Alþýðublaðið - 17.02.1927, Page 1

Gefið M af illiBýduflekkaunt
1927.
Fimtadaginn 17. febrúar.
40. tölublað.
Alúðappakkir fyrii* auðsýnda hluttekningu við
jarðarför bróðurdóttur minnar, Steingerðar Björns>
dóttur.
Júlíus Björnsson.
Leikfélag Meykjavikni*. •
Munkarnir ð Möðruvöllnm.
Sjónleikur í 3 þáttum,
eftir Davíð Stefánssoia frá Fagraskógi.
iiög eftir Emil Thoroddsen.
Leikið verður í Iðnö föstudaginn 18. þ. m. kl. 8 síðd.
Aðgöngumiðar seldir i Iðnó í dag frá kl. 4 til 7 og á morgun frá
kl. 10 tíl 12 og eftír kl. 2.
Leikhúsgestir eru beðnir að mæta stimdvíslega.
Sfmi 12. Sími 12.
Mntið tæfeifœrlð.
Nokkrlr JakkaklæðMðir til siilis með
afarlága verði.
Reinh. Andersson,
Laagavegi 2.
Karlakór Reykjavíknr.
Samsöngur í Nýja Bíó sunnudaginn 20. p. m.
kl. 3 Va e. 'h. og fimtudaginn 24. p. m.
kl. 7 XA e. h.
Aðgöngumiðar fyrir báða samsöngvana eru
seldir í bókaverzlun Sigfúsar Eymundssonar.
Kaupdeilan.
Verkamenn búnir að semja.
Verkamannafélagið „Dagsbrún“
hélt aukafund í Bárubúð í gær-
kveldi, og var húsið fult. Var [iar
sampykt að heimila félagsstjórn-
inni að gera sama samning við
„Félag íslenzkra botnvörpuskipa-
eigenda", sem pegar hefir verið
gerður við afgreiðslur eimskipafé-
laganna hér í 'bæ, pað er að segja
kr. 1,20 fyrir dagvinnu, kr. 2,00
i'yrir eftirvinnu og kr. 2,50 í næt-
ur- og helgidágavinnu, og skuli
sá samningur gilda til ársloka,
eins og samningurinn við eim-
skipafélögin.
Seint í gærkveldi átti stjórn
„Dagsbrúnar“ tal við samninga-
nefnd útgerðarmanna og skýrði
henni frá því, að hún að sínu
leyti væri tilbúin að undirskrifa
slíka samninga, og að kaupdeil-
unni væri lokið jafnskjótt og út-
gerðarmenn einnig liafa undir-
skrifað pá, en ekki gat samninga-
[nefnd útgerðarmanna svarað
neinu ‘pá, svo að ekki var hreyft
við togurunum í morgun. „Félag
islenzkra botnvörpuskipaeigenda"
undirskrifaði pó samninginn í
dag, ög hófst vinna kl. 1 e. h.
Kauptölur eru hinar sömu og
«ru í sámningnum við eimskipa-
féiögin.
Munkarair á Pðruvöilum,
leikrit Davíðs frá Fagraskógi, var
'Jeikið í fyrsta sinni í gær. Hefir
hann bundið leiluitið við sann-
sögulegan atburð pann, að Möðru-
vallamunkar komu 1317 drukknir
neðan af Gáseyri og kveiktu í
klaustrinu í ölæði. Þar með hefir
hann víkkað bás’ leikritsins, svo
að pví er ekki ætlað pað eitt að
hafa listagildi, heldur og hitt, að
vera sögulega fræðandi. pó að
Davíð séifrábærlega geðfelt Ijóð-
skáid, kemst hann ekki fyrir pað
hjá rökstuddum dómi, enda mink-
ar gildi hans' ekkert, pó að hon-
um mistakist eitthvað leikritsgerð-
Jn, pegar honum hefir tekist margt
vei ljóðagerðin. Að pví er tekur til
sögulegu hjiðarinnar — sem hann
heíir skuldbundið sig til að hafa
.rétta með pví að tiltaka stað og
stund —, pá er pað alt ein endi-
leysa af þeirri ástæðu, að Davíð
hefir vantað alla þekkingu á tíð-
aranda og hugsunarhætti þeirra
daga; fólkið talar og hugsar hæði
að búningi og efni eins og gert
<er 1927. Hann vantar og þekkingu
á innra og ytra eðli klaustra og
klaustralífs. Hann hefir engrar
fræðslu um pað aflað sér, heldur
gizkað á, hvernig pað myndi vera,
og deilir í leikritinu á þennan
hugarburð sinn. Um eðli kapólskr-
ar kirkju fyrr og nú er hann jafn-
fáfróður.
