiganda var gert að
skyldu að taka að minnsta kosti helmíng verka-
manna sinn 1 af innfaffidum Rúmeníngum og
lögin voru skýrð svo, að Gyðíngar voru taldir
með útlendíngum, þótt ætt þeirra hefði unnið
í landinu rr.arga mannsaldra. A sjúkrahúsun-
um fá aliir inufæddir menn ókeypis hjúkrun
og lækníngu, en Gyðíngar eru undanskyldir.
Á barnaskólum er þar frí kennsla handa öil-
um börnum innfæddra manna, en Gyðingar eru
undanskyldir. Það er jaínvei gerð tilraun til
að útiioka börn Gyðínga alveg frá skólunum.
Með lögum frá 1893 er forstöðumönnurn rík-
isskólanna í sjálfs vald sett, hve hátt skóla-
gjald þeir heimti fyrir Gyðíngabörn. Þetta
gjald var í fyrstu almennt 30 fránkar, steig
síðan upp í 60 og er nú komið upp í 90
fránka. Það er kaliað »útlendíngaskatturinn«.
Ið.naðarskólar og listaskólar eru alvég lokaðir
fyrir Gyðíngum. Þéir hafa þá sótt versiunar-
skólana. En tíl þess að bola þeim einnig
burtu þaðan, var þar einnig lagður á þá hár
Proclama.
Samkv. lögum 12. apríl 1878 og opnu brjefi
4. janúar 1S61 er hjermeð skorað á þá, sem
telja til skuldar f dánarbúi Vigfúsar bónda^O-
lafssonar, sem andaðist að ’heimili sfnu Fjarð-
arseli hjer í bænum 21. októbcr f. á., að lýsa
kröfum sínum og færa sönnur á þær jfyrir
skiftaráðandanum í Seyðisfirði áður en 6 mán-
vtðir eru liðnir frá sfðustu birtíngu þessarar
innköllunar.
Erfíngjarnir taka eigi að sjer ábyrgð á skuld-
um dánarbúsins.
Bæjarfógetinn á Seyðisfirði, 3. maí 1901.
Jóh. Jóhannesson.
útlcndíngaskattur og þar að auki ákveðið að cin-
úngis l/lQ hluti lærisveinanna á hverjum skóla
fyrir sig mætti vera af Gyðíngafólki. Frá öll-
um styrkveitíngum eru þeir utilokaðir; þeir fá
ekki einu sinni námsstyrk úr þeim sjóðum sem
stofnaðir hafa verið af Gyðíngum. Skólarnir
eru þó kostaðir af almenníngs fje og víðast
hvar bera Gyðíngar þýngstu skattana.
Til embættismannaskólanna hefur ekki þurft
að banna Gyðíngum aðgáng af því að þí:im
er bannaður aðgángur að embættum. Þó var
f fyrra gerð tilraun til að stfa þeim burt frá
háskólunum. Þcir höfðu nær eingaungu sótt
þángað til þess að iesa læknisfræði, því »prakti-
serandi* læknar máttu þeir vera. En nú var
lögboðinn við háskólana 300 fránka útlend-
íngaskattur, sem er hið sama sém að vísa
flestum Gyðíngastúdentunum burtu. Vfð lög-
fræðíngadcildirnar og guðfræðíngadeildirnar,
sem einginn Gyðtngur vill sækja, er útlcnd-
íngaskatturinn 40 — 60 fránkar.
Þetta er aðeins lítið sýnishorn af framferð-
inu gegn Gyðíngum í Rúmentu. En víða ann-
arsstaðar, svo sem í Austurdki og Þýskalandi
hefur Gyðíngahatrið nú á síðustu árum kom-
ið fram í hinum verstu myndum, cinkum hjá.
nokkrum hluta klerkastjettarinnar.
Eúastriðið. lil þess að standast kostn-
aoinn af Búastríðinu hefur enska stj’órnin kom-
iö íram með fruinVarp um fjórar nýar skatta-
álögur,’^ sem til samans eiga að gefa af sjer
n millj. pd. sterlíng árlega. Hún vill hækka
tekjuskattinn, leggja innflutníngstoll á sykur og
útflutftíngstoll á kol. Kostnaour við stríðið er
nú sagður 153 millj. pd. sterl. og talið víst
að hann muni netrta 200 millj. pd. áður lýkur.
Þetta stríð er nú þcgar orðið fjórum sinnum
dýrara en Ktímstríðið. Sykurtollurinn var sam-
þykktur í neðri málstofunni með 183 atkv.
nróti 123 og kolatollurinn með iyiatkv. móti
127. Kolatollurinn kvað nema 1 shilling á