Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 04.01.1783, Side 2

224
o o. Unt
og tneöferb 6. ftcim, fem eg tnan, frá fjoí ác
voruttt er lagt, ttnj mentt lcnöa aptr. *£egac
tttenn f>afa t)tt á pot, bera fjeir niörfleöurnac
frant, og öánPa fjcer fweria ofan á aöra laglega,
bceöi í fTut og barfa. Srtt ftefarnir lagöir fwa,
at fjctr fjlibarnar á £eim, fem upp eiga ct fíón*
um, fnái faman; ftrofa jseir minna upp í
fPipinu, og egningitt á fnorunum ftellör fer
ietr. í)?á cetla menn nóg rúm fjanöa forntann*
inutn, fent fttr í fiafnlofi, og fteftr £ar tierguc
fínar fringttm flg. gíefa = feblin og trófhtrnac
eru íagöar á Ijctggt’cema flabi, einfunt miöfíipa,
fwo fjcer feu wib ftenö, !þá á fjarf at óalíöa. ?It
fwo bántt leggia tttenn frá lanöi, jafttaöarlega
á fttnnttöags gwollöum, en fonta fteint aptr á
miöoiftt öauguttt. Siggia fteir á fiótriánttm fjá
ftálfu wifu, og fceta bceöi fugli og fifTi, fent fseic
fcellft weiöa á íóöum. @umir fara og á íanö á
SÐrángepiar fteru, og liggia $ar á ftonugriótinu
ttteö feglunt ffnuttt pfir fer, í;wat litlu er betra.
§. 8.
<þegar mettn foma ncerri Spiuttni \ fugíaí
leitir, fetn pecfij af$oi, at fuglinn (mappar ftg
utn pcer flóöir, pá fara tweir fieir leligujtu (táfet*
arnir frant \, og anöcefa fsegar gott er í ftóinn;
en fe ^wafi, fjá anöcefa ft'órir, at ecfi óeri af
ntiöi; ett (jinir (jáfetarnir tafa fprfl effiu niör#
fioöurnar, lagfcera fnerurnar, og egna fjcer upp,
fem ftafa bcelfí: á weginum; ínnba fíefa * feblitt á
trófjttna, og fiórann á trófttfenöann. $þá fetc