Þess er ekki að dyljast, að leik-
ritið er frá hendi höf. ýmsum
þeim annmörkum búið, að erfitt
er að fara með pað svo, að pað
verði áhorfendum að nokkurri
stundastytting, en pað tókst þö
svo, sem frekast var unt. Á þeim
eina stað þar, sem leikritið hefur
sig nokkuð verulega upp úr duft-
inu, pegar öttar og priorinn tal-
ást við, meðan klaustrið er að
brenna, og pegar Sigrún sækir
Óttar i eldinn, tekst leikendum
mæta-vel. Það er varla hægt að!
segja, að það séu í leikritinu
nema tvö hlutverk, sem nefnandi
séu, priorinn, sem Kvaran leikur
mjög vel, pó erfitt sé að koma
undir einn hatt peim margvíslegu
og sundurieitu hömum, sem hann
hefir á sér, og svo Óttar, sem
Indriði Waagé leikur. Er pað hlut-
verk sízt þægilegra, — annað en
hægt að sýna petta rekald á polli
geðleysisins, sem í fyrsta þætti
er fáráðlingur, í öðrum pætti fá-
ráðlingur, en í priðja þætti er
orðinn að áköfum vandlætara,
sem porir að horfa í ekl og eim,
en hrynur aftur niður í sinn fyrri
vesaldóm, pegar honum verður
litið framan í unnustuna. Það er
ekki líti.l leið frá eldmóði hins
heilaga manns, sem ætlar að
varpa sér í eldsofn glóanda fyrir
sannfæringu sína, til mannsins,
sem einkar oddborgaralega bjarg-
ar sér út um dýrnar úr hrenn-
andi íbúðinni, rétt eins og gerist
og gengur, en þá leið verðhr leik-
arihn að fara á 3—4 minútum.
Það hefðu ekki allir gert pað með
sónia. Friðfinnur var skemtilégur
sem fyrr, og önnur hlutverk voru
vel af hendi leyst. Það verður að
brýna jrað fyrir ieikendum að tala
með hreinum framburði, nesja-
keimlaust; pað heitir bikar, en
ekki „bekar" á íslenzku. Lögin
eftir Emil Thoroddsen voru lítið
eyrnagaman, á köflum blátt áfram
ámátílcg. Leiknum var að pví er
virtist tekið allvel og höfundinum
klappað lof í lófa. Mun pað samt
frekar hafa verið í pakkarskyni
við hið ágæta íjóðskáld, Davíð frá
Fagraskógi, heldur en höfund
„Munkanna á Möðruvöllum“.
Bæjarstjórnarfundur
i'er í dag. 10 mál á dagskrá.
ErleMfl slmskeyti.
Khöfn, FB., 16. febrúar.
Landskjálftar i Jugoslavíu.
Frá Berlín er símað: Miklir
landskjálftar hafa orðið í Jugo-
slavíu. Fregnirnar eru óljósar
vegna símslita. Sennilega hafa sex
hundruð menn farist og hús hrun-
ið í púsundatali, einkum á Dal-
matíuströnd í bæjunum Serajevo
og Dostarj?). Eldgos í Adríahafi
er talið orsökin.
Portugalsstjórnin hefnir.
Frá Lundúnum er símað:
Stjórnin í Portúgal hefir látið
skjóta 01avo(?), fyrr verandi her-
málaráðherra, fyrir pátttöku í
uppreistinni.
Brnnatr^aolð
hjá okkur. Við tökum bæði litlar
og stórar tryggingar og gerum
engan mun á, hvort viðskiftin eru
stór eða litil; við gerum alla vel
ánægða.
H.í. Trolle í Rotie,
Eimskipafélagshúsinu.
Innfluttar vörur
í janúarmánuði 1927 kr. 1 667 389,•>
00, par af til Reykjavíkur kr.
664 460,00. (Tilkynning frá fjár-i
málaráðuneytinu, FB„ 16. febr.)
„Rök jafnaðarstefnunnar“
[nirfa ekki hvað sízt þingmenn,
að Iesa.