Freyja - 01.08.1900, Side 8

ITJ ■ ’ ' FREYJA
sálar-atgjöi'fi þeirra rýrnaðsvo,kð ,n6
eru þær ánægðar með áð sitja og
rugga sör frá morgni til kvölds, fara
á leikliús og danssainkotnur,og met-
ast um hól karlmannaTina. Það sem
þær lesa, eru eldgamlar ásta og
undra sögur. . •
ASTANDIÐ.
r • • • t ' 1
Kotia nokkur sem er diáitor í
heiinspeki frá há'skólanuin'{Etáv&na,
kénnir í skóla sín'um lándafríéði er
segir að Alaska sé rússnesk Amér-
ika. Á sama skóla sá atneríköns
st.úlka, að Waterloo var látinri kenna
líkamsætingar.' riessi-doctor segir, að
„Bloomers“séu ókvennlegur búning-
ur, en kvennbolir ómissandi. Af
þessu leiðið, að bolirnir 'erriú hafðir
þrengri eri nokkru .sinni fyr.
í bóka 'búðunuimvoru bækur svo
audstyggilegs eðlis að Bandaríkja
stjórnin varð að sópa þeini burt þeg--
ar hún tók við völdum í Havana. En
það vjtr til hópur. af karimönnuni,
sém eingöngu las þösskonar bók-
menntir. Enda voru það einmitt þe.ss-
ir merin sein ofsóttu kveníifólk.á göt-
um úti, revndu að gjöra heiðarlegaf:
koriur tortryggilegar éf þær diríð-
ust að brjóta í bága við kreddur-
vanans 'og skoðuðu kvennfólk yfir,
höfúð langt fyrir-neðan karlmenn-
ina. Allt slíkt er skaðlega hnekkjandi;
fyrir framfarirnar. En þessir nienn
fylla knæpur og alla kima, sem sið-
lausir karlar, undir gerfi siðfágmir
arinnar, vanalega sækja.
Aftur er til annar hópnr af mönn-
um, sem sjálfir hafa liaft meira tæki-
færi, séð fleira og fengið sannari
menntun, sem fegnir vilja veita unn-
, ustum sfnum, systrum og mæðrum
sömu réttindi og kónur hafa í Banda-
ríkjunum, og gjöra sitt ýtrasta til að
því verði framgengt.
Á Guba eru framfarirnar fljótar
að ryðja sér til rúms, Góðir skólar
erii komnir áfót, og litlu CubastúlkT
urriar fara daglega á reiðhjólum.
Fölkið hefur siðu ogsjálfstæði amer-
íkanskra kvenna daglega fyrjraug-
ununi, og ekkert stendur því í
végi að táka það upp, nema óttinn
við vanann. En einníg hann, veikist
díiglega. Óg þær konur sem. nú vona
og óska,.munu innan skamms voga
og framkvæma.
AF STAÐ.TIL IvLONDYKE.
Heitt ég kalla, liimnadrottinn
, hjálpsemd þína á,
allur krafturer þér sprottinn
einverðungu frá.
Ef þú styrkir sterki herra,
stríðið Iétt ég tek,
yþá skal áld'rei, aldrei þverra
andlégt táp né þrek.
Ef þú gefur, heilsu, herra,
• hverja sigra’ eg þraut;
. ef; þú, lætur óhapp þverra
iðgrsen liggur braut.
Mildur hefra Vfsdóms, vægðu
veikleik, skammri sýn,
slýsuin öllum burtu bægðri,
bléssa störfin mín.
Dragðu magn úr mótgangsöidu,
málin greiddu vönd,
lejddu mig í Klondyke köldu
kærri foðurhönd.
Gerður.